Radio- en tv-stations hebben massahysterie georganiseerd

Suriname Stemt
Door Joshua Taytelbaum on the 12 Jan 2012

auteursrechten zijn niet ‘free for all’!

Eén ding moet de radio-, tv- en evenementenexploitanten worden nagegeven: ze zijn in staat gebleken jan en alleman, het hele volk tot ware hysterie te drijven. Dankzij hun gemanipuleer zit Sasur nu in de beklaagdenbank. Volledig onterecht. Gebleken is dat de media-wereld oppermachtig is, één dag staken op radio en tv en Sasur staat schaakmat.

Maar als één ding hiermee duidelijk is geworden, dan is het wel dat de ongebreidelde belangenverstrengeling in ons land wéér zijn werk heeft gedaan. Waarom riep onze minister van Binnenlandse Zaken, Moestadja, een paar maanden geleden dat als er geen draagvlak was voor Sasur, dit instituut haar werkzaamheden maar moest staken? Precies, omdat Radio Mustika van hém is! Waarom mengen zelfs de kerken zich in de discussie? Precies, omdat ook zíj radiostations bezitten en dus auteursrechten moeten afdragen! Waarom neemt Ameerali zo’n laffe houding aan? Precies, omdat zijn bedrijf, Djinipi, boeken, tijdschriften, etcetera, in grote getalen illegaal kopieert, óók hij ontduikt auteursrechten!

Definitie
Wikipedia geeft de volgende definitie: “Auteursrecht is het recht van de maker of een eventuele rechtverkrijgende van een werk van literatuur, wetenschap of kunst om te bepalen hoe, waar en wanneer zijn werk wordt openbaar gemaakt of verveelvoudigd. Het auteursrecht ontstaat van rechtswege. Men hoeft niets te deponeren of te registreren”, en voegt daar aan toe: “Aanvankelijk was het auteursrecht bedoeld voor de tekst van boeken, maar door een geleidelijke uitbreiding van het werkingsgebied is het tegenwoordig ook op veel andere zaken van toepassing, zoals toespraken, software, foto’s, films, opgenomen muziek, beeldende kunstwerken, bouwwerken en journalistiek werk.

Wat is het probleem?
Het probleem is dat in Suriname, ondanks onze reeds lang bestaande wet op het auteursrecht, deze rechten altijd op grote schaal met voeten zijn getreden, en dat ook nimmer sancties zijn ingesteld, ‘laat maar waaien’ dacht men. Maar aangezien we in Suriname niet op een eiland leven, gingen handelspartners, waaronder Amerika, eisen stellen, en één daarvan was dat Suriname toezicht moest gaan houden op de naleving van de auteurswet en dat voor het gebruik van in dit geval Amerikaanse boeken, muziek, etcetera, auteursrechten moesten worden geheven en uitbetaald aan de auteurs of rechthebbenden.

We weten met z’n allen dat we hier in Suriname de mooiste merkartikelen kunnen kopen, tenslotte, wie wil nog ánders dan merkkleding dragen? Dus kopen we Chanel, Diesel, Dolce & Gabana, Gucci, Levi, Nike, Vuitton, en ga zo maar door, alhoewel wij wéten dat wat hier verkocht wordt voor het overgrote deel nep is. Onze naai-ateliers zijn vaardig genoeg om het logo, waarop óók al auteursrechten rusten, kunstig in bloesjes, broekjes, truitjes, etcetera, kunstig aan te brengen. Wij weten dat het nep is, want we weten dat het anders duur is, en tóch kopen we het. Zelfs dat kópen is al een strafbaar feit. Waar denkt u dat al die goedkope CD’s van Boembox en Disco Amigo vandaan komen? Precies, met duizenden illegaal gekopieerd, zonder ook maar één cent auteursrechten te betalen. Met andere woorden, al die mensen ontduiken de wet en worden rijk ten koste van de auteurs, juister gezegd: het zijn gewoon criminelen.

In die situatie kwam verandering toen onze regering in 2006 aan Sasur de licentie verschafte als uitvoerend orgaan op de auteurswet, gerechtigde om de verschuldigde auteursrechten te betalen. Sasur begon ‘low key’ en probleemloos met de eerst voor de hand liggende instellingen en organisaties, maar toen in 2008 de radio-, tv- en evenementen- organisatoren aan de beurt waren, brak de hel los. Werner Duttenhofer van Radio 10 riep onmiddellijk uit: “Auteursrechten, wat is dat, auteursrechten?”, allemaal trokken naar het regeringsgebouw om bij toenmalig vice-president Sardjoe hun beklag te doen, en sindsdien sleept die ellende zich voort.

Niet Sasur is de boosdoener
Vandaag is wel het (voorlopige) dieptepunt bereikt. Na de zóveelste opschorting van Sasur’s werkzaamheden gister valt het hele land over Sasur heen, de kerken zingen in koor mee en De Nationale Assemblée roept Sasur zelfs ‘op het matje’, zoals GFC-Nieuws dat noemt, terwijl zeker de DNA béter weet, ook al omdat ze recent volledig door Sasur is geïnformeerd, maar… het spel moet gespeeld worden!

Het wordt de hoogste tijd dat de regering zijn verantwoordelijkheid neemt door voor eens en voor altijd te verklaren dat het betalen van auteursrechten een wettelijke verplichting is waaraan elk landskind zich heeft te houden, de vice-president, de minister, de parlementariër, de rechter, de notaris, de arts, de dominee, de winkelier, kortom alle burgers van dit land, ongeacht of zij belangen hebben in de muziekbranche of niet, en daarbij dat overtreding zal worden gestraft.

De regering heeft laakbaar gedrag vertoond door niet van meet af aan luid en duidelijk te verklaren dat Sasur opdracht heeft van de regering om toe te zien op naleving van de muziekauteursrechten en dat Sasur als zodanig een wetsdienaar is, wiens werkzaamheden niets in de weg mag worden gelegd. De regering zal dit nu eindelijk moeten erkennen, excuses moeten aanbieden en streng moeten toezien op naleving van de wet. Doe zij dit niet dan blijft Suriname één van de Piraten van het Caraïbisch gebied en de risee van de hele wereld.

N.B.: zie ook mijn voorgaand artikel Dankzij Doerga & Duttenhofer is en blijft Suriname “the” Pirate of the Caribbean, en de daarin vermelde voorafgaande artikelen.

Jamaicaanse krant haalt uit naar Bouterse

De Ware Tijd

door Ivan Cairo 11/01/2012

Paramaribo - De Jamaicaanse krant Jamaica Observer heeft in haar editie van gisteren in het redactioneel fors uitgehaald naar president Desi Bouterse als voorzitter van de Caricom. Vanwege de militaire staatsgreep in 1980, zijn betrokkenheid bij de machtsgreep tegen president Ramsewak Shankar in 1990, zijn verdachtenstatus in het Decembermoordenproces en zijn drugsveroordeling in Nederland mist hij volgens deze krant elke morele autoriteit om de Caricom te leiden. De krant vraagt zich af waar het respect van Bouterse voor de Caricom was, toen hij in februari 1980 de democratisch gekozen regering-Arron omver wierp. “Hij zal niet in staat zijn om met enige geloofwaardigheid Caricoms belangen in het buitenland, met name in Europa, waar hij een criminele veroordeling heeft in een EU-lidland, te behartigen”, schrijft de Jamaica Observer. Het dagblad is het overigens volkomen eens met hetgeen Bouterse in zijn nieuwsjaarrede als Caricom-voorzitter heeft gesteld omtrent de ontwikkelingsrichting die Caricom zou moeten opgaan. Aanval op Suriname John van Coblijn, NPS-adviesraadslid, is geschokt, maar MC-fractieleider Ricardo Panka (NDP) tilt niet zo zwaar aan de kritiek. Van Coblijn vindt het commentaar niet alleen een laag bij de grondse aanval gericht tegen Bouterse persoonlijk, maar ook een aanval op Suriname. Hij vraagt zich af waarom de kritiek niet is gekomen toen Bouterse gekozen werd als president en nu pas wanneer hij ook voorzitter van de Jamaicanen is, wordt gelanceerd. Van Coblijn vermoedt dat achter deze aanval politieke en economische motieven schuilen. Suriname heeft in het verleden tijdens het Caricom-integratieproces vaker weten te voorkomen dat Jamaica toestemming kreeg om goedkope gesubsidieerde rijst uit de VS kon importeren, terwijl Suriname en Guyana wel rijst konden leveren. Van Coblijn: “Nu gaan die mannen met ons afrekenen.” Bouterse’s verleden levert volgens hem grove munitie voor de Jamaicanen om Suriname de rekening te presenteren. ‘Niet onverdienstelijk’ Panka respecteert de mening van Jamaica Observer, maar maakt zich er niet druk om. Het was al lang vooraf bekend dat Suriname voorzitter zou worden van de Caricom en de krant dient haar eigen regering te vragen of ze officieel geprotesteerd heeft dat Bouterse voorzitter zou worden. “Heeft het land behalve de media als lid van de Caricom geprotesteerd”, werpt de fractieleider op. Panka is van mening dat Bouterse het sinds zijn aantreden als president tijdens zijn bewegingen in Caricom “niet onverdienstelijk” heeft gedaan. Hij heeft helder zijn visie en doelen die hij voor het blok heeft, uiteengezet en aangegeven hoe die gerealiseerd zouden kunnen worden. “Ik zou me niet druk maken om wat de Jamaica Observer zegt, omdat ik weet dat de hele regio achter hem staat”, zegt de coalitieleider. Caricom-leiders fout Bij de aanstelling van Bouterse als voorzitter gaan de overige Caricom-leiders niet vrij uit, meent de Jamaicaanse krant. Wat de Jamaica Observer “totaal verbaasde”, is dat Bouterse door de Caricom-leiders “met open armen is ontvangen”, nadat hij in het parlement als president was gekozen. “Zijn bevlekt, ondemocratisch verleden werd naar het schijnt, genegeerd”, verwijt het dagblad. “We betwisten het recht van het Surinaamse volk om de leider van zijn keuze te kiezen niet. We pleiten er ook niet voor dat Caricom Suriname uitsluit. We zijn echter van oordeel dat president Bouterse nooit de erepositie van voorzitter om het regionaal orgaan te leiden, had mogen krijgen.” Belediging Van Coblijn ervaart het Jamaicaanse commentaar verder als een belediging naar Suriname en ook hij zoekt de fout bij de overige Caricom-leiders. Die hadden voordat Bouterse president werd signalen naar onder meer de regio en de NDP moeten sturen als ze hem niet wilden hebben als leider. “Ze hadden vanaf het begin signalen naar Suriname en zijn partij moeten sturen. Maar nu zie je de enge belangen.-.”

Mr Bouterse wrong choice for Caricom chairman

JamaicaObserver
Tuesday, January 10, 2012

IT will be interesting to see how Caribbean Community and Common Market (Caricom) leaders interact with the new chairman of the regional body, President Desiré Delano Bouterse of Suriname.

President Bouterse began his six-month tenure in the chair on January 1 and, in his New Year’s message, has signalled his intention to push for even closer ties within the region, using as his springboard the global economic crisis.

Quite correctly, President Bouterse acknowledged that this crisis “shows no signs of abating” and that it has created challenges of unemployment, low or negative growth, and increasing disparity between the rich and the poor.

“Given the relationship between the economic health of the major nations and its effect on us in Caricom, it would require a major effort on our part to overcome the challenges presented by this ongoing situation. It also requires that we take a hard look at the way we operate, and accept changes that may be necessary,” he said.

“We have before us an opportunity to bind ourselves even closer together. For, surely, we stand a better chance to confront these challenges as a group united, than each swimming alone against the tide.”

True words indeed from Mr Bouterse.

However, we wonder where his respect for the role of the regional institution was in 1980 when he led a military coup against the elected Government of Suriname. From then, until 1988, he basically ran the country, installing titular presidents as a sham to mask his dictatorial rule.

After democracy was restored in 1988, with the election of Mr Ramsewak Shankar, a former agriculture minister, as president, Mr Bouterse rejected an accord reached by the Government with the Surinamese Liberation Army, and by 1990 President Shankar was ousted in a military coup masterminded by Mr Bouterse.

In 1999, Mr Bouterse, who had been repeatedly accused of involvement in cocaine smuggling, was convicted, in absentia, in The Netherlands of drug trafficking. He never served the sentence because under Surinamese law nationals cannot be extradited to any foreign state.

He still has pending a military court trial for his alleged involvement in the killings of 15 political opponents, including five journalists in 1982, and while he has consistently denied direct involvement in the murders, he has accepted responsibility as the then military ruler of Suriname.

What amazed us totally was that after he managed to form a Mega Combination coalition to win last May’s general election, and was then endorsed by 36 votes — two more than the required two-thirds — as Suriname’s new head of state, Mr Bouterse was embraced by Caricom leaders.

His checkered, undemocratic past appeared to have been ignored.

We do not challenge the right of the Surinamese people to elect a leader of their choice. Neither do we advocate that Caricom shun Suriname. However, we do not believe that President Bouterse should have been given the honourable position of chairman of the regional body.

Given his past, and the fact that his trial has been suspended because of his ascension to the presidency, Mr Bouterse, we hold, does not have the moral authority to lead the region. Neither will he be able to advance, with any credibility, Caricom’s interests abroad, especially in Europe where he has a criminal conviction in an EU member state.

Read more: http://www.jamaicaobserver.com/editorial/Mr-Bouterse-wrong-choice-for-Caricom-chairman#ixzz1j4qsEQVf

Veiligheidschef vraagt onderzoek drugsaantijgingen

De Ware Tijd

door Ivan Cairo 10/01/2012

Paramaribo - Er komt onderzoek naar beweringen van ex-assembléevoorzitter Indra Djwalapersad, dat gewapende machten drugstransporten vanuit Guyana naar Suriname escorteren en beschermen. Mochten de beschuldigingen onterecht zijn, volgt een strafklacht tegen Djwalapersad wegens smaad en laster. Dat zegt directeur Nationale Veiligheid, Melvin Linscheer, in gesprek met de Ware Tijd. Djwalapersad deed de uitspraken, die gisteren door dagblad Suriname zijn gepubliceerd, onlangs tijdens een radioprogramma. Ze zou de uitlatingen hebben gedaan aan de hand van een interview met de Guyanese politiechef van Berbice, Steven Merhai, die op 30 december een bezoek bracht aan gewestelijk politiecommandant van Nickerie, Stanley Benschop. Linscheer zegt een brief te hebben geschreven naar de procureur-generaal, waarin gevraagd wordt een “diepgaand onderzoek” in te stellen naar mogelijke betrokkenheid van gewapende diensten bij drugstransporten, zoals de ex-assembléevoorzitter beweert. “Het zijn zeer ernstige beschuldigingen en als het onderzoek niets boven tafel brengt, zullen we tegen haar ook een klacht indienen wegen smaad en laster”, zegt de veiligheidschef. Hij neemt het Djwalapersad vooral kwalijk dat ze de informatie waar ze mogelijk over beschikt, niet ter bestemder plekke en wel bij de procureur-generaal heeft gedeponeerd.” Hij zegt het interview van Merhai ook op de radio te hebben gehoord, maar nimmer deze politiefunctionaris over mogelijke betrokkenheid van Surinaamse veiligheidsdiensten bij drugstransporten heeft horen praten. Linscheer legt verder uit, dat er volgens de grondwet slechts twee gewapende machten bestaan: het Nationaal Leger en het Korps Politie Suriname. Geen van beide vallen overigens rechtstreeks onder de president. “Met haar uitspraken besmeurd Djwalapersad niet alleen deze twee veiligheidsinstituten, maar ook alle ondersteunende veiligheidsdiensten die met speciale taken zijn belast”, zegt de veiligheidstopper. Hij vermoedt dat politieke motieven schuilen aan de verdachtmakingen. Linscheer: “Dit is zuiver politiek en is bedoeld om de president te beschadigen. Maar tegelijkertijd breng je ook schade aan de andere organen. Waarschijnlijk heeft ze geen andere issues. Dit is onverantwoordelijk gedrag.” Vooral omdat ze voorzitter van het parlement is geweest, had Djwalapersad beter moeten weten. “Dit is kwade opzet als je met de info die je hebt, niet naar de procureur-generaal gaat”, stelt hij verder. De veiligheidschef vermoedt ook dat de aantijgingen bedoeld zijn om de manschappen en leden van de speciale diensten, die belast zijn met de drugs- en criminaliteitsbestrijding, te demotiveren. Hij wijst erop, dat sinds het aantreden van de regering-Bouterse successen zijn geboekt. “Deze successen moeten nu niet besmeurd worden met valse aantijgingen”, zegt Linscheer.-.

Drugstransporten, drugsvangsten en Marijke Djwalapersad

Suriname Stemt

Door Dennis Leguit on the 09 Jan 2012

coke, coke en nog eens coke…

Wie het verhaal van Marijke Djwalapersad over drugstransporten gister op de radio heeft gehoord of wie vandaag in Dagblad Suriname haar verhaal heeft gelezen, weet nu precies waarom Bouterse over ‘de rioolpers’ praat. De voormalige parlementsvoorzitter schroomde niet om te zeggen dat er vanuit Nickerie drugstransporten richting Paramaribo plaatsvinden, die beveiligd worden door een rechtstreeks onder Bouterse vallende gewapende macht. Ga daar maar aan staan, de waarheid mag natuurlijk niet gezegd worden!

Marijke Djwalapersad

In een gesprek van de Guyanese politiechef, die de taak heeft ervoor te zorgen dat de bestaande drugslijn tussen Guyana en Suriname wordt geëlimineerd, met een Surinaamse journalist en een ex-BVD’er verklaarde deze laatste dat hij drugstransporten van Nickerie naar Paramaribo niet kan onderscheppen, omdat die door een onder Bouterse staande gewapende macht worden geëscorteerd.

Sinds Bouterse’s aantreden is de hoeveelheid in beslag genomen drugs aanzienlijk gestegen. Zo was er in het jaar 2011 een record aan drugsvangsten te noteren, in totaal is er 517 kilo cocaïne in beslag genomen, tegen ongeveer ongeveer 342 kilo in het jaar 2010, een stijging van zo’n 50%. En aangezien ervan wordt uitgegaan dat hooguit zo’n 10 tot 20% van de gesmokkelde drugs wordt onderschept, maken deze cijfers duidelijk hoe ernstig het probleem is.

Eerlijk gezegd kijk ik hier helemaal niet van op, en ik denk velen met mij. Is het niet opvallend dat er zo’n grote stijging van de drugs- criminaliteit moet worden geconstateerd? Daar móet ergens een verklaring voor te vinden zijn! De politie wil ons doen geloven dat zij op de goede weg zijn, maar met de hierboven genoemde stijging is hun verhaal absoluut ongeloofwaardig. Ook van de beweringen van Djwalapersad heeft waarnemend korpschef onmiddellijk gezegd dat haar beweringen uit de lucht hegrepen zijn!

Op een persconferentie van 8 november 2011 heeft Melvin Linscheer, directeur Nationale Veiligheid, uitgelegd dat de Counter Terror Unit (CTU) een werkarm is van het Bureau Nationale Veiligheid (BNV) en dat dit bureau en al zijn werkarmen rechtstreeks vallen onder de verantwoordelijkheid van de president. Maar heeft hij erbij gezegd, de CTU kan alleen in actie komen wanneer de procureur-generaal of de korpschef dat eist. Wie wil er nog geloven dat Bouterse toestemming vraagt om drugstransporten te beveiligen? Ik in ieder geval niet!

Djwalapersad: ‘Drugstransporten geëscorteerd door gewapende macht’

Dagblad Suriname:
Geplaatst: 09/01/2012

Paramaribo - Drugstransporten vanuit Nickerie richting Paramaribo worden door een gewapende macht, die rechtstreeks onder president Desi Bouterse valt, geëscorteerd. Dat zei Marijke Djwalapersad gistermiddag op de radio.
De politica, die zegt niet bang te zijn, deed deze verklaring nadat ze het interview van de Guyanese korpshef had beluisterd. Die buitenlandse ambtenaar zei aan een Surinaamse journalist dat zijn zorg is om de drugslijn, die er tussen Suriname en Guyana bestaat, te elimineren.
Op een gegeven moment zegt de ex-BVD’er dat de politie drugstransporten vanuit Nickerie naar Paramaribo niet kan onderscheppen. Een gewapende macht die direct onder de president valt, treedt als beschermheer op.
Op 8 november 2011 maakte Melvin Lincheer in een persconferentie duidelijk dat de Counter Terror Unit (CTU) een werkarm is van het Bureau Nationale Veiligheid (BNV). Dit bureau en al zijn werkarmen vallen rechtstreeks onder de president. Echter kan de CTU alleen in actie komen wanneer de procureur- generaal of korpschef dat eist.
Humphrey Tjin Liep Shie, waarnemend korpschef, zegt dat de bewering van Djwalapersad uit de lucht gegrepen is. ‘Er is geen enkele informatie bij de politie bekend dat de CTU drugstransporten begeleidt. We moeten voorzichtig zijn en niet zomaar beschuldigen’, zegt Tjin Liep Shie.

'Waterberg vertelt eerste grote leugen'

NoSpang

zaterdag, 07 januari 2012 06:07

Paramaribo - De oogartsen van Suriname Eye Center, een afdeling van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP), zeggen dat de minister van Volksgezondheid, Celsius Waterberg, de eerste grote leugen in het nieuwe jaar heeft verteld. De bewindsman heeft gezegd dat Surinaamse oogartsen geen patiënten behandelen als ze eenmaal bij een Cubaanse oogarts zijn geweest. “Dit is gewoon de eerste grote leugen die Waterberg vertelt voor dit jaar”, zegt oogarts Jerrel Pawiroredjo. Hij geeft aan dat de Surinaamse oogartsen hun eigen landgenoten nimmer in de steek laten, omdat ze hoge ethische normen hanteren. Foto: Minister van Volksgezondheid, Celsius Waterberg “We behandelen niemand als paria’s. Wat dus wel gebeurt, is dat we mensen zien bij wie de ogen onherstelbaar beschadigd zijn door een operatie elders en dan kunnen we geen hulp meer bieden in een heleboel gevallen. Dat zeggen we ook aan hun namelijk dat we hier geen hulp meer kunnen bieden. Die mensen worden niet weggestuurd. We zeggen hun wat er mis is gegaan.” Pawiroredjo zegt dat deze mensen worden geadviseerd om terug te gaan naar de dokter die hen heeft behandeld en te vragen wat er is gebeurd. “Het ergste is dat een heleboel patiënten soms niet eens weten wat voor operatie gedaan is. Het hoort zo dat je, als je een patiënt hebt behandeld, je een brief schrijft naar de huisarts met alle gegevens, maar als die mensen zijn geholpen door Cubanen hebben geen van ze documenten over wat gebeurd is.” Hij zegt dat elke oogarts de opdracht heeft om elke patiënt te behandelen. Een ander commentaar van de minister dat Surinaamse oogartsen duurder zijn, veegt de oogarts van de tafel. “De grootste groep van de mensen die we behandelen zijn mensen met een on- en minvermogen kaart en die geen cent betalen. Het is dus gemeen om te zeggen dat de Cubanen goedkoper zijn. Arme mensen betalen nul cent, wat is goedkoper dan die nul cent”, vraagt hij zich af. De oogarts vindt dat de minister een politieke deal, namelijk de Cubanen binnen halen voor 1.1 miljoen dollar, wil rechtvaardigen door de Surinaamse oogartsen te besmeuren. “Als de minister die 1 miljoen had geïnvesteerd in eigen ziekenzorg dan waren alle problemen opgelost, maar hij vraagt ons nimmer wat we allemaal nodig hebben om beter te performen. Tot nu toe zijn we op eigen houtje vooruitgegaan”, aldus de oogarts. (S.Bissesar)

Vrijstelling verdachte Mozart-guards Maripaston stinkt van hier tot Leonsberg!

Suriname Stemt

De drie security guards van het beveiligingsbedrijf Mozart, die in voorlopige hechtenis waren gesteld sinds het schietincident van 23 oktober j.l. waarbij de jeugdige gouddelver Rempzhery King het leven heeft gelaten, zijn in vrijheid gesteld. Twee van de verdachten waren al eerder op vrije voeten, de derde verdachte werd gedagvaard om op 16 januari voor de rechter te verschijnen, maar moest worden vrijgelaten omdat zijn zaak niet binnen 30 dagen is voorgebracht voor de rechter.

Het wordt steeds moeilijker om in Suriname als een rechtsstaat te geloven. De berichtgeving over het ‘incident’ Maripaston was vanaf het begin al getroebleerd, en niet toevallig. Nog op dezelfde dag verklaarde de vader van Rempzhery King dat zijn zoon was doodgeschoten door Dino Bouterse. Dat Dino aanwezig was, is niet te ontkennen door de vele getuigenissen, maar onmiddellijk kwam de ruis-machine op gang. De eerste afleidingsmanoeuvre was dat het zou gaan om een neef van Dino, maar naar nu blijkt dat níemand het heeft gedaan, volstrekt ongeloofwaardig.

Zo gaat Suriname naar de bliksem toe!

Nooit genoeg over Bouterse totdat hij achter de tralies zit

Suriname Stemt

  Door Rolf van der Marck on the 06 Jan 2012

Het artikel van Nancy de Randamie Genoeg over Bouterse wil ik niet onbesproken laten, want in wezen predikt het dezelfde onverschilligheid die het Bouterse mogelijk heeft gemaakt om aan de macht te komen en die –in weerwil van zijn misdaden– weer te hernemen. Mijn stelling is dat zolang deze houding van onverschilligheid, dat typische Surinaamse “ik bemoei niet!”, niet wordt omgebogen, Suriname opgescheept zal blijven, niet alleen met Bouterse, maar ook met wat De Randamie noemt: “De praktijken (…) van aan een diepgewortelde politieke cultuur die haar oorsprong heeft in het door Nederland gevoerd koloniaal bewind. Eentje dat gebaseerd is op racisme, uitsluiting en verdeel- en heerspolitiek.”

Natuurlijk is er méér dan Bouterse alleen, daar heeft De Randamie gelijk in, maar Bouterse’s coup en de daaruit voorgekomen misdaden tegen de mensheid, samen met de niet te onderschatten bijbehorende trauma’s, blijven als donkere wolken boven aller hoofden hangen, die dreiging is nog altijd niet geweken. Naïef vind ik De Randamie waar ze Bouterse nog min of meer het voordeel van de twijfel wil geven, namelijk dat hij zijn coup pleegde “om af te rekenen met vriendjespolitiek en corruptie bij de machthebbers van toen”. Dit is nooit Bouterse’s bedoeling geweest. Zijn bedoeling was louter en alleen eigen gewin, die maar al te snel uitgroeide tot machtswellust. Afrekenen met het oude systeem beleed hij alleen met de mond om het volk mee te krijgen, en dat is hem tot onze eigen schande gelukt.

De grondsituatie was bij de verzelfstandiging van Suriname in 1975, bij de coup van 1980, en is nu nog steeds de maar al te diep gewortelde cultuur van racisme, uitbuiting en verdeel- en heerspolitiek, ingezet door het koloniaal bewind, gretig voortgezet sindsdien en onder Bouterse alleen nog maar verhevigd. Suriname gaat inderdaad nog altijd gebukt onder het juk van het kolonialisme dat het nimmer heeft kunnen afwerpen. Helaas worden profeten in eigen land nooit geëerd, Anton de Kom schreef al in 1934 in zijn beroemde boek Wij slaven van Suriname: “Geen volk kan tot volle wasdom komen dat erfelijk met een minderwaardigheidsgevoel belast blijft.” Het heeft echter niet mogen baten, de door De Kom gestelde diagnose gaat nog steeds op.

Anton de Kom

Dat is nu wat ik in het artikel van De Randamie mis: de strijd- baarheid van een De Kom. Nog altijd berusten wij Surinamers, leggen wij het hoofd in de schoot en wíllen wij maar niet bemoeien, tégen beter weten in. De Randamie’s goede bedoelingen trek ik niet in twijfel, maar met goede bedoelingen alléén komen we er niet. Daarvoor is strijdbaarheid en strijd nodig, en niet het tellen van wat er nog aan zegeningen is overgebleven. Wij missen het lef van mensen als De Kom, want met al die ja-knikkers van nu blijven we in dezelfde mallemolen ronddraaien: ‘nieuwe heersers, dezelfde stront’. De Randamie maakt zich om de verkeerde redenen zorgen over de media, want ondanks dat Bouterse ze betitelt als rioolratten, hebben ze het lef niet om duidelijk stelling te nemen. Wellicht begrijpelijk vanwege het opgelopen trauma, maar niet langer acceptabel. Immers, “niemand hoeft bang te zijn om te worden geïntimideerd of vermoord in het Suriname van 2012”, zegt De Randamie. Dat Bouterse van zijn fouten zou hebben geleerd –zoals De Randamie ook beweert– is apert onjuist, kijk maar naar de door haar genoemde kuparies: allemaal zijn terug van weggeweest.

Nancy de Randamie

  

OneWorld.nl

Genoeg over Bouterse

Datum:

06-01-2012

Auteur:

Nancy de Randamie

Natuurlijk zijn nu veel dingen anders. Maar het feit dat Bouterse door een Nederlandse rechtbank veroordeeld is voor drugssmokkel en in eigen land terechtstaat voor de moord op 15 critici van zijn voormalig regime, beinvloedt niet het leven van de gemiddelde Surinamer.

Er is een groep Surinamers die serieus de schande ervaart van het hebben van Bouterse als president. Voor een groot deel zitten ze in Nederland. De gemiddelde Surinamer die in Suriname woont is simpelweg bezig het hoofd boven water te houden. Het is hen allang bekend dat de drugsmaffia geïnfiltreerd is in de politiek en ook dat politiek meer is dan Bouterse alleen.

Als er iets is wat ze Bouterse kwalijk nemen is de 100% verhoging van de benzineprijzen januari vorig jaar en de enorme koopkrachtdaling als gevolgd daarvan. Deze meerderheid ziet ook dat Suriname internationaal niet in een isolement terecht is gekomen zoals aanvankelijk was voorspeld door Nederland en Bouterse tegenstanders.

Wat mij dan wel zorgen baart? Dat nu Bouterse aan de macht is, zijn vrienden dat ook zijn. Zowel zijn politiek-zakelijke als zijn privé-vrienden. Ze zitten op het kabinet van de president, op een ministerie of een aan de overheid gelieerde instelling en zijn daar minister, directeur, beleids- of uitvoerend ambtenaar. Anderen met minder opleiding zijn aangesteld als veiligheidsagent. Lang niet altijd hebben ze verstand van dat waarvoor ze zijn aangesteld. Zo gaat dat in een Suriname waar favoritisme sinds jaar en dag orde van de dag is.

Bouterse wil ons anders doen geloven. De staatsgreep op 25 februari 1980 pleegde hij volgens eigen zeggen om af te rekenen met vriendjespolitiek en corruptie bij de machthebbers van toen. Hij zegt nu de president van de anti-corruptie, samenwerking en eenheid te zijn. Deze regering heeft inderdaad een aantal anti-corruptie maatregelen aangekondigd en zelfs ingevoerd, maar in de dagelijkse praktijk tieren nepotisme en fraude welig.

Deze praktijken schrijf ik toe aan een diepgewortelde politieke cultuur dat haar oorsprong heeft in het door Nederland gevoerd koloniaal bewind. Eentje dat gebaseerd is op racisme, uitsluiting en verdeel- en heers politiek.

Waar ik mij ook zorgen over maak, is de positie van de media. Op het eerste oog is er niets aan de hand en is er ook een groot verschil met toen Bouterse in de jaren 80 aan de macht was. Iedereen mag alles zeggen –ook ik – maar subtiel wordt met je afgerekend. Vorig jaar werden mediahuizen die kritisch zijn, niet langer werden uitgenodigd voor persconferenties van regering en overheid. Ook nu nog wil men hen nog ‘vergeten’ uit te nodigen.

Velen van mijn oud-collega journalisten zijn bij bosjes zijn aangesteld als voorlichter of ambtenaar bij de overheid of een van de regeringsorganen. Ook hier in feite niets nieuws onder de zon, maar onder Bouterse bereikte dit fenomeenongekende hoogten.

Toch hoeft niemand bang te zijn om te worden geïntimideerd of vermoord in het Suriname van 2012. In zoverre is Bouterse veranderd en heeft hij van fouten uit het verleden geleerd.

Bovendien toont deze regering maar al te graag haar democratisch gezicht. Het 8 Decemberproces gaat gewoon door, al heeft de strafzaak dankzij Bouterse geen woordvoerder meer.

Ondertussen is het aantal toeristen vanuit Nederland naar Suriname in 2011 alleen maar toegenomen . En alhoewel in het begin allerlei stedenbanden werden verbroken en middelen stopgezet, zie je nu dat op gemeentelijk en provinciaal niveau Nederland de banden weer aanhaalt, voor zover mogelijk. De diplomatieke rel op regeringsniveau blijft rechtovereind. Suriname heeft nog altijd geen ambassadeur in Nederland sinds Amina Pardi vorig jaar door Bouterse werd teruggeroepen. Want het is een ander Nederland. Het Nederland van de banken- en euro en sociale crisis. Het Nederland van Wilders, Rutte en Verhagen.

Ik snap heus wel waarom in Nederland naar Bouterse wordt gevraagd. Maar hopelijk begrijpen jullie ook dat Suriname meer is dan Bouterse alleen. Gelukkig maar.

Oorlogstaal Aboikoni ontoelaatbaar

Suriname Stemt

Door Stanley Li A Pau on the 06 Jan 2012

Granman Belfon Aboikoni

Als ik iets van een Granman verwacht dan is het wijsheid. Het is waarschijnlijk ook een van de belangrijkste voorwaarden bij zijn uitverkiezing geweest. Men heeft een wijs man gezien in Belfon Aboikoni, daarom is hij tot Granman verkozen. Hij is de opvolger van de in december 2003 overleden Songo Aboikoni, wiens plaats werd waargenomen door Albert Aboikoni. Dit interregnum kwam ten einde met de beëdiging van Belfon Aboikoni op 29 oktober 2005.

Ronnie Asabina

Maar wie het ‘begrafenis-drama Jabini’ zo’n beetje heeft gevolgd (zie mijn voorgaande artikelen hier, hier en hier) heeft tot zijn ontnuchtering moeten constateren dat er bij Belfon Aboikoni van wijsheid geen sprake is. Hij blijkt een man te zijn die zich volledig door zijn emoties laat meeslepen en die zodoende de hoofdverantwoordelijke is voor de escalatie van dit drama. Een wijs man waarschuwt niet voor oorlog, zegt niet dat de politie hem dan maar moet neerschieten, want de uitkomst van deze dwaze uilatingen was voorspelbaar, de Saramaccaanse bevolking ruikt nu bloed.

Aboikoni is dan wel de hoofdverantwoordelijke, maar medeverantwoordelijk zijn politieke toppers als Ronnie Asabini, Bert Eersteling, en Hugo Jabini, die van meet af aan oorlogstaal hebben gesproken, onverantwoordelijk voor academici met belangrijke overheidsposities. En dat is gebleken, want Aboikoni ging zíjn oorlogstaal eerst gebruiken na hún nauwelijks gemotiveerde emotionele reacties,nadát hij zich in de rug gedekt wist. Het is Aboikoni en zijn verdedigers zwaar aan te rekenen dat zij vanuit hún posities recht en wet meedogenloos aan de kant schuiven.

Bert Eersteling

Behalve dat de rechter al tweemaal heeft gesproken en de familie Jabini al tweemaal in het gelijk heeft gesteld, gaat het al lang niet meer over Saramaccaanse tradities, over lo of bere, of wat dan ook, nee, de Saramaccaners hebben collectief, van hoog tot laag, de hakken in het zand gezet, het gaat al lang niet meer over gelijk hébben, maar alleen nog maar over gelijk kríjgen, en dat is een droevige constatering.

Nog droeviger wordt deze constatering wanneer je je realiseert dat hier nauwelijks nog een eerzame uitweg mogelijk is voor het traditioneel gezag in het algemeen en Aboikoni in het bijzonder. Recht en wet zijn onvermurwbaar, die moeten eerst gewijzigd worden voordat een beslissing van de rechter kan worden teruggedraaid. Zoals het er nu uitziet is Aboikoni echter even onvermurwbaar, gezichtsverlies zal hij niet accepteren. Als ooit sprake is van een patstelling dan is het hier wel.

Hugo Jabini

Waar is nog wijsheid te vinden? Parlemetariër André Misiekaba heeft een bemiddelingspoging gewaagd, echter zonder succes, was ook niet te verwachten na Aboikoni’s uitbarsting. Dit betekent dat de kwestie alleen nog maar met Aboikoni en niemand anders meer te settelen is, hoe onwaarschijnlijk dan ook. Het is te hopen dat eerdergenoemde politieke toppers inmiddels tot beter inzicht gekomen zijn en dat zíj –mét elke maar denkbare versterking vanuit Saramaccaanse of andere gelederen– met Aboikoni gaan praten om de wijsheid weer te doen prevaleren.