Oorlogstaal Aboikoni ontoelaatbaar

Suriname Stemt

Door Stanley Li A Pau on the 06 Jan 2012

Granman Belfon Aboikoni

Als ik iets van een Granman verwacht dan is het wijsheid. Het is waarschijnlijk ook een van de belangrijkste voorwaarden bij zijn uitverkiezing geweest. Men heeft een wijs man gezien in Belfon Aboikoni, daarom is hij tot Granman verkozen. Hij is de opvolger van de in december 2003 overleden Songo Aboikoni, wiens plaats werd waargenomen door Albert Aboikoni. Dit interregnum kwam ten einde met de beëdiging van Belfon Aboikoni op 29 oktober 2005.

Ronnie Asabina

Maar wie het ‘begrafenis-drama Jabini’ zo’n beetje heeft gevolgd (zie mijn voorgaande artikelen hier, hier en hier) heeft tot zijn ontnuchtering moeten constateren dat er bij Belfon Aboikoni van wijsheid geen sprake is. Hij blijkt een man te zijn die zich volledig door zijn emoties laat meeslepen en die zodoende de hoofdverantwoordelijke is voor de escalatie van dit drama. Een wijs man waarschuwt niet voor oorlog, zegt niet dat de politie hem dan maar moet neerschieten, want de uitkomst van deze dwaze uilatingen was voorspelbaar, de Saramaccaanse bevolking ruikt nu bloed.

Aboikoni is dan wel de hoofdverantwoordelijke, maar medeverantwoordelijk zijn politieke toppers als Ronnie Asabini, Bert Eersteling, en Hugo Jabini, die van meet af aan oorlogstaal hebben gesproken, onverantwoordelijk voor academici met belangrijke overheidsposities. En dat is gebleken, want Aboikoni ging zíjn oorlogstaal eerst gebruiken na hún nauwelijks gemotiveerde emotionele reacties,nadát hij zich in de rug gedekt wist. Het is Aboikoni en zijn verdedigers zwaar aan te rekenen dat zij vanuit hún posities recht en wet meedogenloos aan de kant schuiven.

Bert Eersteling

Behalve dat de rechter al tweemaal heeft gesproken en de familie Jabini al tweemaal in het gelijk heeft gesteld, gaat het al lang niet meer over Saramaccaanse tradities, over lo of bere, of wat dan ook, nee, de Saramaccaners hebben collectief, van hoog tot laag, de hakken in het zand gezet, het gaat al lang niet meer over gelijk hébben, maar alleen nog maar over gelijk kríjgen, en dat is een droevige constatering.

Nog droeviger wordt deze constatering wanneer je je realiseert dat hier nauwelijks nog een eerzame uitweg mogelijk is voor het traditioneel gezag in het algemeen en Aboikoni in het bijzonder. Recht en wet zijn onvermurwbaar, die moeten eerst gewijzigd worden voordat een beslissing van de rechter kan worden teruggedraaid. Zoals het er nu uitziet is Aboikoni echter even onvermurwbaar, gezichtsverlies zal hij niet accepteren. Als ooit sprake is van een patstelling dan is het hier wel.

Hugo Jabini

Waar is nog wijsheid te vinden? Parlemetariër André Misiekaba heeft een bemiddelingspoging gewaagd, echter zonder succes, was ook niet te verwachten na Aboikoni’s uitbarsting. Dit betekent dat de kwestie alleen nog maar met Aboikoni en niemand anders meer te settelen is, hoe onwaarschijnlijk dan ook. Het is te hopen dat eerdergenoemde politieke toppers inmiddels tot beter inzicht gekomen zijn en dat zíj –mét elke maar denkbare versterking vanuit Saramaccaanse of andere gelederen– met Aboikoni gaan praten om de wijsheid weer te doen prevaleren.