Starnieuws - De president ontbeert vertrouwelingen in de grondenrechtenkwestie

Starnieuws 30 Oct, 20:00

President Desi Bouterse de vorige week zondag op een persconferentie. (Foto: Ramon Keijzer)

Ik zat met grote verbijstering te luisteren naar de persconferentie van de president van de republiek Suriname met betrekking tot de zo genoemde vastgelopen grondenrechten conferentie te Colakreek. Laat mij voorop stellen dat ik geen hoge verwachtingen had van deze conferentie, niet omdat ik het vraagstuk an sich bagatelliseer, maar meer nog omdat ik volledig kennis draag van de benaderingswijze van het grondenrechtenvraagstuk door delen van de bosnegers en indianen.

Ik heb eerder niet willen schrijven over dit vraagstuk omdat ik in alle stilte gehoopt had dat dit onderwerp uit de sfeer van reactionair conservatief denken getrokken zou worden. Vasthouden aan wettelijke regels die supranationale organisaties voorschrijven uitgaande van andere dan voor Surinaamse historische invalshoek, waren mij te veel geworden en publiceerde op 24 januari 2011 het artikel met als kopstuk “demarcatie van het grondgebied is een koloniale erfenis”. Ik heb daarbij evident aangegeven dat ik het vraagstuk benader volgens een zuiver socialistische, dus progressieve invalshoek. Uiteraard ook vanuit de neopragmatische benadering. Er is flink op het net gediscussieerd over het inhoudelijke van dit artikel. Ik mag zeggen dat hoewel ik vele DNA-leden het artikel heb doen toekomen, slechts van de voorzitter een korte reactie kwam. Maar daarover geen nood. Andere jongens uit het binnenland bleven zoals verwacht was argumentloos vasthouden aan non-valid interpretatie en of stellingname die mijns inziens de claim op de gronden en de natuurlijke hulpbronnen niet rechtvaardigen.

Wat mij bevreemd is dat zowel de president als de technische commissieleden hard durven stellen dat zij verrast zijn van de interpretatie van de grondenrechten door de belanghebbende groepen op Colakreek. Ik zat ongeïnteresseerd thuis flitsen van de conferentie in ontspanningsoord Colakreek te volgen. Ik was zoals ik eerder indiceerde al decennia op de hoogte van wat de indianen en bosnegers verstaan onder grondenrechten. Overigens een terminologie die typisch Surinaams is. In die inzichten zou geen verandering komen. Dat wist ik a priori. Mijn stille hoop zou geen werkelijkheid worden. Dat is ook gebleken uit de verklaring van de van de belanghebbende groepen voorgelezen door Carlo Lewis. Gevoeglijk werd mijnerzijds aangenomen dat de president en zeker twee van drie van de technische commissieleden volledig op de hoogte waren wat deze groepen Surinamer onder grondenrechten verstaan. Maar, stel dat dit niet het geval is geweest, wat hebben de diverse veiligheidsdiensten of andere adviseurs van het staatshoofd gedaan om hem vooraf hiervan in kennis te stellen? Dit laatste moet absoluut stof tot nadenken geven, omdat er hier duidelijk sprake is van falen van deze veiligheidsorganen en de presidentiële adviseurs.

In elk geval staan wij nu als Surinamers voor een voldongen feit. Het is absoluut af te raden dit vraagstuk in partijpolitiek of populistische sfeer te plaatsen. Als wij als volk dit vraagstuk politiek populistisch gaan kleuren, zullen wij bewust dan wel onbewust werken aan het verder fragmenteren van deze Natie. Wat mijnerzijds zeker moet gebeuren zijn de volgende acties:
1. Suriname trekt zich ter stond terug uit de supranationale verdragen of conventies die disharmonie veroorzaken in de samenleving
2. In elk geval zal er geen ratificatie van de ILO conventie 169 dienen plaats te vinden
3. De president stelt een maatschappelijk gedragen deskundig team samen om alle supranationale verdragen/conventies waarin Suriname participeert grondig te (her)evalueren.
4. Suriname zal daarna (maximaal 15 jaren)tijd moeten uittrekken om te werken aan een progressief en transparant grondbeleid
5. Anticiperend op punt 4 zal de regering alle grote concessie aanvragen door private onderneming in de directe woongebieden van de binnenlandbewoners via DNA doen verlopen. De aan te vragen concessiegebieden moeten echter niet binnen een straal van 15 km van de dorpen liggen.
6. Het grootgrondbezit, collectief als individueel, moet afgeschaft worden of ten minste aan strikte regels gebonden worden. In elk geval moet de Staat Suriname voorkomen dat de grond, het zij door een gemeenschap (collectief) als door een enkeling (individueel) ingezet wordt om anderen uit te buiten. Dit moet vastgelegd worden in de grondwet.
De hoop uitsprekende dat ik met deze korte benadering (ook de suggestie) van het onderhavige vraagstuk alle Surinamers erop gewezen heb, dat wij met zijn allen verliezer zijn als om strikt politieke reden of gebruiken van onjuiste wettelijk regeling of interpretatie niet tot een acceptabele oplossing van dit vraagstuk kunnen geraken. Ik benadruk evenwel dat de ideale oplossing te vinden is in een goed en transparant grondbeleid (policy) welk garantie biedt aan elke Surinamer op een stuk grond en in casu specifiek het bestaan (cultureel en economisch) van in stamverband levende mensen te garanderen.

Bert Eersteling

........................................................

Reading this statement I don´t know whether to laugh or to cry.

“1. Suriname trekt zich ter stond terug uit de supranationale verdragen of conventies die disharmonie veroorzaken in de samenleving

2. In elk geval zal er geen ratificatie van de ILO conventie 169 dienen plaats te vinden"

Why not go back to the time before independence and become a colony of Holland again? Then the landright problem would be no Surinamese problem anymore but a Dutch. Does Mr. Bert Eersteling not know that the international conventions dealing about the landrights of Indigenous People are only describing international standards? 

Why should Suriname go below international standards? 

Is that the special Surinamese way of solving problems the President is talking about? 

Is Suriname really such a special country in the world? 

Is it so strong and so self-aware that the world around is out of interest anymore? Do the people want to live in a cave like in Stone Age? 

It´s strange that a leading member of a Maroon party (BEP) like Bert Eersteling is searching for a solution of the landright problem on such a low level. The question whether the so called Maroon parties in the government coalition are really tracking the vital interests of the maroon population in the interior is more than evident.

Marronleiders laks

Waterkant.Net
Geplaatst op maandag, oktober 31st, 2011

PARAMARIBO, 31 okt – Leiders van de Marron-gemeenschap moeten maar eens eindelijk hun verantwoordelijkheid kennen en leiding geven. Dit zegt parlementariër Ronnie Asabina (BEP) in de nasleep van recente onlusten. Er wordt maar niet gewerkt aan de achterstandspositie van de achterban. En te bedenken dat de politieke omstandigheden nog nooit zo gunstig waren.

Het zijn Marron-politici die de scepter zwaaien op de ministeries van Justitie & Politie, Sociale Zaken & Volkshuisvesting en Sport & Jeugdzaken. “We zien echter bitter weinig initiatieven”, zegt Asabina tegenover de Times of Suriname. De achterban is als het ware aan zijn lot overgelaten. En dat terwijl alle drie ministeries genoeg opening bieden om de achterstand ten minste te verkleinen.
Van een gezamenlijk optreden is al helemaal geen sprake. “De kiezers in het binnenland hebben hun hoop gevestigd op mensen die op hen lijken. Ik zie echter niet dat de leiders eensgezind met hun achterban optreden”, aldus Asabina. De verschillende incidenten waar Marrons bij betrokken zijn helpen bepaald het eigen imago oppoetsen. Asabina vindt generaliseren weliswaar gevaarlijk. Problemen en wrijvingen moeten samen worden aangepakt.

Surinamese Media and the landright conference - lack of journalistic qualities or a deliberate misinformation

When the Surinamese government and some Surinamese media speak about manipulation of Maroons and Indigenous People on the landright conference in Colacreek which should have caused the declaration presented by Ricardo Lewis the articles below from Dagblad Suriname show what real manipulation is in these days. Since many years Nardo Aluma is no more chairman of the OIS. Why is there no hint in these articles about this fact? The recent government under President Venetiaan used him already as a “government Amerindian” to sow discord between the indigenous people. The media should know about the quarrels between him and the new elected board of OIS which produced an excellent video about the landright problem with just the same claims Ricardo Lewis presented in Cola Creek.

Here are some excerpts from this video, which is published in internet and won prices in foreign countries.  Why do Surinamese media abstain to enlighten such facts? Is it a lack of journalistic qualities or a deliberate misinformation?

Dagblad Suriname v. 24.10.2011

OIS distantieert zich van resolutie Vids en Saramaccaanse Gezagdragers  

Geplaatst: 24/10/2011

Paramaribo -  Het bestuur van de Organisatie van Inheemsen in Suriname (OIS) is diep geschokt en teleurgesteld door de abrupte beëindiging van de langverwachte conferentie inzake het Grondenrechtenvraagstuk van Inheemse- en Marronvolken in Suriname. De conferentie werd halverwege beëindigd door de leiding van de conferentie, vanwege het feit dat enkelingen uit de leiding van de hierboven genoemde organisaties een zogenaamde “resolutie” aan de conferentie hebben voorgehouden, met als inhoud verregaande standpunten van Inheemse- en Marronvolken met betrekking tot het vraagstuk als te zijn de standpunten van de zijde van Inheemsen en Marrons. Deze standpunten werden staande de conferentie en wel vóór de discussieronde in de werkgroepen samengesteld, zonder bijbetrekking van de vele participerende Inheemse en Marrongroepen en/of organisaties. Volgens de indieners van de “resolutie” zouden deze standpunten en voorstellen het eindresultaat van de conferentie moeten inhouden, vandaar dus dat zij de discussies in de werkgroepen niet meer nodig achtten.

De OIS vindt deze handeling van de leiding van de Vids en de VSG een verregaande arrogantie en zelfonderschatting en een rechtstreekse boycot van jarenlange strijd van de Inheemse volken in Suriname. Wij verwachten daarom dat deze leiders uit de twee organisaties onmiddellijk hun verontschuldigingen aanbieden aan het hoogste gezag van het land, de President van de Republiek Suriname, en aan de totale binnenlandse samenleving voor hun vernietigende daden. De OIS distantieert zich daarom van alle handelingen van de hier genoemde organisaties en/of lieden, aldus een persbericht van de OIS. 

Dagblad Suriname v. 24.10.2011

Nardo Aluma:
‘Iedereen wil goud hebben, dat kan toch niet!’

Geplaatst: 24/10/2011

Paramaribo -  ‘Iedereen wil goud voor zichzelf hebben. Dat kan toch niet! Onze Grondwet zegt duidelijk dat de natuurlijke hulpbronnen ons allemaal toebehoren.

En wij dienen de Grondwet te respecteren. Wanneer de Staat ons al een afgebakend gebied heeft toegewezen voor het doen van jacht, visvangst en blijkt dat er natuurlijke hulpbronnen in de bodem zitten, kan alsnog onderhandeld worden met de Staat. Maar niet dat je bij voorbaat moet stellen dat alle schatten in de bodem jouw toebehoren. Je kan niet bij voorbaat eisen gaan stellen’, zegt de voorzitter van de Organisatie van Inheemsen in Suriname (OIS), Nardo Aluma, desgevraagd aan Dagblad Suriname.
De Nationale Grondenrechtenconferentie, die vrijdag van start ging te Colakreek, is op een fiasco uitgelopen na de indiening van een resolutie door de Vereniging van Inheemse Dorpshoofden in Suriname (Vids) en de Vereniging van Saramaccaanse Gezagsdragers. In de resolutie zijn er tal van eisen gesteld. Deze eisen moesten volgens de indieners als eventuele aanbevelingen dienen, anders was verdere deelname aan de conferentie niet meer nodig. De OIS die zich distantieert van deze resolutie heeft inmiddels een verklaring de deur doen uitgaan.

De OIS-topman zegt steevast dat de organisatie achter president Desi Bouterse staat met zijn goede bedoelingen om de grondenrechtenkwestie aan te pakken. Dat er een scheuring zou kunnen ontstaan binnen de Inheemse gemeenschap betreffende de grondenrechten, hier ligt Aluma niet wakker van. ‘Dat weten we al lang, dat je niet bij voorbaat met eisen moet komen.‘ Hij stelt dat er een tactische politieke fout is gemaakt.‘Er moest niet op deze manier zijn gehandeld’, oppert Aluma betreffende het opstellen van de resolutie. Volgens Aluma dient er respect opgebracht te worden voor de structuren van een nationale conferentie.‘Nu zijn we weer teruggevallen. Terwijl de conferentie juist het aanzetpunt was voor een oplossing.’
Over het opstellen van de resolutie geeft Aluma het volgende commentaar. ‘Deze is in een kamer opgesteld door slechts enkele personen die weten te schrijven.’ Ook voor Aluma kwamen de eisen van de Inheemse groep als een verassing over. Dit had als gevolg dat diverse Inheemse kapiteins boos de conferentie verlieten. Voor Aluma was het discussiëren in werkgroepen gedurende de conferentie het meest essentiële. Echter, hiertoe kwam het niet.

Dagblad Suriname v. 27.10.2011

Nardo Aluma:
‘Verontschuldigingen aanbieden is prima’  
Geplaatst: 27/10/2011

Paramaribo -  Dinsdag bevond zich een delegatie bestaande uit gezagsdragers en kapiteins van het zuidelijk deel van Suriname bij president Desi Bouterse om hun verontschuldigingen aan te bieden betreffende de aanbieding van de resolutie tijdens de nationale grondenrechtenconferentie. Hoewel de Organisatie van Inheemsen in Suriname (OIS), zich eerder had gedistantieerd van dit stuk, bevond zich ook een vertegenwoordiger, kapitein Euwka vanuit Sipaliwini, in de groep. ‘Het is goed dat het gebeurd is. Je verontschuldigingen aanbieden is prima’, reageert de voorzitter van de OIS, Nardo Aluma, tegenover Dagblad Suriname.

Door de delegatie werd voorgehouden dat zij zich niet bewust waren van wat in de resolutie die is aangeboden door de VIDS en de Vereniging van Saramaccaanse Gezagsdragers, was opgenomen. Akkoord gaan hiermee zonder te weten wat de resolutie inhoudt, wordt door Aluma bestempeld als ‘ondoordacht handelen’. Dat de kwestie is rechtgetrokken middels de excuses, stemt hem goed. ‘Anders zou er sprake zijn van manipulatie. Maar goed dat de personen tijdig tot de ontdekking zijn gekomen wat de resolutie inhoudt en dat zij hebben aangegeven niet erachter te staan.’

Volgens Aluma moet dit een wijze les zijn voor de Inheemse gezagsdragers en ervoor zorgen dat dit zich niet meer herhaalt. De OIS heeft zich vanaf het prille begin gedistantieerd van de resolutie. Dat er hierdoor sprake is van een scheuring binnen de Inheemse groep, staat volgens Aluma buiten kijf.
‘Onze grondwet zegt duidelijk dat de natuurlijke hulpbronnen ons allemaal toebehoren. En wij dienen de grondwet te respecteren’, stelde Aluma eerder nadat de grondenrechtenconferentie op een fiasco was uitgelopen.‘Wanneer de Staat ons al een afgebakend gebied heeft toegewezen voor het doen van jacht, visvangst en blijkt dat er natuurlijke hulpbronnen in de bodem zitten, kan alsnog onderhandeld worden met de Staat. Maar niet dat je bij voorbaat moet stellen dat alle schatten in de bodem jouw toebehoren. Je kan niet bij voorbaat eisen gaan stellen.’

‘De resolutie is in een kamer opgesteld door slechts enkele personen die weten te schrijven’, zegt Aluma. De eisen van de Inheemse groep kwamen voor Aluma ook als een verrassing. Diverse Inheemse kapiteins hebben boos de conferentie verlaten. 

Indigenous Suriname from pe wed on Vimeo.
Rights-, Land-, Development- and Health situation of the indigenous people in Suriname.

Video produced by the Organization of Indigenous People in Suriname (OIS).

With first results of the researches in the wayana village Apetina concerning the mercury contamination of its inhabitants.

Ondervoorzitter Ling Nget Tet: ‘Veiligheid winkeliers is hopeloos in het land’

Dagblad Suriname
Geplaatst: 28/10/2011

Paramaribo - ‘De veiligheid van winkeliers is hopeloos in dit land. Je wordt a la dol beroofd van de inkomsten. Daarnaast word je ook nog mishandeld. Hopeloos zijn wij’, zegt Jozef Ling Nget Tet, ondervoorzitter van de Chinese vereniging Kong Ngie Tong Sang aan Dagblad Suriname. Hij ziet de Chinezen die een winkel opzetten in het binnenland als moedige mensen. ‘Het is de nieuwe groep Chinezen die in het verre binnenland een winkel opzet. De oude groep, waartoe wij behoren, zou dat nooit doen. In het binnenland heb je geen concurrentie en kan je de producten duurder verkopen. Maar ook daar ben je niet veilig’, zegt Ling Nget Tet.

Hij keurt de plunderingen van de Chinese winkels in Maripaston ten stelligste af. De illegale goudzoekers hebben na de moord op een compagnon een drietal winkels helemaal leeggeplunderd.

Zowel in de stad als binnenland ben je als winkelier niet veilig. Na een scala aan berovingen binnen korte tijd een paar jaar geleden, schreven de Chinese verenigingen een brief naar de overheid, waarin ze vroegen naar meer bescherming vanuit de politie. ‘Niets is uit de bus gekomen. We hebben niets meer gehoord en er is ook niets meer gedaan aan deze situatie’, zegt de ondervoorzitter van Kong Ngie Tong San. Hij zegt dat de veiligheid onder minister Chandrikapersad Santokhi van Justitie en Politie beter was dan nu. ‘Als ondervoorzitter van de Vereniging van Winkeliers hadden we in gesprek met onze leden gevraagd hun winkels niet tot laat te openen. Als antwoord kregen we dat de winkeliers ook overdag worden beroofd, dus waarom moeten ze dan vroeg sluiten.’

‘De criminaliteit is niet afgenomen, zoals de justitiële autoriteiten dat zeggen. We worden nog steeds beroofd.

Elke dag wordt een winkelier slachtoffer van beroving of diefstal’, vertelt Ling Nget Tet. Hij denkt dat de Chinese verenigingen de regering weer moeten aanschrijven, maar dat zal toch niet veel opleveren. ‘Het helpt niet veel.’

Jaswant Gajadien

Venetiaan: "Problematiek grondenrechten niet definitief mislukt"

Participanten grondenrechten moeten weer aan tafel

Grondenrechten en nog eens grondenrechten

Suriname Stemt
Door Edgar Mampier on the 28 Oct 2011 in Communicatie,Cultuur,Geschiedenis,Politiek(fragment uit het vredesverdrag van Saramaka in het Sranan, 1762)

Wat zijn grondenrechten?

Praten we over grondenrechten, dan praten we over de rechten die inheemse en tribale volkeren aan hun status kunnen ontlenen op de gebieden waar zij wonen en werken. Het is een samenstel van sociaal-economische rechten, maatschappelijk-culturele rechten en burgerrechten, waarvoor internationale richtlijnen zijn vastgesteld. Er zal een kader moeten komen waarbinnen alle ten deze relevante zaken in wetten moeten worden verankerd. Daarbij moeten we onder andere denken aan: a) een wet tot het wettelijk bevoegd maken van het gezag van de traditioneel aangestelde gezagsdragers, b) een wet inzake afbakening van de gronden, met name ten aanzien van de territoriale en natuurlijke hulpbronnen, c)een wet betreffende inspraak bij de exploitatie van natuurlijke hulpbronnen, d) een wet ter bescherming van de traditionele kennis en de intellectuele eigendommen, en e) een wet inzake de impact op hun gebieden van sociale en milieu-technische aard.

Hoe gaan wij om met grondenrechten?
In zijn algemeenheid kan worden gesteld dat ‘het bevoegd gezag’, waar ter wereld dan ook, de problematiek van de grondenrechten behandelt als een hete aardappel in de mond: al maar verplaatsen van links naar rechts om zich niet te branden en toch maar vooral tijd te winnen. In Suriname is het niet anders, de kolonisator heeft altijd om de hete brei heen gedraaid en sinds onze onafhankelijkheid is er nog nooit iets in deze richting van de grond gekomen, laat staan dat er ooit een samenhangend plan ter regulering is gelanceerd. Daarom was het toe te juichen dat de regering Bouterse zich niet alleen had voorgenomen om te komen tot een oplossing van het grondenrechtenvraagstuk, maar dat die dat ook in daden heeft omgezet, resulterend in de Grondenrechtenconferentie te Colakreek van 21 en 22 oktober 2011.

(logo van de Vereniging van Inheemse Dorpshoofden in Suriname (VIDS)

Helaas hebben we moeten constateren dat de conferentie op een dramatische mislukking is uitgelopen. Dramatisch, omdat Bouterse zich bij de eerste tegenwind die hij te verduren kreeg zodanig in zijn kruis voelde getast, dat hij onmiddellijk de conferentie vóórtijdig besloot. Het ego van Bouterse was té groot om er nog maar één woord aan vuil te maken, toen bleek dat de Vereniging van Inheemse Dorpshoofden in Suriname (VIDS) voor hem –overigens terecht– niet acceptabele eisen stelde. In plaats van daarop in discussie te gaan, hamerde hij de bijeenkomst af met het bericht dat hij het standpunt van de VIDS aan het parlement zou voorleggen. Alsof die daaraan wat kan doen, laat staan veranderen. Einde van een illusie.

Wat is er allemaal fout gegaan?
Uiteraard is het weinig diplomatieke optreden van Bouterse niet het enige probleem geweest. Bouterse dacht dit varkentje wel te kunnen wassen, maar hij heeft het danig onderschat. Dat was al gebleken tijdens de Gran Krutu vanwege de Ordening Goudsector, welke ordening hij eigendunkelijk voorrang heeft gegeven op de Grondenrechten. Misschien zelfs uit nobele overwegingen om de staatskas te spekken, maar met voorbijgaan aan de complexiteit van het probleem. Grondenrechten, goudwinning en het uitgeven van concessies zijn nauw met elkaar verweven, zie hierboven voor de benodigde wetgeving. Bouterse heeft dus de verkeerde prioriteiten gesteld.

Bouterse meende dan wel na negen maanden voorbereiding den volke een welgeschapen boreling te kunnen presenteren, maar het is op z’n zachtst gezegd naïef dat hij en zijn voorbereidende team dat dacht. Voor zover van buitenaf is te beoordelen, heeft het voorbereidend team veel en veel te weinig gecommuniceerd met alle betrokken partijen en heeft men grotendeels volstaan om in ‘splendid isolation’ de eigen zaakjes op orde te brengen. Een onmogelijkheid wanneer men zich daarbij bedenkt dat Inheemsen en Marrons traditioneel in krutu’s in concensus tot beslissingen komen, ongeacht hoeveel tijd daar overheen gaat. Als we Naarendorp van de voorbereidende commissie mogen geloven, dan zijn er met alle partijen gesprekken gevoerd, maar als dan op de conferentie blijkt dat de VIDS volstrekt onverwachte eisen ter tafel legt, dan hebben die gesprekken niets maar dan ook niets om de kous gehad.

(pagina uit het Vredesaccoord van Lelydorp, 1992)

Ontoereikende informatie-uitwisseling
Uit consultaties was gebleken dat er veel ‘ruis’ was bij de verschillende de betrokken partijen, zo wordt in een verklaring van het kabinet van de president gezegd. Vragen als bijvoorbeeld wat zijn grondenrechten, wat houden de vonnissen in, wat zegt de grondwet en hoe vindt een wetswijziging plaats? Allemaal relevante vragen, waarbij men niet op de hoogte was van de formele werkwijzen en procedures, maar waarvan nu, na het mislukken van de conferentie, blijkt dat de antwoorden niet tot verheldering hebben geleid. Van Dijk-Silos gaf daarbij een voorbeeld. Zij stelde dat men teveel ideeën en oplossingsmodellen van buitenlandse consultants of advocaten overneemt. Zo is de VIDS bijvoorbeeld bezig met een kaderwet die gebaseerd is op een Angelsaksisch rechtssysteem. Suriname kent een Continentaal rechtssysteem. Het is in zo’n geval geen onwil, maar onlogisch om een tweede rechtssysteem in te voeren. Deze toelichting is echter niet volledig en zéker niet toereikend wanneer men zich bedenkt dat Suriname bij het aangaan van bepaalde internationale verdragen over het hoofd heeft gezien dat zij verdragen ratificeerden die gebaseerd zijn op het Angelsaksisch systeem, hetgeen, zoals ik eerder heb gezegd, ertoe heeft geleid dat Suriname in het Moiwana- en in het Samaaka-vonnis is veroordeeld. Dit impliceert dat er een aantal forse plooien moeten worden gladgestreken alvorens met Inheemsen en Marrons tot afspraken te komen, die uiteindelijk tot wetgeving moeten leiden.

Op naar de DNA
Bouterse heeft de zaak dus terugverwezen naar de DNA. Vreemd, want de DNA is en heeft geen uitvoerende macht, maar enkel wetgevende macht. Het parlement gaat dus zoals gebruikelijk ja knikken, zeggen u hebt gelijk meneer de President, maar daarna moet Bouterse toch echt weer in beweging komen. Even weinig flexibel als hij de conferentie abrupt heeft afgebroken, net zo weinig flexibel heeft hij nu echter de VIDS laten weten dat zij eerst hun eisen van tafel moeten halen alvorens er verder gepraat kan worden. Een diepe buiging voor de President, want anders…

Aanbeveling Mensenrechtenraad afgewezen
Suriname heeft de aanbeveling van de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties om de grondenrechten van in stamverband levende groepen te erkennen afgewezen. Dit standpunt heeft minister Martin Misiedjan in september meegedeeld aan de VN-Mensenrechtenraad in Genève, Zwitserland. Inheemsen en Marrons willen erkenning van de staat dat zij rechten hebben op de gebieden die ze bewonen en bewerken. Het standpunt van de regering is echter dat het gehele grondgebied van de Republiek Suriname behoort aan de Staat, met uitzondering van die gevallen waarin een derde het tegendeel kan bewijzen. “In het behandelen van deze kwestie moeten met twee dingen rekening gehouden worden”, stelt Misiedjan. “Aan de ene kant is er de claim van de Inheemsen en Marrons op het land waar ze al eeuwen hebben geleefd, verbouwd en gebruikt. Maar iedere Surinaamse burger heeft het recht om land aan te vragen binnen het domein van de Staat.” In de afgelopen decennia heeft deze kwestie zich echter op een zodanige wijze ontwikkeld, dat de aard van van het geschil tussen Inheemsen en Marron aan de ene kant en de regering aan de andere kant, zeer complex is geworden.
Het komt er op neer dat de regering zich naar buiten toe graag verschuilt achter de complexiteit van de problematiek, terwijl naar binnen toe wordt gedaan of het allemaal een peuleschil is, en dat is meten met twee maten. Eerst als evenveel gewicht wordt gegeven aan de communicatie met Inheemsen en Marrons áls met de Mensenrechtenraad is dit geschil tot een oplossing te brengen, anders niet.

Ook parlementariërs tegen zelfbeschikkingsrecht Tribale volken - Popelen niet om arbitrale rol

De Ware Tijd

door Astrid van Oosterum
27/10/2011

Paramaribo - Hoewel niemand er zich hard over uitlaat, blijkt uit gesprekken met DNA-leden dat het parlement de eisen op onder meer ‘zelfbeschikkingsrecht’, gesteld door Inheemsen en Marrons tijdens de grondenrechten conferentie in Colakreek, onrealistisch vinden. Zowel leden van de coalitie als oppositie spreken van een te verregaande eis en vinden dat de kwestie breed besproken moet worden met de gemeenschap. Het besluit van de president om de kwestie naar De Nationale Assemblee te sturen, wordt echter niet door alle DNA-leden gesteund. “De president moet zijn verantwoordelijkheid nemen. Hij heeft in zijn verkiezingsprogramma beloofd de grondenrechten kwestie ‘schouder aan schouder aan te pakken’. Nu moet hij niet bij de eerste de beste tegenslag terugkrabbelen en doen alsof DNA een soort praatgroep is.” Guno Castelen (NF/SPA) spreekt klare taal wanneer hem wordt gevraagd naar zijn mening over de ontwikkelingen omtrent de grondenrechten conferentie, die zaterdag vroegtijdig is afgelast. President Bouterse deed dit nadat een gezamenlijke verklaring namens de Inheemsen en Marrons werd voorgelezen. Delen daarvan zouden lijnrecht tegenover de grondwet staan. Castelen is niet te spreken over de voornemens van de president om de zaak bij DNA te leggen. “De regering moet een goed uitgewerkt voorstel indienen en geen half werk doen en ons daarmee opzadelen. Alleen een volledig uitgewerkt voorstel kan behandeld worden door DNA.” Verwachtingskloof BEP-partijlid Ronny Asabina vindt ook dat de president in gesprek had moeten gaan over de verklaring, in plaats van de hele conferentie af te gelasten. “Het was de president zelf die wilde dat in alle openheid gepraat werd. Wanneer de gemeenschappen dat dan doen, moet daarvoor een opening zijn.” Asabina wijdt de ontstane situatie aan een verwachtingskloof tussen de regering en de twee bevo- lkingsgroepen. “Ik vraag mij af of de voorbereidingscommissie wel voldoende met de doelgroep heeft gecommuniceerd. Hoe kan anders zo’n taxatiefout ontstaan?” De zaken die de Inheemsen en Marrons in de verklaring naar voren brengen zijn, volgens Asabina, niets nieuws. “Ook al vind ik dat de eisen niet te behalen zijn, dan nog moet erover gesproken worden. Tijdens de voorbereidingsfase zou hier al aandacht aan besteed moeten zijn en daarnaast hadden de plannen van de regering getoetst moeten worden.” Hoewel de BEP’er het jammer vindt dat de conferentie op deze wijze gestrand is, verwacht hij niet dat het parlement belast zal worden met de verdere behandeling van de kwestie. “De president zal zijn woord houden en ‘schouder aan schouder’ zoeken naar een oplossing. Ronald Venetiaan (NF/NPS) neemt een afwachtende houding aan in het geheel. Hij heeft de resolutie van de Inheemsen en Marrons nog niet onder ogen gehad en wil afwachten wat de president verder gaat doen. “De DNA zal moeten afwachten wat de president voor ogen heeft. Hij kan een voorstel indienen of de resolutie kan ingezonden worden.” Melvin Bouva (Mega Combinatie /NDP) vindt de eis van de gemeenschappen een verregaande. Hij stelt echter dat het staatshoofd er goed aan doet om het parlement te raadplegen. “Als een deel van de bevolking aangeeft achter de ingediende resolutie te staan is het verstandig de vertegenwoordigers van de samenleving hun werk te laten doen. Ondanks de teleurstelling van de president heeft hij de mening gerespecteerd en nu gaan wij de gemeenschap peilen.” Zowel Bouva als Harish Monorath (Nieuw Suriname) menen dat de president het goed verwoorde, toen hij stelde dat Suriname één en on “Wat deze mensen willen druist in tegen de Grondwet. De regering beslist uiteindelijk want de granmans en kapiteins hebben die positie niet, omdat ze geen wettelijk kader hebben”, beargumenteert Monorath. Tegelijkertijd onderschat hij de beschermingsdrang die de bevol- kingsgroepen hebben niet. “Iedereen heeft recht om grondgebied te vragen, maar deze stellingname is onrealistisch.” Naast woongebied eisen ze ook jachtgebied op en alles wat erop en eronder zit. We hebben het hier over driekwart van het land waarover de regering eigendomsrecht zou moeten afstaan.” Gelijkheidsbeginsel Nieuw Front-fractieleider Radjkoemar Randjietsingh (VHP) betreurt het dat de, lang van te voren geplande, conferentie tot een vroegtijdig einde is gekomen. “Alle natuurlijke hulpbronnen behoren toe aan de staat. Iedereen in het land moet grond aan kunnen vragen zoals dat gebeurt in het kustgebied. De overheid kan hierin geen uitzondering maken voor het binnenland. Dat is in strijd met het gelijkheidsbeginsel. Als wij de Marrons en Inheemsen eigendomsrecht verschaffen op alle delfstoffen in hun grondgebied moeten we dat bij alle grondaanvragers doen.” Het had volgens Randjietsingh niet gehoeven dat de zaak nu in DNA komt. “Naar mijn mening had de president het gesprek juist verder moeten voeren. Deze mensen waren ontvankelijk voor dialoog en er had een doorbraak kunnen ko-men.” Vertraging Hoewel niet ieder gesproken DNA-lid de verklaring van de Inheemsen en Marrons tot in detail kent, twijfelen ze allen aan de kans die de resolutie maakt in DNA. Randjietsingh geeft aan niet te zullen meewerken aan het geven van rechten op delfstoffen, die aan de staat toebehoren. Bouva denkt voornamelijk aan de vertraging die dat zal opleveren. Naast de begroting en het Meerjaren Ontwikkelings Plan (MOP) zal dit punt op de agenda moeten worden gezet. Dat wil volgens Bouva niet zeggen dat de kwestie binnen een dag in behandeling komt. “We spreken hier over enkele maanden en dat is erg jammer.”.-.

Aanbevelingen Grondenrechten Commissie boven water

De West

Woensdag 26 oktober 2011

Ter voorbereiding van de grondenrechten conferentie zijn er vanwege de regering tenminste twee commissies ingesteld, die het vraagstuk rond de zogenoemde grondenrechten onder de loep moesten nemen. De regeringscommissies waren bekend onder de noemers Commissie-Mijnals en Commissie-Van Dijk-Silos. Minister Martin Misiedjan van Justitie en Politie, die voorheen als advocaat met de commissies te maken heeft gehad, zei tijdens een op 19 oktober gehouden persconferentie, niet te weten wat er met de rapporten van deze commissies gebeurd is. Zo wist hij ook niet, welke aanbevelingen zij hadden gedaan, ten aanzien van de zoektocht naar een oplossing voor het grondenrechtenvraagstuk. Het rapport van een der commissies uit 2009 is boven water gekomen en onze redactie heeft er een exemplaar van kunnen bemachtigen. De aanbevelingen verschillen niet al teveel van de verklaring van de Inheemsen en de Marrons op de gehouden conferentie. Opmerkelijk is wél, dat er geenszins is gesproken over natuurlijke hulpbronnen. Het is vooralsnog niet duidelijk, van welke commissie dit rapport is en of het tijdens de grondenrechtenconferentie besproken zou worden.

Aanbevelingen

•De betrokken partijen zullen zich moeten uitspreken of zij al dan niet afstand doen van de rechten voortvloeiende uit het Vredesakkoord en het Buskondre protocol.
•Aangezien het grondenrechtenvraagstuk een vraagstuk is dat de gehele natie regardeert, is het van belang dat de oplossing van dit vraagstuk samen met de Inheemse en Marrongroepen en andere stakeholders, gezocht moet worden.
•Het in kaart brengen van de gebieden die de Inheemse en Marronstammen traditioneel bewonen en bewerken dient op korte termijn te geschieden.
Het organiseren van een nationale dialoog om tot een oplossing te geraken van het grondenrechtenvraagstuk, zodat gezamenlijk alle facetten van dit vraagstuk besproken en opgelost worden.
•Er wordt voorgesteld een nieuwe titel op de grond te introduceren, namelijk: het collectieve eigendomsrecht. Dit is een speciaal nieuw recht, dat in overeenstemming is met de aard c.q. het karakter van de traditionele rechten van de stam. Dit recht zal geografisch beperkt zijn tot de woon- en leefgebieden van de traditionele gemeenschappen. Het uitgangspunt dat gehanteerd dient te worden is, dat het recht voldoet aan de beleving en de gewoonten van de traditionele gemeenschappen. Dit recht komt de stam toe als collectief.
•Er moet een onderscheid worden gemaakt in woon- en leefgebied en jachtgebied. Zo zal het recht in het jachtgebied minder volkomen zijn dan in het woon- en leefgebied.
De vererving van de rechten die door het traditioneel gezag zijn verleend en andere aan dit recht gerelateerde rechten, zal volgens het traditioneel erfrecht plaatsvinden, welk erfrecht tevens gecodificeerd dient te worden.
•Dit collectieve eigendomsrecht zal ophouden te bestaan indien het woon-, leef- en/of jachtgebied gedurende een bij wet te bepalen termijn, verlaten is door de stam.
•Dit recht kan niet vervreemd worden en de zakelijke genotsrechten zullen gevestigd kunnen worden.

VIDS: Eis marrons en Inheemsen is volkerenrecht VN

Starnieuws

26 Oct, 12:30

Ricardo Lewis presenteerde namens Inheemsen en Marrons een gezamenlijk standpunt op de grondenrechtenconferentie op Colakreek. Hierna gaf hij minister Martin Misiedjan een hand. (Foto: Ramon Keijzer)

De Vereniging van Inheemse Gezagdragers in Suriname (VIDS) vindt dat president Desi Bouterse en zijn adviseurs een cruciale fout maken, door marrons en inheemsen te zien als etnische groeperingen. “Het zijn tribale en in stamverband levende volkeren, zoals dat is aangegeven in de VN-verklaring voor inheemse en in stamverband levende volkeren”, zegt Jose Artist van het Bureau van de VIDS aan Starnieuws.

De organisatie staat dan ook pal achter de verklaring van deze twee volkeren dat er een grondwetsartikel moet komen dat hen niet alleen collectieve rechten geeft op gronden, maar dat ook de natuurlijke hulpbronnen die daarin voorkomen hen toe behoren.

Geen eenduidigheid 
Artist zegt dat de VIDS een door de overheid geaccepteerd orgaan is dat waakt over de belangen van Inheemsen. “Wij hebben na het stopzetten van de grondenrechtenconferentie meteen een krutu belegd en staan nog altijd open om met de overheid te praten over het vraagstuk”, zegt Artist. Suriname heeft de VN-verklaring waar de VIDS het over heeft, niet ondertekend. President Bouterse heeft aangegeven dat het grondenrechten vraagstuk een puur Surinaamse oplossing nodig heeft en oplossingsmodellen die in andere landen zijn gevonden niet passen in de Surinaamse situatie.

Intussen hebben diverse Inheemse gezagdragers de president te kennen gegeven niet achter het standpunt te staan dat gepresenteerd werd door kapitein Ricardo Lewis van de VIDS, die optrad als woordvoerder van Inheemsen en Marrons. De aanwezigen op de conferentie lieten duidelijk blijken dat ze achter de verklaring stonden. De gezagsdragers die zich nu van deze verklaring distantiëren, zeggen dat ze uit onwetendheid een resolutie getekend hebben.

Geen nationaal standpunt 
Jeffrey Armaketo, die door president Bouterse wordt erkend als de nieuwe kapitein voor West Suriname, zegt dat de verklaring van de Inheemsen en Marrons zoals die is voorgelezen op de grondenrechtenconferentie geen nationaal standpunt is van Inheemsen en Marrons. “De VIDS is de grootste vijand van de Inheemsen in dienst van buitenlandse donoren”, zegt Armaketo. Hij zegt dat de VIDS er alle baat bij heeft dat het grondenrechtenvraagstuk niet op een juiste manier wordt opgelost.

“De VIDS kan blijven bestaan om het belang van donoren te blijven behartigen. Voor de Inheemsen doet zij helemaal niets”, zegt hij. De verkiezing van Armaketo wordt niet erkend door de VIDS.

Niet in dienst 
Artist zegt dat de VIDS juist bezig is met ontwikkelingsprojecten voor de Inheemsen. "Wij zijn niet in dienst van de Inheemsen, maar adviseren en helpen het traditioneel gezag. Als er zaken zijn waar we moeten bijspringen dan doen wij dat ook of gaan er naar toe", zegt Artist.

De VIDS wordt volgens Artist gesponsord door donoren uit Nederland, de UNDP en andere buitenlandse organisaties. “Er wordt gewerkt met een meerjaren ontwikkelingsplan. We hebben nu in uitvoering twee grote projecten. Het gaat om een taalproject en een vrouwen project”, zegt Artist. Volgens Armaketo zijn het projecten die helemaal niets te maken hebben met het belang van de Inheemsen.

Wilfred Leeuwin

Er tikt een tijdbom in het Surinaamse oerwoud’

Suriname | Waterkant.Net

Voor zijn nieuwe fotoboek ‘Au!’ reisde fotograaf Thijs Heslenfeld dwars door Suriname, om de pure schoonheid van het leven in het oerwoud vast te leggen. Het werd een prachtig beeldverhaal met een donker randje. Want al dit moois wordt ernstig bedreigd. Vrijwel het gehele binnenland van Suriname is nog bedekt met oerwoud: een wereldrecord. Maar er tikt een tijdbom in het bos. Houtkap en commerciële jacht vormen nog niet eens de belangrijkste bedreigingen. Er is een veel groter probleem. Diep in het oerwoud graven tienduizenden gelukzoekers naar de koning van de metalen. Chemisch symbool Au, atoomnummer 79. Goud.
In het Surinaamse oerwoud staat de klok al duizenden jaren stil. De indianen en marrons die hier leven, wonen vaak nog in traditionele dorpen en voeden zich met de opbrengst van kleinschalige (zwerf)landbouw, jacht en visvangst.Maar de goudzoekers gebruiken agressieve, nietsontziende methoden en vervuilen zowel het bos als de rivieren met kwik. Uit onderzoek blijkt dat veel bewoners inmiddels onaanvaardbaar hoge concentraties kwik in hun lichaam hebben, vooral als gevolg van het eten van verontreinigde vis. Als er niet heel snel en radicaal wordt ingegrepen, is hier geen toekomst meer voor de indianen en marrons. Want een schone rivier is de basis van hun bestaan.
Heslenfeld reisde drie maanden door het oerwoud om het leven in het binnenland in beeld te brengen – in het licht van de enorme bedreigingen die loeren. Het werd geen somber verhaal; eerder een ode aan de bewoners van het Surinaamse binnenland, hun unieke levenswijze en de fabelachtig mooie plekken waar zij leven.
Heslenfeld: “Suriname is één van de mooiste landen die ik ken, zowel qua natuur als qua mensen. Het toerisme staat nog in de kinderschoenen. Reizen is hier nog een echt avontuur en dat maakte dit project juist zo bijzonder. Ik heb gejaagd met de indianen, aap gegeten met de marrons, ik sliep wekenlang in een hangmat. Het is een manier van leven waarvan velen in onze wereld niet eens meer weten dat ‘ie nog bestaat.”
‘Au’ heeft een bijzonder omslag, want er staat geen tekst op. “Daar hebben we bewust voor gekozen. Het boek gaat nu juist over de puurheid van het bestaan. Die coverfoto vertelt dat verhaal helemaal – daar konden woorden niks meer aan toevoegen.”De foto’s van Heslenfeld worden afgewisseld met een persoonlijk dagboek, waarin de fotograaf verhaalt over zijn reizen en de talloze bijzondere ontmoetingen onderweg.
Tegelijk met de publicatie van het boek exposeert Heslenfeld zijn Suriname-foto’s de hele maand november in Pakhuis De Zwijger aan de Piet Heinkade in Amsterdam.

Boekpresentatie
Woensdag 2 november om 15:00 uur
Pakhuis de Zwijger
Piet Heinkade 179
1019 HC Amsterdam

Inheemsen zeggen sorry tegen president

Starnieuws

25 Oct, 22:00

President Desi Bouterse, bijgestaan door minister Ramon Abrahams in gesprek met de Inheemse dignitarissen. (Foto: kabinet van de president)

Inheemse gezagdragers hebben vandaag hun verontschuldiging aangeboden aan president Desi Bouterse. Een delegatie onder leiding van Orlando Sabajo legde uit dat door onwetendheid de slotverklaring die voorgelezen is op de grondenrechtenconferentie te Colakreek is ondertekend.


De delegatie bestond uit granman’s van Lawa, Kwamalasemutu en Apetie evenals de kapiteins van de eerdergenoemde gebieden en de dorpen Tepoe, Apetiena en Koeroenie. Dit meldt het kabinet van de president in een persbericht.


Vraagstuk aanpakken
De Inheemse gezagsdragers vroegen aan Bouterse om het grondenrechten vraagstuk nog eens te willen aanpakken, zoals eerder afgesproken en overeengekomen. De granman’s verduidelijkten dat hen nimmer de totale inhoud van het stuk is voorgehouden en zij uit onwetendheid en zonder duidelijke informatie over de inhoud het bedoelde stuk hebben getekend.


De president heeft de delegatie geadviseerd terug te gaan naar hun respectieve dorpen en na overleg met de bevolking aldaar de bedoelde verklaring in te trekken. Dan is er volgens Bouterse weer een goede basis voor voortgang van de gesprekken.

Fiasco land right conference in Suriname - Reading Disability or Indignation

Fiasco landrechten conferentie in Suriname - leesachterstand of kwaadwilligheid 

Before making some remarks to the actual discussion in Suriname after the failure of the land right conference in Cola Creek I want to accentuate that I´m not belonging to the mysterious foreign advisers who are accused to have manipulated Maroons and Indigenous People to present their position and vision by Carlos Lewis and by that provoked the Surinamese president to leave the conference. I´m only an interested observer of this spectacle who learned to read at school and (later) surf in internet to find information about the land right question which in my opinion is fundamental for the future of Suriname. Unfortunately Dutch wasn´t teached at my school. So I have some difficulties to express myself in this nice language although I can understand it. But as I know that most Surinamers are multilingual and learned English at school -just as I did- I allow myself to use this language. Besides that most documents in this land right case are also published in internet in English as there are:

1.    the judgement of the Interamerican Court from November 28, 2007 and

2.    the judgement of August 12,2008 (Interpretation of the judgement)

Let´s read how the court decided the question of the tribal territories’ ownership and its content and extension: 

“The State shall delimit, demarcate, and grant collective title over the territory of the members of the Saramaka people, in accordance with their customary laws, and through previous,  effective and fully  informed consultations with the Saramaka people, without prejudice to other tribal and indigenous communities.   Until said delimitation, demarcation, and titling of the Saramaka territory has been carried out, Suriname must abstain from acts which might lead the agents of the State itself, or third parties acting with its acquiescence or its tolerance, to affect the existence, value, use or enjoyment of the territory to which the  members  of  the  Saramaka  people  are  entitled,  unless  the  State  obtains  the  free, informed and prior consent of the Saramaka people.    With regards to the concessions already granted within traditional Saramaka territory, the State must review them, in light of the present Judgment and the Court’s jurisprudence, in order to evaluate whether a modification of the rights of the concessionaires is necessary in order to preserve the survival of the Saramaka people, in the terms of paragraphs 101, 115, 129-137, 143, 147, 155, 157, 158, and 194(a) of this Judgment. “ 

The court commented this decision in 2008 as follows:

“158.   From all of the above considerations, the Court concludes the following: first, that the members of the Saramaka people have a right to use and enjoy the natural resources that lie on and within their traditionally owned territory that are necessary for their survival; second, that the State may restrict said right by granting concessions for the exploration and extraction of natural resources found on and within Saramaka territory only if the State ensures  the  effective  participation  and  benefit  of  the  Saramaka  people,  performs  or supervises prior environmental and social impact assessments, and implements adequate safeguards and mechanisms in order to ensure that these activities do not significantly affect  the  traditional  Saramaka  lands  and  natural  resources;  and  finally,  that  the concessions already issued by the State did not comply with these safeguards.   Thus, the Court considers that the State has violated Article 21 of the Convention, in conjunction with Article 1 of such instrument, to the detriment of the members of the Saramaka people.”

And now let´s look what Carlos Lewis claimed in the name of Maroons and Indigenous People:

" Wij, het traditioneel gezag van Inheemse en Tribale volken in Suriname, als deelnemers aan de nationale grondenrechtenconferentie te Colakreek, op vrijdag 21 en zaterdag 22 oktober 2011, hebben na intensieve beraadslagingen unaniem besloten dat:
De concrete uitkomsten van de grondenrechtenconferentie de volgende moeten zijn: 1.    Nationale erkenning van de grondenrechten der Inheemse en Tribale volken in Suriname, waarbij ook duidelijk moet worden vastgesteld dat onder ‘grondenrechten’ verstaan wordt de collectieve eigendomsrechten van de inheemse en tribale volken op hun traditionele woon– en leefgebieden. Hierbij zullen ook harde, concrete afspraken moeten worden gemaakt:
a. Dat deze nationale erkenning als minimumstandaard zal aanhouden: de VN Verklaring inzake de Rechten van Inheemse Volken (afgekort UNDRIP, aangenomen door de Algemene Vergadering van de VN op 13 september 2007) en het Saramaka vonnis en bijbehorende interpretatie van het Inter-Amerikaans Hof voor Mensenrechten (uitspraak op 28 november 2007 resp. 12 augustus 2008), met inachtneming van andere relevante afspraken en standaarden zoals vastgelegd in het internationaal recht
b. Dat deze nationale erkenning in Suriname wettelijk zal worden vastgelegd, binnen een periode van drie (3) jaar te rekenen vanaf de datum van de conferentie, en onder andere zal inhouden:i. Toevoeging in de Grondwet van de republiek Suriname voor grondwettelijke erkenning van de collectieve rechten van inheemse en tribale volken in Suriname, binnen één (1) jaarii. Concipiëren en ter goedkeuring voorleggen aan de Nationale Assemblee van een Kaderwet inzake de rechten van inheemse en tribale volken in Suriname, binnen twee (2) jaariii. Concipiëren en ter goedkeuring voorleggen aan De Nationale Assemblee van een (organieke) Wet inzake de grondenrechten van Inheemse en Tribale volken in Suriname, binnen twee (2) jaariv. Concipiëren en ter goedkeuring voorleggen aan De Nationale Assemblee van andere (organieke) wetten inzake de rechten van Inheemse en Tribale volken in Suriname, onder andere over de positie van het traditioneel gezag en het recht op FPIC en participatie, binnen twee (2) jaarv. Discussie en aanname van bovengenoemde wetten in De Nationale Assemblee binnen een jaar na indiening." 

I don´t see a difference between the court´s decision and the position of the Maroons and Indigenous People presented by Carlos Lewis. The paper of Carlos Levis even makes reference to the judgement. 

And for anyone who learned to read at school it´s clear that the decision of the Interamerican Court gives no right for absolute ownership on land and natural resources. 

You can read the decision and the explanations again and again, You won´t find any point leading to the argumentation of President Bouterse the Maroons and Indigenous People would claim for an own state in the state Suriname or would want to exclude all other Surinamers from the natural resources on and under their tribal lands. The resources only must be used without any danger for the livelihood and cultural heritage of Indigenous People and Maroons. 

To pretend something different as the President, the actual government and the ruling parties are doing it is near defamation of the tribal Surinamers and could be regarded as an attempt to divide the nation in a majority at the coast and a minority of Maroons and Indigenous People in the interior. It remembers very much at the tactic of exclusion and degradation of foreigners in Europe practiced by nationalistic and xenophobic politians like for example Geert Wilders in the Netherlands. 

Can that happen in a country pretending to be a worldwide model for racial and cultural tolerance and equality? Is that the special “Surinamese way” of solving problems the President mentioned in his speech at the opening of the conference? Intimidation, diffamation and contempt for people who only asked the government to follow international standards expressed in a judgement of the Interamerican Court.  

“International standard” seems to be a swearword for some Surinamers. Top polititians who elsewhere would sit in a prison and legal scholars in human and international right who elsewhere would maybe work as clerk in a law firm are running a whole nation. That´s the impression you could get watching the land right fiasco of the last days. A ray of hope is only coming from those who learned to read and to understand judgements like Carlos Lewis and the people he spoke for.

I wonder what those Maroons and Indigenous people behind Carlos Lewis think about the representatives of the so called Maroon parties who sit in a government with people who are looking down on their brothers and sisters and do everything to block the realization of the Saramaka judgement.

P. Wedderwille