GMAP: Investeerder bouwplan Bouterse dubieus

Parbode

Written by webmaster

THURSDAY, 01 DECEMBER 2011

In deze rubriek is ruimte voor ingezonden artikelen. Parbode is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Het Suriname Comité Geen Moordenaaar Als President (GMAP) noemt in een Fact Finding Report het Venezolaanse bedrijf Arevenca, dat zich op zijn website in gebroken Nederlands presenteert als groot investeerder in het woningbouwprogramma van Bouterse, ‘een uiterst dubieuze onderneming’. Het Fact Finding Report bericht alsvolgt: ‘Arevenca was naar eigen zeggen speciaal uitgenodigd voor de inauguratie van president Bouterse, die overigens in Nederland voor drugshandel is veroordeeld en hoofdverdachte is van de Decembermoorden. Op de Arevenca-website zijn foto’s te zien waar op de inauguratie de omstreden Arevenca delegatievoorzitter Francisco Javier González poseert met respectievelijk de president en diens voor wapenhandel veroordeelde zoon Dino Bouterse. Arevenca kondigt aan circa veertigduizend woningen te zullen bouwen in Suriname, nog meer dan de achttienduizend door Bouterse aangekondigde woningen’. Volgens GMAP heeft Arevenca zowel in New York als Caracas rechtszaken tegen zich lopen wegens verdenking van malafide praktijken. Het bedrijf lijkt een postbusbedrijf, dat zichzelf als grote multinational op de website presenteert met olieraffinaderijen en een vloot van maar liefst 72 schepen, terwijl nergens serieuze bedrijfsactiviteiten blijken. De adresgegevens in Venezuela, de Verenigde Staten, Madrid, Aruba en Suriname zijn dubieus. Zo is het in Suriname opgegeven telefoonnummer, het nummer van het Royal Torarica Hotel. Het Fact Finding Report staat in het bijzonder stil bij de ‘middleman’ van Arevenca voor Suriname. ‘Ex-politicus Glenbert F. Croes van Aruba heeft bij de Kamer van Koophandel en Fabrieken in Suriname verschillende Arevenca bedrijfjes ingeschreven. Op de website van Arevenca poseert hij samen met Dino Bouterse. Glenbert Croes, zoon van Libertador Betico Croes, kwam als minister van Vervoer en Communicatie herhaaldelijk in opspraak, onder meer bij aanbesteding van vier overheidsprojecten en de verstrekking van zee- en luchtbrieven. Toen hij in 1998 weer minister wilde worden, weigerde de gouverneur hem te benoemen, nadat antecedentenonderzoek had uitgewezen dat Justitie een belastend dossier van de politicus in de archieven had. Glenbert Croes werd niet ministeriabel geacht. GMAP zegt uit ‘betrouwbare journalistieke bron’ te hebben vernomen dat Dino Bouterse bij bezoek aan Glenbert Croes op Aruba nauwlettend in de gaten wordt gehouden door de veiligheidsdienst daar. Het Suriname Comité vindt dat ‘logisch omdat Dino Bouterse als medewerker van de Surinaamse ambassade door de Braziliaanse autoriteiten is uitgewezen vanwege connecties met de drugsmaffia, terwijl hij op Curaçao als voortvluchtige van de Surinaamse justitie was gearresteerd met een vals paspoort’. Het Fact Finding Report meldt verder ‘dat de voorzitter van de Herstructurering Huisvestingssector, Etienne Boereveen, als lid van het toenmalige Militair Gezag, in de Verenigde Staten een vrijheidsstraf heeft uitgezeten voor poging tot grootscheepse cocaïnesmokkel naar de VS’. GMAP zegt ‘gezien de verontrustende data in het Fact Finding Report grote vraagtekens te plaatsen bij de bestuurlijke integriteit van het woningbouwprogram en het bonafide karakter van het verdienmodel’. Wie zijn die investeerders? Het Fact Finding Report noemt ‘het pontificaal tonen van 35 modelwoningen te Hanna’s Lust een politieke show zonder precedent’. ‘Niet eerder in de Surinaamse geschiedenis trad een president op als makelaar van particuliere huizenhandelaren, terwijl hij bovendien de hypotheken van banken aanprees.’ GMAP noemt het ‘merkwaardig dat de hypotheeknemers zich verplicht moeten wenden tot niet nader genoemde investeerders voor het bouwen van hun woning en niet zelf met eigen aannemer aan de slag kunnen’. Het Fact Finding Report vindt het ‘bedenkelijk dat de namen van de investeerders niet zijn genoemd.’ GMAP concludeert ‘dat investeerders die zich honderd procent zeker weten van financiering én klanten, van financiering van de infrastructuur met publieke middelen, geen echte investeerders zijn, maar zakkenvullers, omdat zij alle risico afgewenteld weten op (publieke) banken, overheid en hypotheeknemer. Deze dubieuze constructies doen de vraag rijzen welke persoonlijke voordelen de verantwoordelijke bestuurders daaraan ontlenen’. Het Fact Finding Report zegt dat ‘niet aan de indruk kan worden ontkomen dat misbruik wordt gemaakt van de enorme woningnood om mensen met kleine inkomens een hypothecaire schuldenstrop om de nek te hangen.’ Volgens GMAP zouden ‘echte investeerders die maatschappelijk willen ondernemen, risico durven dragen en uitgaan van de werkelijke behoeften van de mensen’. Het Fact Finding Report concludeert ‘dat de woningzoekenden op zoek zijn naar een waardige woning, niet naar de financiële stress van een forse hypothecaire lening. De inkomensgroepen die nu haast gedwongen zijn zich aan een honderd procent financiering te binden, in het algemeen veel meer gebaat zouden zijn bij huurwoningen, omdat daarbij zonder grote financiële risico’s de huisvestingsbehoefte wordt bevredigd.’ ‘Omdat de optie van betaalbare huurwoning niet wordt ontwikkeld, worden de mensen op straffe van dakloosheid gedwongen grote woonschulden aan te gaan, terwijl de courantheid van de woningen, mede gezien de grondtitel, uiterst twijfelachtig is.’. Volgens het Fact Finding Report ‘lopen ook de banken risico met het verschaffen van grote leningen aan zulke kwetsbare groepen. Tot welke gevolgen dat kan leiden, heeft de Amerikaanse bankencrisis getoond’. ‘In de wereld dreigt weer een recessie, er heerst financiële onzekerheid alom, in rijke landen als Nederland en de Verenigde Staten stagneert de huizenmarkt, en in arm Suriname gaat de president financieel kwetsbare groepen aanmoedigen zich in de schulden te steken. Dat is onbehoorlijk en verdacht bestuur’. Het Fact Finding Report ziet ‘voor de volksvertegenwoordiging een belangrijke taak de financiële solvabiliteit van zowel woningzoekenden, overheid als publieke banken te beschermen tegen de winstzucht van schimmige investeerders die de woningnood van de Surinamers willen kapitaliseren ten eigen faveure’. In het Fact Finding Report wordt onder meer opgeroepen ‘tot een Gedragscode Hypothecaire Financiering om overkreditering tegen te gaan en de consument te beschermen’. ‘Ook zou de Rekenkamer rechtmatigheid, doelmatigheid en integriteit van het bouwprogramma moeten onderzoeken’. GMAP zegt in haar rapport tot slot ‘dat dubieuze investeerders in de woningbouw ook om andere reden een risico vormen voor de integriteit van het financieel-economische systeem. Vastgoed is een gewild object voor money laundering’. Suriname Comité Geen Moordenaar Als President Oktober 2011 gmapsuriname@gmail.com