Urban mercury pollution in the City of Paramaribo, Suriname

Suriname - Springer

Urban mercury pollution in the City of Paramaribo, Suriname

• D. Wip, 
• T. Warneke, 
• A. K. Petersen, 
• J. Notholt, 
• C. Temme, 
• H. Kock, 
• P. Cordy

Look Inside Get Access

Inside Suriname - YouTube

Inside Suriname - YouTube

In this community directed documentary, land concessions in Suriname's interior threaten Indigenous and Maroon people as their land and water are taken and destroyed for economic development--including toxic cyanide and mercury from gold mining. This development benefits outsiders and threatens the people who have lived there for centuries. Note, while our previous films are similar in content, this documentary also includes Maroon stories as well as additional information on the gold mining process.

EMU hears of mercury dangers

MWR

By Bonnie Price LoftonEastern Mennonite University

HARRISONBURG, Va. — What is now an all-consuming campaign started quietly nine years ago with a routine U.S. government contract for environmental toxicologist Dan Peplow, a longtime member of Seattle Mennonite Church.

Sarah Augustine, a Mennonite sociologist who co-founded the Suriname Indigenous Health Fund, addressed about 100 people at Eastern Mennonite University on Feb. 6 in a talk co-sponsored by the Center for Justice and Peacebuilding and the Anabaptist Center for Religion and Society. — Photo by Jon Styer/EMU

So learned about 100 people at Eastern Mennonite University on Feb. 6 as they listened to guest speaker Sarah Augustine, now married to Peplow.

The U.S. Embassy in Suriname, on South America’s northern coast, hired Peplow in 2004 to test some people living in rural areas to see if gold mining might be having an impact on their health profiles.

Peplow, who holds a doctorate in ecotoxicology, was shocked by the results of testing blood, hair and urine of 262 Wayana villagers living along a major river, the Tapanahony. Every one of them had been poisoned by methylmercury, one of the world’s most toxic chemicals.

As Peplow knew from many famous cases ­in the 20th century, methylmercury poisoning typically can be traced to eating contaminated fish. Its effects are irreversible — impaired vision, hearing, speech and muscle control. Poisoned children often have severe deformities at birth and mental retardation.

Even more shocking to Peplow was the discovery that U.S. officials had no intention of warning the Wayana about the dangers and the likely source of the problem — river water contaminated by gold mining, often by North American businesses.

Peplow teamed up with a sociologist from Seattle Mennonite to secure interpreters and transportation to return to the Amazon rainforest and inform the Wayana. That sociologist was Augustine, whom he married in 2004.

They made the rounds of the United Nations Environmental Fund, the Inter-American Development Bank and government officials of both Suriname and the United States.

The couple gradually realized nobody from the outside world was going to take an interest if they didn’t commit for the long haul. They were both college-teaching academics who owned a small farm, not experienced activists. In search of assistance, they tapped their only firm base of support: their church.

With the help of fellow Mennonites and a Quaker or two, they formed the nonprofit Suriname Indigenous Health Fund in 2006.

From the beginning, they said this fund would only do what the indigenous people of Suriname wanted. But how to set up communication between those living on the banks of the Tapanahony ­— at least 90 minutes by bush plane into the interior of Suriname — and those living in Washington state?

Augustine said they set up a time-consuming system of sending information to the capital of Suriname to be translated into Dutch, the country’s official language, then into Wayana and then hand-carried for days to Wayana villages. Feedback returned by a similar route. Once a year or so, either Peplow or Augustine would lead a small group of visitors to consult with the Wayana in person.

The Wayana requested a movie to tell their story. It took years, Augustine said, because the Wayana wanted it done their way, based on lengthy interviews they did with each other. A 25-minute version of this footage, Indigenous Suriname, won three international awards, including one from the United Nations and one from the Smithsonian. Last year, an hourlong version was released, Inside Suriname: Human Rights in an Era of Global Development.

These days, Peplow and Augustine have given up on receiving help from governmental agencies and large nonprofits — most of whom, they believe, have agendas at variance with the local control and self-determination the Wayana desire.

Instead, the couple hopes the social justice stream of Christians will embrace the cause of survival in Suriname.

As a first step, they are asking churches of all stripes to denounce the “Doctrine of Discovery,” a philosophy dating to the early colonial era whereby any people viewed as “heathens, infidels or pagans” were considered to have no reason to exist, and were treated likewise. In late 2012, the World Council of Churches took this step.

More information about the work of the Suriname Indigenous Fund, including film clips and contact information, can be found at sihfund.org.

Goodbye Suriname - the "Golden Future" of a lost Paradise on Vimeo

Goodbye Suriname - the "Golden Future" of a lost Paradise from pe wed on Vimeo.

Article from the website suriname.wedd.de, written in october 2008:

A calamitous mix of disastrous environmental activities is the reason of mercury pollution in Suriname

After research in nearly all internet sources there can be no doubt that not o­nly the Amerindian and Maroon population near the goldfields is severely contaminated with mercury but whole Suriname.

Why?  

1.
There is an extensive and uncontrolled use of mercury in the small scale gold mining which is polluting the Surinamese rivers from the areas of gold mining activities to their mouths in the Atlantic Ocean.
Watch the study from 1997 on this website. (Permissible WHO limits are 0.001 mg per liter- Mercury in mg per liter in the Lawa was 3,89, in the Marowijne 1.87, the Tapanahony 0.69, the Saramaka 0.10 and the Suriname 2.97) Given that this study was carried out in 1997 and it is estimated that an average of 20-30 tons of mercury per year is released into the environment in the interior, levels may be significantly higher today.
All people drinking water from these rivers or eating fish are poisoned, the inhabitants of the capital Paramaribo included.
See the results of a study carried out 2001 by the University of Leiden o­n mercury contamination in mothers and newborn babies born in a hospital in Paramaribo. The study found levels of mercury far above the average (0,4 and 1,4 mg) found in U.S. citizens. The highest level of 19 mg methyl mercury was found in a newborn baby, leading the researchers to the disturbing conclusion that mercury is accumulated in the foetus through the mother.

That means that mercury caused diseases and deformations will also hit the population in Suriname’s mainland, especially the capital Paramaribo.

Mercury may cause harmful effects to the nervous, digestive, respiratory, immune systems and to the kidneys, besides causing lung damage. Adverse health effects from mercury exposure can be: tremors, impaired vision and hearing, paralysis, insomnia, emotional instability, developmental deficits during foetal development, and attention deficit and developmental delays during childhood.

In o­ne word: a human disaster is approaching to the Surinamese people.

2.
Mercury is not o­nly released by it’s use for winning gold. It’s in high levels in Surinamese soil. Washed out by gold mining it amplifies the poisoning effects.
It’s known since many years that the Amazon region is rich in soiled mercury. When soil is opened by deforesting activities and washed out deep like in goldfields, great amounts of mercury are released.
Have a  look o­n the experiences of Brazilian scientists from gold mining in the Brazilian Amazon.

That means that banning mercury from gold mining will not solve the mercury problem in all its extension. Deforestation or building water-reservoirs are causing similar problems.

3. 
Emissions of gaseous mercury from biomass burning in an unexpected extension were detected from German scientists. Detailed and extensive measurements were made during long distance flights of an Airbus A340-600 from Lufthansa since December 2004.
See the results in this report.
Watching these results you come to the conclusion that burning activities in the Amazon rainforest are an important source of mercury contamination, too. The high temperatures in this region boost vaporization of mercury as well from the gold miners as from soil.

Result: A calamitous mix of disastrous environmental activities is the reason of mercury pollution in Suriname.

See also: 

Mercury in the Amazon: A Comprehensive Review with Special Emphasis o­n Bioaccumulation and Bioindicators

Report of Second Meeting of the Ad Hoc Open-Ended Working Group (OEWG-2) to Review and Assess Measures to Address the Global Issue of Mercury, 6-10 October 2008 | UNEP headquarters, Nairobi, Kenya

Nimos zet eerste stap naar uitbanning kwikgebruik

Starnieuws

Nimos zet eerste stap naar uitbanning kwikgebruik

15 Mar, 01:00

Door gebruik van kwik bij het zoeken naar goud, wordt het water in de kreten ernstig vervuild. (Archieffoto: Edward Troon)

Het Nationaal Instituut voor Milieu en Ontwikkeling in Suriname (Nimos) heeft de eerste stap gezet om het gebruik van kwik volledig uit te bannen. Het thema ‘Minimalisering en voorkomen van kwikgebruik in Suriname’, stond op een seminar donderdag centraal. Dit met het oog op de herdenking van het 15-jarig bestaan van het instituut vandaag, 15 maart. 

Het seminar moet leiden tot het ratificeren van het Minamata verdrag later dit jaar. Suriname kan hiermee behoren tot de eerste vijftig landen die nodig zijn om dit compleet nieuwe verdrag aan te nemen en te ratificeren. Op het seminar is dan ook volop aandacht besteed aan de inhoud van het verdrag, de effecten, voor- en nadelen van het ratificeren daarvan zijn en vooral wat Suriname zal moeten doen op het gebied van wetgeving om deel te kunnen zijn.

Tegengaan gebruik kwik 
Farsia Hausil, jurist bij het Nimos, heeft de inhoud van het verdrag met de deelnemers doorgenomen. Volgens haar is dit het eerste verdrag dat specifiek is gericht op het tegengaan van kwikgebruik, vooral in de kleinschalige mijnbouwindustrie. Andere verdragen die Suriname en ook andere landen hebben getekend, hebben slechts enkele verwijzingen.

Het Minamata verdrag is een lijvig document dat veertig artikelen beslaat die gedetailleerd zijn uitgewerkt. Het hoofddoel van het verdrag is de volledige bescherming van mens en milieu. Na ratificatie, zal in- en uitvoer van kwik, kwikproducten alleen mogelijk zijn per ontheffing van het secretariaat van dit verdrag.

Actieve betrokkenheid 
Waarnemend directeur van Nimos, Cedric Nelom, die het seminar opende, haalde aan dat deze eerste stap moet leiden tot een beleidsdocument. Daarin zal komen vast te staan wat er gedaan moet worden om partij te worden bij het verdrag. Het Nimos wil in het traject ervan verzekerd zijn en er op toezien dat het tekenen van het Minamata verdrag niet zonder meer zal plaatsvinden. Veel verdragen worden geratificeerd, waarna er weinig of helemaal geen uitvoering is. “Het is de bedoeling dat de gemeenschap ook participeert in dit proces”, stelde Nelom. Het Nimos heeft de vorige maand een publicatie uitgegeven waarin dertig verdragen zijn opgenomen die te maken hebben met het milieu. Het instituut zal volgens Nelom ook een pad uitstippelen hoe Suriname daadwerkelijk inhoud aan deze verdragen kan geven.

Op het seminar is veel aandacht besteed aan het kwikgebruik in Suriname. De wetenschappers Dennis Wip en Paul Ouboter van de Anton de Kom Universiteit van Suriname, hebben presentaties verzorgd over het kwikgebruik in de kleinschalige mijnbouwindustrie en de schadelijke effecten ervan voor lucht, bodem en water. Wip heeft speciaal voor het seminar recente metingen gedaan in Paramaribo over het kwikgehalte in de atmosfeer. Daaruit blijkt dat de concentratie van kwik in de atmosfeer vele malen hoger is dan toegestane normen van internationale instituten. De wetenschappers die hun bezorgdheid hebben geuit hierover, zijn toch van mening dat er beter en gestructureerd onderzoek zal moeten plaatsvinden op verschillende niveaus. Ook de commissie Ordening Goudsector in Suriname heeft deelgenomen aan het seminar. Manager Gerold Dompig heeft daar uitleg gegeven over de situatie in de goudvelden, met name de Green Belt, waar goud wordt gewonnen.

Kwikdamp Paramaribo overschrijdt internationale normen

Starnieuws 15 Mar, 06:00

De kwikdamp in de omgevingslucht van Paramaribo overschrijdt al jaren de grens van internationale normen en standaarden. “Er is liever gisteren dan vandaag actie nodig”, zegt onderzoeker Dennis Wip van de Anton de Kom Universiteit van Suriname, die in de afgelopen jaren twee maal per week metingen doet in de hoofdstad. Wip onthult dat de overmatige kwikdamp niet zozeer het gevolg is van de activiteiten van goudbedrijven in Paramaribo, maar van raffinaderijen, en processen in mijnbouwindustrie.

Volgens Wip produceert Paramaribo als kleine stad het zesvoudige aan kwikuitstoot dan een van de meest vervuilde steden in China. “Wat we moeten doen, is instanties als arbeidsinspecties gezondheidsinspecteurs en het Nationaal Instituut voor Milieu en Ontwikkeling in Suriname (Nimos) laten zorgen voor regelgeving en normen voor de productie en uitstoot van kwik”, zegt Wip. Volgens hem staan medewerkers in de raffinage én goudsector, maar ook personen die met de activiteiten niet te maken hebben bloot aan ernstigere gezondheidsgevaren.

Milieuwet met standaarden
Wip die donderdag een van de sprekers was op het eendaags seminar van het Nimos om het gebruik van kwik maximaal te reduceren, zegt aan Starnieuws dat vaker metingen te hebben gedaan in Paramaribo van tussen de 7000 tot 8000 nanogram per kubieke meter. Dit terwijl de norm van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) praat over 1 microgram of 1000 nanogram per kubieke meter. De wetenschapper zegt dat hierdoor de gezondheid van mens en de vervuiling van het milieu zonder meer onder druk komen te staan. Volgens hem is het nu dringend tijd dat er eindelijk een milieuwet komt met standaarden, waardoor bedrijven en personen in de mijnbouwindustrie juiste richtlijnen hebben.

Ook zijn collega Paul Ouboter, hoofd van de Zoölogische collectie van Suriname, heeft op het seminar gewezen op de vele metingen en onderzoekingen die hebben plaatsgevonden in Paramaribo en elders in het land. Ouboter weerspreekt dan ook een bericht van het ministerie van Arbeid, Technologische ontwikkeling en Milieu als zou er geen metingen worden verricht en geen data voor handen zijn. Wip zegt dat het kookpunt van kwik pas bereikt wordt bij een temperatuur van 357 graden Celsius, maar dat al bij een temperatuur van 39 graden er verdamping plaatsvindt. Contact met de huid, inademing via de longen en aantasting van hersenen en zenuwen zijn ernstige gevolgen waaraan de gemeenschap is blootgesteld. Symptomen die vaak genoeg geconstateerd worden zijn onder andere, blijvende beschadiging van zenuwstelsel, hallucinatie, overdreven emotionele reacties, zelfmoordneigingen en ook vroege beëindiging van zwangerschappen.

Wilfred Leeuwin 

Paramaribo heeft zes keer zoveel uitstoot van kwikdampen per persoon als één van de meest vervuilde steden in China - totale mijnbouw zorgt voor hoge kwikuitstoot

DWTonline.com

Totale mijnbouw zorgt voor hoge kwikuitstoot

15/03/2013 - Ivan Cairo

PARAMARIBO - De veronderstelling dat alleen de goudsector kwikvervuiling in Suriname veroorzaakt, is verkeerd. De totale mijnbouwsector inclusief de productie van aardolie en bauxiet en natuurlijke processen, draagt daartoe bij.

Maar het grootste kwikdampgevaar komt door de uitstoot van de aluinaarde-fabriek te Paranam. Dat kwam gisteren naar voren tijdens een presentatie van ingenieur Dennis Wip over kwikdamp in de lucht boven Paramaribo. Hij sprak tijdens het seminar 'Minimalisering van kwikgebruik in Suriname' georganiseerd door het Nimos. Volgens Wip worden er "liever gisteren dan vandaag" acties ondernomen.

Bedrijfsprocessen

Het zwaar giftige kwik komt overal in de wereld in de aardkorst voor, ook in Suriname. "Op het moment dat je aan mijnbouw doet, wordt kwik gemobiliseerd", zegt Wip en komen kwikdampen vrij in de atmosfeer. Dus ook bij de grootschalige mijnoperaties van Rosebel Goldmines, Suralco en de aardolieproductie van Staatsolie. Wat moet gebeuren is dat er bedrijfsprocessen moeten komen om de uitstoot te minimaliseren of de kwik die gewonnen wordt als bijproduct van bepaalde operaties op een voor mens en milieu veilige manier te verwerken.

Vervuiling alarmerend

Over geheel Suriname inclusief in Paramaribo en ongerepte gebieden in het binnenland zijn de afgelopen jaren hoge kwikwaarden gemeten in de atmosfeer, mensen en vis. "Het komt niet alleen door de goudsector en iedereen kijkt alleen maar naar de goudsector en methyl-kwik wat in vissen zit. Maar het grote probleem is dat kwik via de atmosfeer overal kan komen", zegt Wip. Hij legt uit dat Paramaribo als kleine stad zes keer zoveel uitstoot van kwikdampen heeft per persoon als één van de meest vervuilde steden in China. "Het is hoog." Langdurige blootstelling aan lage concentraties kwik kan onder meer leiden tot vermoeidheid, prikkelbaarheid, geheugenverlies, depressie en levendige dromen. Bij hogere concentraties zelfs tot blijvende beschadiging van het zenuwstelsel of acute dood, nierfalen, longaandoeningen, hartkloppingen en verhoogde bloeddruk.

Bij vrouwen leidt het tot beëindiging van zwangerschap, bloedingen en abnormale menstruatie. In Paramaribo zijn de afgelopen jaren op verschillende momenten zowel in de lucht als in goudopkoopbedrijven extreem hoge kwikconcentraties vastgesteld door de onderzoeker.

De instanties zoals Arbeidsinspectie, Gezondheidsinspectie en het Nimos kunnen ervoor zorgen dat regelgeving komt die normen voorschrijft voor de respectieve bedrijven waardoor hun werknemers niet blootgesteld worden aan uitstoot van kwikdamp. Ook zullen ze moeten voorkomen dat mensen die geen enkele betrokkenheid hebben bij hun bedrijfsactiviteit daar last van krijgen. Op bepaalde momenten is in de hoofdstad een concentratie van zevenduizend tot achtduizend nanogram kwik per kubieke meter lucht gemeten, ruim zeven keer hoger dan de door de Wereld Gezondheidsorganisatie gehanteerden norm.

Wip is van oordeel dat met een goede Milieuwet de overheidsinstanties de mogelijkheid krijgen om de situatie in de hand te houden.-. 

DWTonline.com

VN onnodig in ongewis over kwiksituatie

14/03/2013 - Astrid van Oosterum

PARAMARIBO - Ondanks het feit dat er al jaren verschillende onderzoeken zijn gedaan naar kwik in Suriname, is dit niet bekend bij de milieutak van de Verenigde Naties (Unep). “De Unep heeft nu ten onrechte de indruk dat er niets gedaan is”, zegt Paul Ouboter, hoofd van de Nationale Zoölogische Collectie (NZCS) en het Centrum voor Milieuonderzoek (CMO) van de Anton de Kom Universiteit.

"Sinds 1998 doen wij systematisch kwikmetingen verspreid over het hele land."

De krant heeft de hand weten te leggen op een brief aan de VN-instantie die in augustus 2012 verzonden is door de directeur van Milieu (ATM), Henna Uiterloo. Daarin schrijft zij dat er alleen landelijke gegevens zijn verzameld over de bauxiet- en olie-industrie. "Suriname heeft vermoedelijk kwik in de lucht, het land en water veroorzaakt door industriële activiteiten, zoals mijnbouw, energie, ambachtelijke mijnbouw, kleinschalige goudwinning en de raffinage-industrie, afvalverwerking, medisch gebruik (inclusief tandheelkunde) en andere menselijke activiteiten. Ten aanzien van gegevens over de hierboven genoemde sectoren kan worden gezegd, dat er geen nationale gegevens over uitstoot zijn, behalve in de bauxietmijnbouw en olieraffinaderij."

Uiterloo verklaart haar brief door uit te leggen dat er inderdaad verschillende onderzoeken zijn gedaan, maar zonder nationale structuur. "Om resultaten te presenteren aan Unep moeten we gegevens presenten die gestructureerd verzameld zijn."

Volgens de milieudirecteur hebben tot op heden verschillende individuele instanties - los van elkaar en op verschillende wijzen - informatie verzameld. "Het gaat er niet om dat we geen data hebben, maar dat die op verschillende momenten en manieren zijn vergaard."

Onderzoek

Ouboter: "De kaart is nog niet helemaal ingevuld." Toch is hij het niet eens met het argument van Uiterloo. "De Unep heeft nu de indruk dat er niets bekend is over de situatie, terwijl er een redelijk overzicht is van zestig verschillende locaties verspreid over het land." Het team van Ouboter doet op deze plekken kwikmetingen in water, vis, het bodemsediment en in de bossen die met regen onder water komen te staan.

De universiteit is overigens niet de enige instantie die onderzoek doet of heeft gedaan in Suriname. Van 1997 tot 1998 werd in vijf gebieden een project uitgevoerd door de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) met consultants en de Geologisch Mijnbouwkundige Dienst. In 2001 is er een studie over ontbossing en regeneratie van bos als gevolg van de kleinschalige goudmijnbouw uitgevoerd. In 2005 vond er een studie plaats in midden- en West-Suriname. Het rapport van World Wildlife Fund (WWF) 'Mercury polution in the Greenstone belt' uit 2007, toont aan dat er vermoedelijk ook in de bovenloop goudactiviteiten met kwik plaatsvinden.

Uit onderzoek, verricht door Dennis Wip van de universiteit, is gebleken dat kwikdampconcentraties nabij goudopkoopzaken in Paramaribo de internationale norm veelal overschrijden. En onlangs meldde het Bureau Openbare Gezondheidszorg (BOG) dat de eerste resultaten van kwikonderzoek bij binnenlandbewoners al binnen zijn. Deze en andere onderzoeken die gedaan zijn, worden dus niet gebruikt bij het presenteren van de stand van zaken rondom kwik bij Unep.

Vandaag houdt het Nationaal Instituut voor Milieu en Ontwikkeling in Suriname (NIMOS) een seminar over het kwikverdrag van de VN. Ouboter zal daarbij ook een presentatie geven. Het seminar zal de mogelijkheid om toe te treden tot dit verdrag bespreken. Het VN-akkoord moet kwikverontreiniging terugdringen door verspreiding van het uiterst giftige metaal aan banden te leggen.-. 

DWTonline.com
‘No nonsense’ optreden OGS

Drieduizend illegale goudzoekers Sarakreek verwijderd

13/03/2013 - Fariel Menso

dWT archief - Gerold Dompig  

PARAMARIBO - Vanaf november tot en met begin deze maand zijn drieduizend illegale goudzoekers verwijderd uit het Sarakreek gebied; tweeduizend Brazilianen en duizend Surinamers. In totaal zijn er tweehonderd illegale goudmijnen ontdekt. De operaties zijn uitgevoerd door de Commissie Ordening Goudsector (OGS) en gaan lopen nog.

OGS-voorzitter Gerold Dompig benadrukt het 'no nonsense' optreden van zijn manschappen. "Als je helemaal geen papieren hebt, is het direct wegwezen."

Afvalwater

Volgens Dompig zijn tijdens de ordening, goudzoekers ontdekt die geen concessie hadden over het gebied waar zij goud wonnen. In sommige gevallen zijn en worden de mensen begeleid om hun werk volgens de regels te doen.

Ook goudzoekers die afvalwater in de Sarakreek loosden zijn onmiddellijk verwijderd. Volgens parlementariër Ronny Asabina (BEP) is het water van de Sarakreek en zelfs dat van het stuwmeer vervuild. "Het drinkwater van de mensen is totaal vervuild door de goudwinningactiviteiten in het gebied", geeft Asabina aan.

Onduidelijkheid

Er is veel onduidelijkheid over de kleine goudwinning voor de bewoners van het dorp Sarakreek. "De bewoners worden door het centraal gezag of door de OGS niet ingelicht over ontwikkelingen in hun woon- en leefgebied. De overheid dient de gemeenschap te informeren over goudconcessies die worden verstrekt", benadrukt Asabina. Hij zegt dat de bewoners zich zorgen maken over de toestand in het Sarakreek gebied, want zij zien personen in militair uniform het gebied afbakenen zonder daarvan op de hoogte te zijn gesteld. "Alvorens er een concessie over een bepaald gebied wordt gegeven plegen de Geologische Mijnbouwkundige Dienst en het Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen overleg met het traditioneel gezag daar", stelt Dompig.

Hij voegt eraan toe dat er wel gevallen zijn geweest waarbij er geen overleg was. Daarvoor kan hij echter geen verklaring geven.

Verdrijven

Er zijn ook gevallen waarbij bewoners onlangs uit hun gebied zijn verdreven door gewapende mannen, weet Asabina. Hij vermoedt dat de gewapende mannen werkzaam zijn bij een beveiligingsbedrijf van een goudconcessionaris in het gebied. Als voorbeeld haalt de parlementariër aan dat een goudzoeker door gewapende mannen is verwijderd uit een gebied dat aan zijn grootouders toebehoort.

"Dit geval is aangekaart bij de OGS, maar zij hebben nooit opgetreden", weet Asabina. Bewoners worden voorgehouden dat zij over de nodige papieren moeten beschikken om goud te winnen. Het DNA-lid vraagt zich af hoe deze personen over concessies kunnen beschikken, terwijl bewoners, die sinds 1994 concessies hebben aangevraagd die nog niet hebben gekregen.-. 

Gowtu - Klopjacht op het Surinaamse goud: Verschijnt: maart 2013

Gowtu - Klopjacht op het Surinaamse goud: Verschijnt: maart 2013:
Waar blijft het Surinaamse goud? Vereniging Ons Suriname en Uitgeverij Conserve nodigen uit voor een forumdiscussie en presentatie van het boek Gowtu, Klopjacht op het Surinaamse goud van Volkskrant-onderzoeksjournalist Jeroen Trommelen. Zondag 10 maart 2013 Van 15:00 - 18:00 uur Vereniging Ons Suriname Zeeburgerdijk 19a 1093 SK Amsterdam (gratis parkeren; gratis toegang) Discussieleider Roy Khemradj is journalist. Antropologe Marjo de Theije (VU Amsterdam en GOMIAM, CEDLA) doet al jaren onderzoek bij kleine goudzoekers in het Lawagebied in Suriname en in Brazilië. In Suriname werken 20 tot 30 duizend kleine goudzoekers. De Theije kent de stem in de goudput. Wat motiveert hen; hoe is de relatie met de concessiehouder; wat betekent ´ordening´ van de goudsector voor de Surinaamse porknokker? En hoe is de situatie in de buurlanden? De Theije legt het uit, met beeldmateriaal uit de goudvelden. Ze houdt een inleiding onder de titel: De stem van de kleine goudzoeker Robby Makka is voormalig hoofd Fiscale Zaken van het Surinaamse ministerie van Financiën. Hij is oud-voorzitter van de Investeringscommissie Suriname en voorzitter van de Kenniskring Nederland Suriname en neemt deel op persoonlijke titel als kenner van de Surinaamse economie (onder voorbehoud). Jeroen Trommelen is onderzoeksjournalist voor de Volkskrant en Parbode. Hij onderzocht ruim een jaar de nieuwe goudkoorts in Suriname. Wie controleert de goudhandel en verdient er het meeste aan? Hoe kreeg de pleegzoon van president Bouterse de legendarische goudconcessie Benzdorp in handen? Hoe konden goudzoekers het waardevolle beschermde natuurpark Brownsberg vernielen terwijl overheid en Wereld Natuur Fonds toekeken? Informatie: info@veronsur.org/tel: 020-6935057 Informatie: info@conserve.nl/tel: 072-5093693 'GOWTU - Klopjacht op het Surinaamse goud' zal te koop zijn en Jeroen Trommelen zal signeren. ISBN: 978 90 5429 346 0 Prijs: €19,99 Uitgeverij Conserve, Schoorl

DWTonline.com

Onderzoek naar kwik bij bewoners binnenland

11/03/2013 05:59 - Gilliamo Orban

Vooral kleine goudzoekers gebruiken kwik bij de goudwinning waardoor het milieu vervuilt. BOG onderzoekt wat de gevolgen hiervan zijn voor de bewoners in de buurt van de goudvelden Foto: Annelies Brinkman  

PARAMARIBO - Door bij de bewoners van het binnenland monsters te verzamelen, brengt het Bureau voor Openbare Gezondheidszorg (BOG) in kaart welke dorpen als risicogebied van kwikvervuiling gezien moeten worden. De afgelopen tijd heeft BOG monsters verzameld van haar en nagels van mensen in Boven-Suriname en Marowijne.

Om vergelijkingsmateriaal te hebben heeft BOG ook monsters genomen bij het BOG-personeel in de stad. Het resultaat wordt vergeleken met de uitkomst van het binnenland.

BOG-directeur Lesley Resida geeft aan dat er al resultaten bekend zijn van het onderzoek. Maar hij wil die nog niet prijsgeven. "We gaan meer monsters van dezelfde gebieden analyseren. Daardoor zullen we een beter resultaat hebben", aldus Resida.

Om de kosten van het project in de hand te houden gaat de gezondheidorganisatie samenwerken met onder meer de Medische Zending en de commissie Ordening Goud Sector. De bedoeling is dat werknemers van deze organisaties een training krijgen hoe ze monsters moeten verzamelen. De plaatsen in het binnenland, waar kwik wordt gebruikt bij de goudwinning, komen het eerst aan de beurt.

• 

  Erlan Sleur · Voorzitter at Foundation ProBioS

  Resultaten zullen ze nooit vrijgeven omdat de situatie nu al schrikbarend is. BOG denk nu na al die jaren haar verplichtingen na te komen. Dit heet de put dempen als het kalf al verdronken is. Mensen worden al vele jaren in ons binnenland vergiftigd met kwik maar toen een kwikonderzoeksrapport in 2006 de situatie weergaf, mocht dat NIET gepubliceerd worden door dezelfde BOG en andere instanties van het ministerie van volksgezondheid. Wie denkt BOG voor de gek te houden?

  Reply · 1 · Like · Follow Post · 2 hours ago
• 

  Jerry Karijosemito ·  Top Commenter

  Haha..Resi, wil resultaten nog niet prijsgeven maar geeft alvast de onkosten door die "gemaakt"zijn?

  Reply · 1 · Like · Follow Post · 7 hours ago

Surinamers werkloos in ‘verkeerde’ sectoren economie

Waterkant.Net

PARAMARIBO, 7 mrt – Surinamers lijken werkloos te zijn in ‘verkeerde’ onderdelen van het economisch leven. Met een werklozenleger van zo’n veertigduizend op een bevolking van nog geen half miljoen, zou je denken dat elke baan welkom was. Niet dus. Surinamers blijken best kieskeurig. Een Filippijns uitzendbureau is bereid bij te springen.

De regering kreeg al een verzoek om Filippijnse staatsburgers toe te laten. Behoefte is er wel. “Momenteel hebben we een tekort in de bouwsector, de visserij en ook beveiliging. Er is voldoende werk”, zegt Steven Relyveld, topambtenaar op het ministerie van Arbeid Technologische Ontwikkeling & Milieu, tegenover de Times of Suriname. De regering zit met de handen in het haar. Er zijn op termijn duizenden arbeiders nodig voor grote civieltechnische projecten.

Ondanks een werkloosheidscijfer van ongeveer tien procent, zijn die krachten er gewoon niet. Formeel staan honderden personen te boek als werkloze. “Maar die willen allemaal een functie bij de overheid en dat kunnen we niet geven”, aldus Relyveld. Het blijft niet alleen bij kieskeurigheid wat het soort werk betreft. Ook de voorwaarden waaronder gewerkt moet worden, blijken mee te wegen. Voor Relyveld genoeg reden te concluderen dat het werkloosheidscijfer weinig te maken heeft met gebrek aan werk.

DWTonline.com

Slechts twee Surinaamse bedrijven op toerismebeurs Berlijn

07/03/2013 - Eric Mahabier

dWT foto/ Eric Mahabier - De eerste drie dagen is de Internationale Toerisme Beurs (ITB) slechts toegankelijk voor de media en touroperators. Twee Surinaamse bedrijven nemen samen met de Stichting Toerisme Suriname aan deze beurs deel.  

BERLIJN - Dit jaar nemen er slechts twee Surinaamse bedrijven deel aan de Internationale Toerisme Beurs (ITB) in Berlijn. Het gaat om Purity Tours Suriname en Courtyard Marriott. Vorig jaar hebben veel meer Surinaamse bedrijven aan deze beurs die de grootste ter wereld is, geparticipeerd.

Mets, Surinam Airways en Anaula Nature Resort waren enkele van de bedrijven vorig jaar. Dinesh Ramlal, bestuurslid van de Stichting Toerisme Suriname (STS) zegt de reden niet te kennen waarom bedrijven het dit jaar massaal hebben laten afweten. Suriname neemt dit jaar voor de derde keer aan deze internationale toerisme beurs mee. Ramlal benadrukt wel dat STS vertegenwoordigd is op de beurs en dat alle branche bedrijven die bij ze aangesloten zijn automatisch "meeliften" in de promotie die de stichting voor Suriname maakt.

Ook bedrijven die middels "folder participatie" aan toerisme beurzen deelnemen laten het dit jaar afweten. Ook hiervan kent Ramlal de reden niet. "Ik kan wel meegeven dat je met de participatie aan de beurs je een investering pleegt die geldt voor de komende drie jaar. Je gaat niet meteen de resultaten zien. Kennelijk hebben de bedrijven andere prioriteiten", redeneert Ramlal.

Ook Henri Tdlohreg van Purity Tours is de mening toegedaan dat deelname aan de toerisme beurs een lange termijn investering is. "Aan de ene kant is het een eigen beslissing van de bedrijven. Maar anderzijds doen wij zaken met alle bedrijven en hotels in Suriname". Daardoor zijn volgens Tdlohreg in feite alle Surinaamse bedrijven vertegenwoordigd.

Potentie

Niels Stuedemann, general manager van Courtyard Marriott ziet enorme potentie op de Duitse markt voor Suriname. Hij is zelf Duitser en zegt dat Duitsers gewezen moeten worden op de verbintenis die Duitsers hebben met Suriname, via de Tweede Wereld Oorlog.

Hij verwacht dat Suriname op termijn vaste voet op Duitse toerisme markt zal krijgen. Stuedemann wil zich niet aan een termijn vastbinden, maar vind in elk geval dat de Duitse toerisme markt veel voor Suriname kan betekenen. De ITB duurt tot en met 10 maart. De beurs is slechts van 8 tot en met 10 maart open voor alle publiek. De rest van de dagen is het slechts toegankelijk voor de media en touroperators.-. 

‘Suriname mist kansen op toerismegebied’ - DWTonline.com

DWTonline.com

‘Suriname mist kansen op toerismegebied’

06/03/2013 00:02 - Eric Mahabier

Marcia Favilla de Paula, directeur van de Wereld Toerisme Organisatie van de Verenigde Naties (UNWTO Foto: Eric Mahabier  

BERLIJN - Suriname mist heel veel mogelijkheden zijn toerismesector en daarmee de economie te laten groeien. Dat komt omdat het land geen lid is van de Wereld Toerisme Organisatie van de Verenigde Naties (UNWTO), vindt Marcia Favilla de Paula, directeur van de UNWTO.

Hij vindt dat er een enorme groeipotentie is en hoopt ons land daarom spoedig te kunnen verwelkomen als lid van de wereldorganisatie. 

De Amerika's en het Caribisch Gebied hebben in 2012 een groei van het aantal toeristen gehad en De Paula verwacht dat die trend in 2013 en 2014 doorzet. Maar Suriname mist veel mogelijkheden die de UNWTO biedt om de eigen groei van het toerisme te kunnen bewerkstelligen.

Een van de voordelen van een lidmaatschap is, dat Suriname dan direct toegang heeft tot onderzoeksgegevens van UNWTO over toerisme-ontwikkelingen. Ook heeft het land de mogelijkheden kennis en ervaring van de UNWTO op het gebied van toerisme te gebruiken.

Meer weten? Lees voor verdieping en achtergronden de Ware Tijd!