De Ware Tijd
Paramaribo - “Het kan niet zo zijn dat je als vreemdeling ons land binnenkomt en dan niet eens de moeite doet om de taal te leren”, zegt Ray, een klant die net een Chinese winkel uitloopt. “Natuurlijk moeten we tolerant en gastvrij zijn, maar ik weiger me te laten afblaffen door een Chinese winkelier die niet het respect toont om mijn taal te leren”. Menigeenuit de samenleving vindt het hoogtijd dat de Chinezen zich leren aanpassen.
Paramaribo - “Het kan niet zo zijn dat je als vreemdeling ons land binnenkomt en dan niet eens de moeite doet om de taal te leren”, zegt Ray, een klant die net een Chinese winkel uitloopt. “Natuurlijk moeten we tolerant en gastvrij zijn, maar ik weiger me te laten afblaffen door een Chinese winkelier die niet het respect toont om mijn taal te leren”. Menigeenuit de samenleving vindt het hoogtijd dat de Chinezen zich leren aanpassen.
Nut
De krant heeft een onderzoek gedaan onder tien Chinese winkeliers in de binnenstad. Het wordt al snel duidelijk dat velen het nut er niet van inzien om een verplichte inburgeringcursus te volgen. “We verkopen onze producten en kunnen ons verstaanbaar maken. Verder maken we geen gebruik van andere zaken. Dit is voor ons voldoende”, aldus enkele Chinezen. Een Chinese winkelier Yang geeft aan met rust gelaten te willen worden. “We doen ons werk en vallen niemand lastig. Een verplichte cursus vinden we daarom ook niet nodig. Het gaat over het algemeen goed”.
DNA-leden die zitting hebben in de departementale commissie van Justitie en Politie (JusPol) geven aan dat het geen goede ontwikkeling is dat Chinezen zich hier vestigen, winkels openen en vervolgens geen enkele moeite doen om de taal te leren. “Het verplicht stellen om de taal te leren is het begin vanintegratie”, zegt DNA-lid Soetimin Marsidih (PL). Daardoor zijn de winkeliers dan ook in staat informatie te verschaffen over hun producten.”Nu heeft men weinig tot geen inzicht over de producten”. Volgens Marsidih moet er ook gewerkt worden aan de klantvriendelijkheid en dehygiënein de winkels. Dehygiëne is vaak zoek. Niet alleen in de winkels, maar ook bij de kleding van de winkeliers.
Maatregelen
“Het lijkt er nu op dat men alleen komt om de economische vruchten te plukken, maar niet bereid is zich in te burgeren”. Ook collega commissielid Harrish Monorath (NS) vindt dat er op korte termijn gesproken moet worden over verscherpte maatregelen. “Er hoeft geen aparte wet gemaakt te worden. We kunnen volstaan met maatregelen te verscherpen bij toekenning van naturalisatie. Door de aanvrager te verplichten het Surinaams volkslied te kennen, de nationale feestdagen en onze cultuur”.
Een Chinese kapster Hay-Lin zegt; “We zijn bereid te leren als we daar tijd voor hebben. Maar dat hebben we gewoon niet want we moeten onze winkels openhouden”.
Volgens een restauranteigenares uit China die al jaren woont in Suriname, moet eerst duidelijk worden wat de toekomstplannen zijn van de Chinezen die hier naartoe komen.
Onbeleefd
“Ik spreek zelf wel Nederlands. Sommigen komen naar Suriname alleen maar om winst te maken en vervolgens weer terug te keren naar China. Anderen willen hier blijven en dan moet je wel de taal leren”. Er wordt vaak geklaagd dat de Chinezen erg onbeleefd zijn tegen klanten. “In China is dat ook de tendens”, zegt de Chinese zakenvrouw. “Men is vaak onbeleefd in de winkels. Deze onbeleefdheid komt niet omdat Surinamers de Chinese winkeliers onbeleefd behandelen”.
Als het aan beide DNA-leden ligt komt er een verplichting om Surinaams personeel in dienst te nemen. “Op deze wijze profiteert Suriname er ook van”. Volgens Monorath moet het naar een groter draagvlak getild worden en moeten deze zaken besproken worden in de DNA. Het behapt niet alleen het spreken van onze taal, het inschrijven van hun kinderen op onze scholen, maar ook op het gebied vanconsumentenrechtmoeten we kijken naar de regelgeving. Beide leden zullen dit in de vaste commissie bespreken.-.
De krant heeft een onderzoek gedaan onder tien Chinese winkeliers in de binnenstad. Het wordt al snel duidelijk dat velen het nut er niet van inzien om een verplichte inburgeringcursus te volgen. “We verkopen onze producten en kunnen ons verstaanbaar maken. Verder maken we geen gebruik van andere zaken. Dit is voor ons voldoende”, aldus enkele Chinezen. Een Chinese winkelier Yang geeft aan met rust gelaten te willen worden. “We doen ons werk en vallen niemand lastig. Een verplichte cursus vinden we daarom ook niet nodig. Het gaat over het algemeen goed”.
DNA-leden die zitting hebben in de departementale commissie van Justitie en Politie (JusPol) geven aan dat het geen goede ontwikkeling is dat Chinezen zich hier vestigen, winkels openen en vervolgens geen enkele moeite doen om de taal te leren. “Het verplicht stellen om de taal te leren is het begin vanintegratie”, zegt DNA-lid Soetimin Marsidih (PL). Daardoor zijn de winkeliers dan ook in staat informatie te verschaffen over hun producten.”Nu heeft men weinig tot geen inzicht over de producten”. Volgens Marsidih moet er ook gewerkt worden aan de klantvriendelijkheid en dehygiënein de winkels. Dehygiëne is vaak zoek. Niet alleen in de winkels, maar ook bij de kleding van de winkeliers.
Maatregelen
“Het lijkt er nu op dat men alleen komt om de economische vruchten te plukken, maar niet bereid is zich in te burgeren”. Ook collega commissielid Harrish Monorath (NS) vindt dat er op korte termijn gesproken moet worden over verscherpte maatregelen. “Er hoeft geen aparte wet gemaakt te worden. We kunnen volstaan met maatregelen te verscherpen bij toekenning van naturalisatie. Door de aanvrager te verplichten het Surinaams volkslied te kennen, de nationale feestdagen en onze cultuur”.
Een Chinese kapster Hay-Lin zegt; “We zijn bereid te leren als we daar tijd voor hebben. Maar dat hebben we gewoon niet want we moeten onze winkels openhouden”.
Volgens een restauranteigenares uit China die al jaren woont in Suriname, moet eerst duidelijk worden wat de toekomstplannen zijn van de Chinezen die hier naartoe komen.
Onbeleefd
“Ik spreek zelf wel Nederlands. Sommigen komen naar Suriname alleen maar om winst te maken en vervolgens weer terug te keren naar China. Anderen willen hier blijven en dan moet je wel de taal leren”. Er wordt vaak geklaagd dat de Chinezen erg onbeleefd zijn tegen klanten. “In China is dat ook de tendens”, zegt de Chinese zakenvrouw. “Men is vaak onbeleefd in de winkels. Deze onbeleefdheid komt niet omdat Surinamers de Chinese winkeliers onbeleefd behandelen”.
Als het aan beide DNA-leden ligt komt er een verplichting om Surinaams personeel in dienst te nemen. “Op deze wijze profiteert Suriname er ook van”. Volgens Monorath moet het naar een groter draagvlak getild worden en moeten deze zaken besproken worden in de DNA. Het behapt niet alleen het spreken van onze taal, het inschrijven van hun kinderen op onze scholen, maar ook op het gebied vanconsumentenrechtmoeten we kijken naar de regelgeving. Beide leden zullen dit in de vaste commissie bespreken.-.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen