Starnieuws
05 Apr, 10:35
President Bouterse beloofde bij zijn aantreden een ‘kruistocht’ tegen de corruptie, echter is deze juist bevorderd door het uitblijven van de anti-corruptiewet. Meermalen heeft Bouterse gezegd dat de bestrijding van de corruptie topprioriteit geniet van deze regering. Helaas zijn de beloftes enkel woorden zonder daden gebleven.
De corruptie en de criminaliteit rijzen in het hedendaagse Suriname de pan uit. Het is geen nieuws dat Suriname een land bomvol corruptie is. Suriname is nu in een wild west van graaien beland. Men heeft vrij spel om te kunnen graaien.
Sedert Edward Belfort aangetreden is als minister van Justitie en Politie lopen de corruptie en de criminaliteit langzaam maar zeker de spuigaten uit. Het lijkt erop dat de indiening en behandeling van de anti-corruptiewet bewust wordt tegengehouden door een bepaalde coalitiepartij.
In plaats van dat president Bouterse de corruptie en de criminaliteit aanpakt, laat hij zich liever omarmen door partijloyalisten van wie sommigen met een strafblad rondlopen. Een treffend voorbeeld is, Errol Alibux, die onlangs werd benoemd tot niet-residerend ambassadeur van Turkije terwijl hij veroordeeld was wegens corruptie.
Het Surinaamse Hof veroordeelde hem in 2003 tot een jaar gevangenisstraf wegens valsheid in geschrifte en oplichting van de staat. Volgens de heer Carl Breeveld denkt men: "Zo snel mogelijk graaien en dan zien we nog wel of er een anti-corruptiebeleid moet komen. Hij zei heel treffend: “don't see, don't know, don’t tell”.
Carl Breeveld vindt het niet verwonderlijk dat het ene schandaal na het andere de regering achtervolgt. Hij had de naam van Errol Alibux genoemd in een grondkwestie die stof deed waaien. Errol Alibux was furieus over deze zaak. Errol Alibux schreef in een artikel, dat veroordelen is alleen voorbehouden aan de onpartijdige rechter en uiteindelijk aan God.
Errol Alibux werd in 2003 veroordeeld door een onpartijdige rechter wegens corruptie, maar was daarmee niet eens. Tegenwoordig ziet hij de splinter in andermans oog wel maar niet de balk in zijn eigen oog. Derhalve moet hij liever zijn mond dicht houden of minder praten. Bovendien is hij nog verdachte in het 8 decembermoordenproces.
Het is een lachertje wanneer hij zegt: “met toewijding en in liefde overgeven aan land en volk, voor het bereiken van welvaart en van een redelijk bestaan voor iedereen en van een rechtvaardig Suriname”. Echter spreekt de veroordeling van Errol Alibux boekdelen over zijn toewijding en liefde voor land en volk.
Een kleine elite groep verrijkt zich middels corruptie terwijl een groot deel van de bevolking veelal onder het bestaansminimum leeft. De elite heeft zowel op economisch als op politiek gebied de touwtjes in handen en daar maken ze er flink misbruik van. Het 'Mahender Gopie' schandaal is een treffend voorbeeld ervan. Niet te vergeten het Sew A Tjon schandaal.
De betaling van 170.000 SRD overuur vergoeding aan Henry Seedorf riekt ook naar corruptie. Bij Staatsbesluit van 31 mei 1976 is duidelijk vastgelegd welke categorie ambtenaren en landsdienaren in aanmerking komt voor overuur vergoeding. Beleidsadviseurs horen er niet bij. Henry Seedorf werkt als beleidsadviseur op het ministerie van Justitie en Politie.
Naast de corruptie neemt de criminaliteit ook schrikbarende vormen aan. Je hoeft de radio en tv maar aan te zetten en de krant op te slaan om te kunnen constateren. Bijna elke dag wordt er een roofoverval gepleegd. Ook de moorden en brute verkrachtingen blijven niet uit.
Alle mooie praatjes van regeringsautoriteiten en politiefunctionarissen dat de zware criminaliteit dalende is, ten spijt. Een punt van zorg blijft de aangiftebereidheid. Veel criminaliteit blijft verborgen. Dat komt doordat burgers een groot deel van de delicten niet melden bij opsporingsinstanties.
De belangrijkste reden van slachtoffers om geen aangifte te doen is dat 'het toch niets helpt'. Ze hebben geen vertrouwen meer in de politie. Eind van het jaar gaat de minister van Juspol schermen met statistieken, dat de criminaliteit dalende is. De Juspol minister gaat niet vertellen dat meer dan 35% van de slechtoffers geen aangifte doen.
De voormalige minister van Juspol, de heer Santokhi, had een voortreffelijk beleid ontwikkeld op het gebied van de veiligheid en criminaliteit. Zijn periode als minister werd gekenmerkt door een harde aanpak van de criminaliteit, in het bijzonder de drugshandel, en een strak, no-nonsense beleid op het gebied van naleving van wet en recht.
Zijn beleid zorgde ervoor dat Suriname geschrapt werd van de Amerikaanse lijst van doorvoerlanden van drugs. Ook verwierf Suriname, onder zijn bestuur, de positie van het veiligste land van Zuid-Amerika.
Het huidige beleid van Edward Belfort heeft ervoor gezorgd dat Suriname weer is aangemerkt als drugs doorvoerland door Amerika. Dat blijkt uit een jaarlijks rapport (International Narcotics Control 2013 Strategy Report) dat de wereldwijde drugshandel in kaart moet brengen.
Volgens het rapport zou er bewijs zijn van drugsgerelateerde corruptie tot op het hoogste niveau, moedwillige belemmering van Justitie en Politie bij onderzoek naar drugszaken en gebrekkige wetgeving. Het rapport wijst ook op de drugsveroordelingen van president Desi Bouterse en van Ronnie Brunswijk.
Dat er bewijs is dat hoge overheidsfunctionarissen zich schuldig maken aan drugsgerelateerde corruptie is zeer ernstig. Elke gouddelver in het binnenland weet wie allemaal in de drugshandel zit. Suriname moet geen struisvogelpolitiek voeren maar de drugscriminaliteit serieus en structureel aanpakken.
Zolang het huidige beleid van het ministerie van Juspol onveranderd blijft, zal de criminaliteit hoog blijven. Als Edward Belfort geen beleid kan maken, moet hij het beleid van gewezen minister van Juspol, Santokhi, overnemen en voortzetten, het succes zal niet uitblijven.
Naipal.A.I
05 Apr, 10:35
De corruptie en de criminaliteit rijzen in het hedendaagse Suriname de pan uit. Het is geen nieuws dat Suriname een land bomvol corruptie is. Suriname is nu in een wild west van graaien beland. Men heeft vrij spel om te kunnen graaien.
Sedert Edward Belfort aangetreden is als minister van Justitie en Politie lopen de corruptie en de criminaliteit langzaam maar zeker de spuigaten uit. Het lijkt erop dat de indiening en behandeling van de anti-corruptiewet bewust wordt tegengehouden door een bepaalde coalitiepartij.
In plaats van dat president Bouterse de corruptie en de criminaliteit aanpakt, laat hij zich liever omarmen door partijloyalisten van wie sommigen met een strafblad rondlopen. Een treffend voorbeeld is, Errol Alibux, die onlangs werd benoemd tot niet-residerend ambassadeur van Turkije terwijl hij veroordeeld was wegens corruptie.
Het Surinaamse Hof veroordeelde hem in 2003 tot een jaar gevangenisstraf wegens valsheid in geschrifte en oplichting van de staat. Volgens de heer Carl Breeveld denkt men: "Zo snel mogelijk graaien en dan zien we nog wel of er een anti-corruptiebeleid moet komen. Hij zei heel treffend: “don't see, don't know, don’t tell”.
Carl Breeveld vindt het niet verwonderlijk dat het ene schandaal na het andere de regering achtervolgt. Hij had de naam van Errol Alibux genoemd in een grondkwestie die stof deed waaien. Errol Alibux was furieus over deze zaak. Errol Alibux schreef in een artikel, dat veroordelen is alleen voorbehouden aan de onpartijdige rechter en uiteindelijk aan God.
Errol Alibux werd in 2003 veroordeeld door een onpartijdige rechter wegens corruptie, maar was daarmee niet eens. Tegenwoordig ziet hij de splinter in andermans oog wel maar niet de balk in zijn eigen oog. Derhalve moet hij liever zijn mond dicht houden of minder praten. Bovendien is hij nog verdachte in het 8 decembermoordenproces.
Het is een lachertje wanneer hij zegt: “met toewijding en in liefde overgeven aan land en volk, voor het bereiken van welvaart en van een redelijk bestaan voor iedereen en van een rechtvaardig Suriname”. Echter spreekt de veroordeling van Errol Alibux boekdelen over zijn toewijding en liefde voor land en volk.
Een kleine elite groep verrijkt zich middels corruptie terwijl een groot deel van de bevolking veelal onder het bestaansminimum leeft. De elite heeft zowel op economisch als op politiek gebied de touwtjes in handen en daar maken ze er flink misbruik van. Het 'Mahender Gopie' schandaal is een treffend voorbeeld ervan. Niet te vergeten het Sew A Tjon schandaal.
De betaling van 170.000 SRD overuur vergoeding aan Henry Seedorf riekt ook naar corruptie. Bij Staatsbesluit van 31 mei 1976 is duidelijk vastgelegd welke categorie ambtenaren en landsdienaren in aanmerking komt voor overuur vergoeding. Beleidsadviseurs horen er niet bij. Henry Seedorf werkt als beleidsadviseur op het ministerie van Justitie en Politie.
Naast de corruptie neemt de criminaliteit ook schrikbarende vormen aan. Je hoeft de radio en tv maar aan te zetten en de krant op te slaan om te kunnen constateren. Bijna elke dag wordt er een roofoverval gepleegd. Ook de moorden en brute verkrachtingen blijven niet uit.
Alle mooie praatjes van regeringsautoriteiten en politiefunctionarissen dat de zware criminaliteit dalende is, ten spijt. Een punt van zorg blijft de aangiftebereidheid. Veel criminaliteit blijft verborgen. Dat komt doordat burgers een groot deel van de delicten niet melden bij opsporingsinstanties.
De belangrijkste reden van slachtoffers om geen aangifte te doen is dat 'het toch niets helpt'. Ze hebben geen vertrouwen meer in de politie. Eind van het jaar gaat de minister van Juspol schermen met statistieken, dat de criminaliteit dalende is. De Juspol minister gaat niet vertellen dat meer dan 35% van de slechtoffers geen aangifte doen.
De voormalige minister van Juspol, de heer Santokhi, had een voortreffelijk beleid ontwikkeld op het gebied van de veiligheid en criminaliteit. Zijn periode als minister werd gekenmerkt door een harde aanpak van de criminaliteit, in het bijzonder de drugshandel, en een strak, no-nonsense beleid op het gebied van naleving van wet en recht.
Zijn beleid zorgde ervoor dat Suriname geschrapt werd van de Amerikaanse lijst van doorvoerlanden van drugs. Ook verwierf Suriname, onder zijn bestuur, de positie van het veiligste land van Zuid-Amerika.
Het huidige beleid van Edward Belfort heeft ervoor gezorgd dat Suriname weer is aangemerkt als drugs doorvoerland door Amerika. Dat blijkt uit een jaarlijks rapport (International Narcotics Control 2013 Strategy Report) dat de wereldwijde drugshandel in kaart moet brengen.
Volgens het rapport zou er bewijs zijn van drugsgerelateerde corruptie tot op het hoogste niveau, moedwillige belemmering van Justitie en Politie bij onderzoek naar drugszaken en gebrekkige wetgeving. Het rapport wijst ook op de drugsveroordelingen van president Desi Bouterse en van Ronnie Brunswijk.
Dat er bewijs is dat hoge overheidsfunctionarissen zich schuldig maken aan drugsgerelateerde corruptie is zeer ernstig. Elke gouddelver in het binnenland weet wie allemaal in de drugshandel zit. Suriname moet geen struisvogelpolitiek voeren maar de drugscriminaliteit serieus en structureel aanpakken.
Zolang het huidige beleid van het ministerie van Juspol onveranderd blijft, zal de criminaliteit hoog blijven. Als Edward Belfort geen beleid kan maken, moet hij het beleid van gewezen minister van Juspol, Santokhi, overnemen en voortzetten, het succes zal niet uitblijven.
Naipal.A.I
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen