Ik zal trachten de vinger op de zere plek te leggen en vervolgens zal ik aangeven hoe ik denk dat we Suriname in de toekomst zouden moeten besturen willen wij een grotere mate van welvaart bereiken. Dit kan alleen als we de individuele rechten van alle burgers in Suriname respecteren.
De drie kwalen die mijns inziens leiden tot de stagnatie van de vooruitgang van de republiek Suriname zijn:
1 De politieke cultuur en het enorme gebrek aan ideologie en inhoudelijk debat.
2 De invloed van de altruïstische doctrine in de vorm van religieuze taboes en moraal.
3 De desastreuze politisering van etnische verschillen in de vorm van politieke partijen.
Ik zal bij elk van deze drie kwalen mijn analyse geven van de situatie en vervolgens aangeven hoe wij deze kwalen kunnen verhelpen of verminderen. Ik zal afsluiten met mijn visie op de stand van zaken in Nederland. Ik zal in mijn analyses uitgaan van individuele rechten en ik zal iedere Surinamer als gelijk beschouwen. In het geval dat ik refereer aan een etnische of religieuze afkomst zal dat slechts zijn ter illustratie of karikaturisering.
1 De politieke cultuur en het enorme gebrek aan ideologie en inhoudelijk debat.
De Surinaamse politiek kenmerkt zich door een heftige belangenstrijd tussen verschillende politieke fracties. Het opvallende is daarbij dat de strijd zich voornamelijk concentreert op de allocatie van middelen en slechts in summiere mate over de ideeën die deze strijd ingeven.
In de Surinaamse politiek worden er constant een aantal vragen gesteld:
Door wie? Hoeveel? Op welke manier? En wat zijn de gevolgen? Dit zijn allemaal legitieme vragen echter er ontbreken een aantal cruciale vragen die als eerste zouden moeten worden gesteld: Waarom?Wat is de theorie achter dit voornemen? Wat is de ideologische/filosofische basis van dit beleid? Het eerlijke antwoord op al deze vragen zou een doodse stilte zijn.
Omdat alle partijen hiervan op de hoogte zijn, worden deze vragen zelden gesteld en wanneer ze worden gesteld worden ze met een simpele platitude weggewuifd. Open deuren intrappen zoals voor het volk en chauvinistische lege hulzen zullen volstaan.
Suriname heeft gebrek aan een coherente visie voor de overheid van waaruit zij dient te handelen.
Dit ideologische vacuüm wordt in stand gehouden om de intense en corrumperende verstrengeling tussen de wetgevende en de uitvoerende macht mogelijk te maken..
Deze verstrengeling heeft als gevolg dat politieke standpunten hun uiting vinden in de ambtenarij.
Gezien het ontbreken van enige ideologie zijn de enige standpunten die worden overgebracht naar de ambtenarij raciale vooroordelen. De wildgroei aan ministeries en ambtenaren is dus een uiting van deze primitieve raciale machtsstrijd.
2 De invloed van de altruïstische doctrine in de vorm van religieuze taboes en moraal.
Surinamers zijn vaak religieus of spiritueel georiënteerd en dit is in mijn ogen niet van toegevoegde waarde gebleken. Religie heeft Suriname en geen enkel ander land in de wereld ooit enige vooruitgang gebracht: De kerstening van Marrons, de demonisering van de Winti cultuur, de intolerantie tegen homoseksuelen, de eerwraak en de praktijk van het uithuwelijken zijn hier duidelijke voorbeelden van.
Het determinisme dat zich uit in frases als ”Dingen gaan zoals ze gaan” heeft ons verder af gebracht van het idee dat wij de beslissers zijn van ons eigen lot. Traditioneel ingegeven gebruiken zoals lijfstraffen en de ongelijke relatie tussen mannen en vrouwen in Suriname hebben we voor het grootste deel aan religieuze invloed te danken.
Suriname is gelukkig constitutioneel a-religieus en religie vormt dan ook niet het grootste probleem in Suriname ondanks al zijn slechte invloeden. Religie wordt in combinatie met racisme wel gebruikt als extra instrument van politieke verdeling. Gezien het feit dat Religie als instituut per definitie gebaseerd is op uitsluiting en een superioriteitsgevoel is het huwelijk van racisme en religieuze oriëntatie niet meer dan logisch. De strijd tegen religieuze dogma’s zou tussen Surinamers individueel plaats moeten vinden en onderwerpen als tiener-moeders en kindermishandeling zouden niet omwille van het behouden van een schone schijn moeten worden bedekt met een religieuze sluier van onwetendheid.
Bij het herschrijven van ons verder prachtige volkslied stel ik voor om de zinsnede
Gado de wi fesi man door te krassen om hiervoor genoemde redenen.
3 De desastreuze politisering van etnische verschillen in de vorm van politieke partijen.
Racisme vormt een irrationele basis om mensen op te beoordelen.
Suriname een land gemarkeerd door de hel van racisme en in haar kielzog slavernij en dwangarbeid blijft politiek gedomineerd door Raciale(religieuze) lijnen. Geen enkel land ter wereld heeft ooit vooruitgang geboekt door op basis van Racisme te besturen.
Het feit dat een veroordeelde drugsdealer, oorlogsmisdadiger en verdachte van 15voudige moord het volk in extase kan brengen enkel en alleen door niet te discrimineren is veelzeggend.
Het gebrek aan visie en inspiratie bij de huidige oppositie is zo pijnlijk blootgelegd door het presidentschap van Bouterse. We worden nu geregeerd door een drugsdealer/oorlogsmisdadiger en moordverdachte Bouterse in samenwerking met drugsdealer en naar alle waarschijnlijkheid analfabeet Brunswijk en om het machtigste trio in Suriname te completeren voegen we een megalomane pedofiel toe die de naam Soemodihardjo draagt en zijn krant de waarheid noemt.
Deze laatste twee waren verantwoordelijk voor een vechtpartij in de assemblee waarbij ze als ordinaire gangsters dachten hun politieke standpunt over te brengen. Een grovere belediging aan het volk en het instituut van het parlement is niet denkbaar.
De reden dat Desi Bouterse volstrekt ongeschikt is om ons land te leiden wijt ik niet eens aan zijn verouderde enigszins coherente politieke visie. Deze visie kan het best worden omschreven als reactionair-revolutionair met een dikke saus van nationalisme en demagogie overgoten.
Dus afgezien van zijn volledig onbruikbare politieke opvatting is de man simpelweg niet geloofwaardig, een van de belangrijkste kwaliteiten die een politicus kan worden toegedicht.
Bouterse moet terechtstaan wil hij nog iets van zijn eigen waardigheid behouden.
Bouterse ziet zich 30 na zijn eerste fiasco in Suriname nog immer als een mini-Castro die voor socialistische wonderen zal zorgen. Bouterse is geen Castro en de jaren 80 zijn voorbij, hij is een proteststem tegen racisme en stilstand mede mogelijk gemaakt door het decennia van de front regeringen.
Surinamers zijn Racisme zo erg zat dat Bouterse een aantrekkelijk alternatief werd!!
Bouterse, Brunswijk en Soemodihardjo zijn bezig aan een afscheidstournee waarin ze de laatste stompjes van de Surinaamse democratie zullen doorzagen. Deze drie ‘‘partners in crime” zijn een exponent van alles dat misgaat in Suriname en we zouden ze dan ook als artefacten tegen het licht moeten houden om het kwaad in ons voor eens en altijd helder te identificeren.
De beste manier om een einde te maken aan de raciale politiek in Suriname is een verkleining van de overheid ter bescherming van de burgers naar Amerikaans en Frans voorbeeld. ls er een land in de wereld een neutrale, kleurenblinde bescheiden overheid nodig heeft dan is het Suriname wel.
Conclusie
In Nederland is de situatie allesbehalve hoopgevend. De enige paar Surinamers die om hun intellectuele bagage worden uitgenodigd in TV programma’s zijn Gerard Spong en Prem Radhakishun. Verder zijn alle andere bekende Surinamers of comedians, rappers, profvoetballers of ze doen aan vechtsporten of atletiek. Ik signaleer een gebrek aan bekende Surinaamse intellectuelen. De Surinaamse Tweede Kamerleden hebben nimmer indruk kunnen maken met uitzondering van Ferrier’s recente (15 minutes of fame) lijken het wel de meest oninteressante kamer-leden te zijn. De enige Surinamer die ooit een kabinet heeft gediend is binnen 6 uur ontslagen en er is nooit een Surinamer burgemeester geworden van een grote stad in Nederland.
Ondanks dit alles is er nog hoop voor Suriname en de Surinaamse gemeenschap. Misschien moeten we als natie eerst dood om weer herboren te worden. Het kan immers niet slechter dan de huidige situatie en wij Surinamers tonen onze inventiviteit in tijden van nood. De raciaal neutrale jeugd van Suriname is politiek geëngageerd en in de meerderheid in Suriname. Op hen vestig ik mijn hoop maar ook in Nederland zijn er mogelijkheden voor het creëren van een intellectuele voorhoede onder Surinamers die invloed hebben.
In plaats van onze tijd te verdoen door te luisteren naar radio-priesters die beweren dat Robert Vuistje en Ujala een bedreiging vormen voor Surinamers zouden we inhoud de voorrang moeten verlenen. Hoeveel van onze mensen klagen niet over de misdaden van Babylon terwijl hun eigen productiviteit te wensen over laat. Hoeveel van onze kinderen keren zich tot het kaboelisme en willen allesbehalve te worden gezien als wit. Waar houden wij ons mee bezig!!!!
Noem deze brief een schande, blasfemisch of onbeschoft het zal niks afdoen aan zijn objectieve waarde. Ik heb overdreven veralgemeniseerd en geprovoceerd, maar ik sta achter ieder woord. Ik had graag verhaald over een prachtige situatie maar de realiteit dwingt mij eerlijk te zijn en daarom hang ik onze vuile was buiten. Het moest gezegd worden en ik vraag niet om toestemming enkel vergiffenis. Deze brief is een teken aan de wand en een verklaring van hoop voor elke Surinamer die weigert te accepteren dat ”dingen gaan zoals ze gaan’‘. Landgenoten verenigt U en laat de rede en de logica overwinnen met in gedachte dat de geschiedenis ons rechtvaardigt en dat de toekomst in onze handen ligt.
Met vriendelijke groet,
Yernaz Jalmar Sandino Ramautarsing is te bereiken op yernaz@hotmail.com
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen