Angst, verontwaardiging, twijfel, onmacht en berusting. Want de hoofdverdachte van het neerschieten van vijftien tegenstanders van zijn eigen bewind is nu president, met alle executieve macht die daarbij hoort. Wat doet dat met nabestaanden, medeverdachten, de politiek en het rechtsgevoel? Is het voor hen de uiterste vorm van democratie of een poppenkast?
Aashna Kanhai, jurist internationaal recht
“Indien Bouterse voor een misdrijf wordt aangeklaagd waarover de nationale rechter kan beslissen, dan mag deze vonnis wijzen. Wordt hem een feit ten laste gelegd dat door een internationaal verdrag als strafbaar wordt aangemerkt, dan kan dit eveneens toegepast worden. Het Internationaal Gerechtshof kan slechts zaken behandelen welke door staten zijn ingesteld. De zaak-Bouterse komt daarvoor dus niet in aanmerking. De president vertegenwoordigt de Staat en is voor wat betreft berechting door andere staten, onschendbaar. Een staatshoofd is naar internationaal recht absoluut immuun, maar niet voor berechting door de eigen nationale rechter, behalve wanneer een nationale wet uitdrukkelijk de onschendbaarheid van het staatshoofd vermeldt. De Grondwet lijkt mij daarvoor de nationale wet bij uitstek, maar voor zover ik weet, is het daarin niet geregeld. Daarnaast komt bij een vonnis meteen de scheiding der machten om de hoek kijken. Hoe zal een eventuele veroordeling worden uitgevoerd?” |  |
 | Medeverdachte Winston Caldeira
“Parbode heeft geen stelling genomen tegen de valse beschuldigingen die geuit zijn tegen Surinamers. Het is niet zo dat er willekeurig mensen zijn opgepakt en zijn doodgeschoten. Of het terecht is dat ze zijn vermoord, wil ik niet zeggen. Ik snap wel dat de nabestaanden willen weten wat er gebeurd is, maar we moeten de zaak niet alleen emotioneel bekijken, maar zeker ook zakelijk objectief. De pers heeft bijna iedereen die met Bouterse werd geassocieerd, verguisd. Om mij ook nog weg te zetten als een moordenaar, vind ik verregaand. Ik weet dat ik het reine sta met mijn Schepper.” |
Yasser Riedewald, zoon van de omgekomen Harold Riedewald
“Ik ben blij dat het proces nog steeds gaande is. De zittingen hebben mij meer duidelijkheid gegeven. Uit het autopsierapport blijkt dat mijn vader zwaar mishandeld is en daarna is doodgeschoten. Dat hij op de vlucht zou zijn doodgeschoten, is een grove leugen. Sinds Bouterse president is geworden, zijn de zittingen niet meer zo drukbezocht. Er is moed voor nodig om te gaan, juist omdat de hoofdverdachte nu president is. De getuigenverklaringen bevestigen in elk geval dat Bouterse wel degelijk aanwezig was. Waarom zouden deze getuigen liegen? Niemand zet zijn leven op het spel voor een leugen.” |  |
 | Carmen Daal, dochter van de omgekomen Cyrill Daal
“Mijn vader was tegen geweld en daarom geloof ik niet dat hij betrokken was bij een coup. Ik geloof ook niet meer in het proces. Het heeft te lang geduurd voordat men het heeft gestart. De regering-Venetiaan was bang om daadwerkelijke stappen te ondernemen. Ze gebruikten de Decembermoorden wel als propagandastunt. Bouterse is president geworden om het strafproces te vertragen en om immuniteit aan zichzelf te schenken. Het kan niet anders dan dat hij schuldig bevonden wordt. Hij maakt de nabestaanden belachelijk door elk jaar rond die tijd een grote mond te hebben over de moorden.” |
Jurist Harish Monorath, coalitielid Nieuw Suriname
“De rechtszaak loopt nog, dus elke uitspraak nu zou veel te prematuur zijn. Of er achteraf sprake is van gratie of niet, dat zullen we dan wel zien. Het proces gaat niet extra traag omdat we te maken hebben met een bijzondere hoofdverdachte, die onze president is. Elk proces in Suriname gaat gewoon veel te traag. Gewone burgers moeten soms ook veertien jaar procederen. Dat is telkens weer pijnlijk voor slachtoffers of nabestaanden. Het parlement heeft dat al aangekaart, maar volgens de minister van Justitie is er geen geld om meer rechters in dienst te nemen.” |
|
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen