Suriname | Waterkant.Net
[INGEZONDEN] – Kunt u zich het volgende krantenbericht nog herinneren: “…..De kapiteins van de dorpen Apoera, Carlo Lewis, Washabo, Ricardo Macintosch en van Section, Nado Aroepa, voelen zich overgeslagen door president Desi Bouterse. Het staatshoofd gaat op werkbezoek in Apoera maar heeft het traditioneel gezag niet gemeld….”
Langzamerhand weet iedereen dat president Bouterse het niet kan verkroppen, als mensen hem openlijk tegenspreken of een andere mening verkondigen dan die van hem, vooral waar hij erbij is.
De persconferentie van de president waarvan ik verslag heb kunnen lezen, spreekt boekdelen. Lees met mij mee: ’’De gezamenlijke verklaring bleek geen ruimte te bieden voor verdere discussie, gezien de zware ondersteuning vanuit de zaal en de definitieve en principiële wijze waarop deze verklaring is voorgelezen. Tevens is gebleken dat men middels handopsteking geen werkgroepen meer wenste. Gelet op het feit dat nagenoeg bijna iedereen die in de zaal zat akkoord is gegaan met de gezamenlijke verklaring. De president heeft aangegeven dat de staande ovatie hem niet is ontgaan….
Ik concludeer hieruit dat de heer Carlo Lewis de president niet alleen verrast heeft met de nieuwe inhoudelijke eisen, maar meer nog met zijn populariteit onder de Marrons en Inheemsen in de zaal. Ik denk dat de president wat gebeurd is meer persoonlijk heeft opgevat, dan dat hij als president Suriname wil behoeden van een fout. In de ogen van Bouterse heeft Lewis zijn show gestolen en de battle gewonnen en dat gebeurd Bouterse bijna nooit. Daarom is hij zo teleurgesteld.
Ik heb de verklaring die op internet circuleert een paar keren gelezen, maar kan nergens lezen dat de Marrons en Indianen hebben geëist om eigendomsrechten te krijgen over alles EROP EN ERONDER en dat ze zelfbeschikkingsrecht willen. Maar al zou ze dat geëist hebben, dan toch is wat ze gepresenteerd hebben puur een wensenlijst en niet meer dan dat.
Ik noem het een wensenlijst niet om hun eisen te bagatelliseren, maar juist om aan te geven dat in een vergadering verschillende, soms absurde voorstellen op tafel kunnen komen en dat alleen goed doordachte en door de verschillende partijen geaccepteerde voorstellen zullen overblijven en worden aangenomen. Ik ben er trots op dat Marrons en Inheemsen op deze manier eenheid en saamhorigheid hebben gedemonstreerd. Dit zouden veel meer groepen moeten doen.
De president had na het voorlezen van de verklaring kunnen kiezen om de vergadering te schorsen en met zijn adviseurs afstemming te plegen over de aanvaardbare en onaanvaardbare punten uit de verklaring en daarna kon de vergadering gewoon voortgang vinden. De president kon met goede argumenten aangeven waarom de eisen onaanvaardbaar zijn en tegelijkertijd kon hij alternatieven aanreiken. Maar kennelijk heeft hij zich gekwetst gevoeld door de geniale zet van Lewis en onsportief zoals de heer Bouterse altijd is geweest heeft hij gemeend maar één oplossing te hebben en dat is de conferentie vroegtijdig beëindigen.
Ik wil iedereen vragen om de (originele)verklaring zonder vooroordeel te lezen. Zonder Lewis erbij te denken en zonder de gevoelens van president Bouterse mee te nemen, dan denk ik dat de eisen helemaal niet zo onaanvaardbaar zullen blijken te zijn.
Ik kan geen (krankzinnige) eisen in de verklaring terugvinden die niet al in het Saamaka vonnis waren verwoord. Dus dat er onaanvaardbare nieuwe eisen op tafel zijn gekomen, kan ik niet plaatsen. Ik heb niet in de verklaring kunnen lezen dat er wordt geëist dat de bodenschatten eigendom moeten worden van de binnenlandse bewoners. Maar erger nog ik heb nergens het voorstel van regering Bouterse voor het oplossen van de grondenrechtenproblematiek kunnen vinden. De verklaring van de Marrons en Inheemsen is overal te lezen. Maar wie kan mij helpen aan het voorstel van de regering. Want alleen dan kunnen wij vergelijken.
Zowel van de president als leden van zijn grondenrechtencommissie hoor ik een aantal gevaarlijke uitspraken. Ik vermoed dat deze mensen de andere bevolkingsgroepen willen ophitsen door zaken te benoemen die tegenstellingen kunnen aanwakkeren.
Er wordt nu naar voren gebracht dat Marrons en Inheemsen niet aan de andere bevolkingsgroep denken en dat door hun grondenrechten te eisen ze andere bevolkingsgroepen gaan benadelen, dat ze met hun eisen Suriname willen opdelen, dat ze alle bodemschatten voor zichzelf willen hebben, dat ze maar 17% van de totale bevolkingsaantal zijn, dat hun ‘onmogelijke’ eisen de Surinaamse natie zouden kunnen schaden.
Ik had mij juist voorgenomen om het begrip verdeel- en heers niet in dit artikel te gebruiken, maar dat kan ik niet volhouden, omdat nu al blijkt dat het bestuur van de Organisatie van Inheemsen in Suriname (OIS) zich distantieert van wat ze nu noemen de resolutie van Vids en de Saamaka Gezagdragers.
Het heet niet meer de verklaring van de vertegenwoordigers van de Marrons en de Inheemsen, maar de resolutie van twee organisaties. Zie daar al wat ik niet wou bezigen.
Ik was niet aanwezig tijdens de conferentie en kan niet zeggen dat er niet gesproken is over ‘ongelukkige’ begrippen zoals zelfbeschikkingsrecht of eigendom op bodenschatten en ik heb ook niet de originele verklaring gezien. Maar wat gepubliceerd is, daar lees ik niks over de zaken waartegen president Bouterse zich keert.
Verder heeft president Bouterse gezegd dat hij zijn hoofd buigt voor het democratisch proces en als goed democraat de vergadering zal respecteren en de gezamenlijke verklaring mee heeft genomen om voor te leggen aan DNA. Ik vraag mij af of een regering een wensenlijst van een vergadering zo kan voorleggen aan DNA zonder zelf erachter te staan. Stel dat hij het echt doet en dat die verklaring wordt aangenomen door DNA. Wat gaat Bouterse doen? Gaat datgene wat in die verklaring is geëist uitvoeren?. Wie houdt wie nu voor de gek?
Ik wil tot slot president Bouterse vragen om zijn voorstel voor oplossing van de grondenrechtenproblematiek voor Marrons en Inheemsen met de Surinaamse gemeenschap te delen. Zo laat hij zien dat hij een oplossing wilt en dat zijn adviseurs een betere alternatief hebben uitgewerkt die tegelijkertijd de rechten van de Marrons en Inheemsen op hun leefgebieden formaliseert en ook niet in het nadeel zal zijn van Suriname als geheel.
Roël Lugard
[INGEZONDEN] – Kunt u zich het volgende krantenbericht nog herinneren: “…..De kapiteins van de dorpen Apoera, Carlo Lewis, Washabo, Ricardo Macintosch en van Section, Nado Aroepa, voelen zich overgeslagen door president Desi Bouterse. Het staatshoofd gaat op werkbezoek in Apoera maar heeft het traditioneel gezag niet gemeld….”
Langzamerhand weet iedereen dat president Bouterse het niet kan verkroppen, als mensen hem openlijk tegenspreken of een andere mening verkondigen dan die van hem, vooral waar hij erbij is.
De persconferentie van de president waarvan ik verslag heb kunnen lezen, spreekt boekdelen. Lees met mij mee: ’’De gezamenlijke verklaring bleek geen ruimte te bieden voor verdere discussie, gezien de zware ondersteuning vanuit de zaal en de definitieve en principiële wijze waarop deze verklaring is voorgelezen. Tevens is gebleken dat men middels handopsteking geen werkgroepen meer wenste. Gelet op het feit dat nagenoeg bijna iedereen die in de zaal zat akkoord is gegaan met de gezamenlijke verklaring. De president heeft aangegeven dat de staande ovatie hem niet is ontgaan….
Ik concludeer hieruit dat de heer Carlo Lewis de president niet alleen verrast heeft met de nieuwe inhoudelijke eisen, maar meer nog met zijn populariteit onder de Marrons en Inheemsen in de zaal. Ik denk dat de president wat gebeurd is meer persoonlijk heeft opgevat, dan dat hij als president Suriname wil behoeden van een fout. In de ogen van Bouterse heeft Lewis zijn show gestolen en de battle gewonnen en dat gebeurd Bouterse bijna nooit. Daarom is hij zo teleurgesteld.
Ik heb de verklaring die op internet circuleert een paar keren gelezen, maar kan nergens lezen dat de Marrons en Indianen hebben geëist om eigendomsrechten te krijgen over alles EROP EN ERONDER en dat ze zelfbeschikkingsrecht willen. Maar al zou ze dat geëist hebben, dan toch is wat ze gepresenteerd hebben puur een wensenlijst en niet meer dan dat.
Ik noem het een wensenlijst niet om hun eisen te bagatelliseren, maar juist om aan te geven dat in een vergadering verschillende, soms absurde voorstellen op tafel kunnen komen en dat alleen goed doordachte en door de verschillende partijen geaccepteerde voorstellen zullen overblijven en worden aangenomen. Ik ben er trots op dat Marrons en Inheemsen op deze manier eenheid en saamhorigheid hebben gedemonstreerd. Dit zouden veel meer groepen moeten doen.
De president had na het voorlezen van de verklaring kunnen kiezen om de vergadering te schorsen en met zijn adviseurs afstemming te plegen over de aanvaardbare en onaanvaardbare punten uit de verklaring en daarna kon de vergadering gewoon voortgang vinden. De president kon met goede argumenten aangeven waarom de eisen onaanvaardbaar zijn en tegelijkertijd kon hij alternatieven aanreiken. Maar kennelijk heeft hij zich gekwetst gevoeld door de geniale zet van Lewis en onsportief zoals de heer Bouterse altijd is geweest heeft hij gemeend maar één oplossing te hebben en dat is de conferentie vroegtijdig beëindigen.
Ik wil iedereen vragen om de (originele)verklaring zonder vooroordeel te lezen. Zonder Lewis erbij te denken en zonder de gevoelens van president Bouterse mee te nemen, dan denk ik dat de eisen helemaal niet zo onaanvaardbaar zullen blijken te zijn.
Ik kan geen (krankzinnige) eisen in de verklaring terugvinden die niet al in het Saamaka vonnis waren verwoord. Dus dat er onaanvaardbare nieuwe eisen op tafel zijn gekomen, kan ik niet plaatsen. Ik heb niet in de verklaring kunnen lezen dat er wordt geëist dat de bodenschatten eigendom moeten worden van de binnenlandse bewoners. Maar erger nog ik heb nergens het voorstel van regering Bouterse voor het oplossen van de grondenrechtenproblematiek kunnen vinden. De verklaring van de Marrons en Inheemsen is overal te lezen. Maar wie kan mij helpen aan het voorstel van de regering. Want alleen dan kunnen wij vergelijken.
Zowel van de president als leden van zijn grondenrechtencommissie hoor ik een aantal gevaarlijke uitspraken. Ik vermoed dat deze mensen de andere bevolkingsgroepen willen ophitsen door zaken te benoemen die tegenstellingen kunnen aanwakkeren.
Er wordt nu naar voren gebracht dat Marrons en Inheemsen niet aan de andere bevolkingsgroep denken en dat door hun grondenrechten te eisen ze andere bevolkingsgroepen gaan benadelen, dat ze met hun eisen Suriname willen opdelen, dat ze alle bodemschatten voor zichzelf willen hebben, dat ze maar 17% van de totale bevolkingsaantal zijn, dat hun ‘onmogelijke’ eisen de Surinaamse natie zouden kunnen schaden.
Ik had mij juist voorgenomen om het begrip verdeel- en heers niet in dit artikel te gebruiken, maar dat kan ik niet volhouden, omdat nu al blijkt dat het bestuur van de Organisatie van Inheemsen in Suriname (OIS) zich distantieert van wat ze nu noemen de resolutie van Vids en de Saamaka Gezagdragers.
Het heet niet meer de verklaring van de vertegenwoordigers van de Marrons en de Inheemsen, maar de resolutie van twee organisaties. Zie daar al wat ik niet wou bezigen.
Ik was niet aanwezig tijdens de conferentie en kan niet zeggen dat er niet gesproken is over ‘ongelukkige’ begrippen zoals zelfbeschikkingsrecht of eigendom op bodenschatten en ik heb ook niet de originele verklaring gezien. Maar wat gepubliceerd is, daar lees ik niks over de zaken waartegen president Bouterse zich keert.
Verder heeft president Bouterse gezegd dat hij zijn hoofd buigt voor het democratisch proces en als goed democraat de vergadering zal respecteren en de gezamenlijke verklaring mee heeft genomen om voor te leggen aan DNA. Ik vraag mij af of een regering een wensenlijst van een vergadering zo kan voorleggen aan DNA zonder zelf erachter te staan. Stel dat hij het echt doet en dat die verklaring wordt aangenomen door DNA. Wat gaat Bouterse doen? Gaat datgene wat in die verklaring is geëist uitvoeren?. Wie houdt wie nu voor de gek?
Ik wil tot slot president Bouterse vragen om zijn voorstel voor oplossing van de grondenrechtenproblematiek voor Marrons en Inheemsen met de Surinaamse gemeenschap te delen. Zo laat hij zien dat hij een oplossing wilt en dat zijn adviseurs een betere alternatief hebben uitgewerkt die tegelijkertijd de rechten van de Marrons en Inheemsen op hun leefgebieden formaliseert en ook niet in het nadeel zal zijn van Suriname als geheel.
Roël Lugard
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen