Kwikvergifting in Suriname - Niemand zal zeggen: Ik heb het niet geweten

Click to Play

Niemand zal zeggen: Ik heb het niet geweten

De Gezondheidsgevaren van kwik.

Door Eric Davis, DDS.
Vertaling Rob Hundscheidt

Note: the translator is unsure of the words in parentheses

Opmerking van de vertaler: Het was niet makkelijk zulk een wetenschappelijk technisch artikel te vertalen. Vanwege de nauwgezetheid zijn enkele technische termen in de Engelse taal gelaten, tussen dubbele haakjes of ook de verklaring er van tussen dubbele haakjes. Mogelijk moet "organisch" "biologisch" of "natuurlijk" zijn. In ieder geval is het voldoende begrijpelijk.
Adviezen zijn altijd welkom. Het artikel zal in meerdere delen doorgestuurd worden.

In de Griekse mythologie is Mercurius - kwik - de snelvoetige boodschapper van de goden. Hij was de vlugste en schranderste van de Olympianen, de heilige van vertalers en vertolkers. Hij was de heilige van de rijkdom, van vruchtbaarheid, van goed fortuin, commercie,.. tot aan de heilige van de dieven aan toe.
Hij bracht de zielen van de doden naar de onderwereld, en werd vereerd als God der Slaap. Echter als materiele substantie in het levend organisme, is kwik het tegenovergestelde van deze mooiere kwaliteiten van deze snelvoetige boodschapper van de goden.

In het lichaam ontregelt de kwik de cellulaire functies op alle gebied, berooft het lichaam van de gezondheid en leidt het slachtoffer naar de onderwereld van neurologische disfuncties.

Kwik is een zwaar vergift. Gepubliceerd onderzoek heeft uitgewezen dat kwik, - zelfs ook in maar kleine hoeveelheden giftiger is dan lood, cadmium en arsenicum. Enkele van de meest algemeen voorkomende tekens en symptomen van blootstelling aan kwik zijn geïrriteerdheid, woede-uitbarstingen, gebrek aan energie, vermoeidheid, minderwaardigheidsgevoelens, sufheid, verminderd intellect, weinig zelfcontrole, nervositeit, geheugenverlies, depressie, angstaanvallen, schuwheid en slapeloosheid.

Het element kwik.

Kwik is een dicht vloeibaar metaal dat een kleurloze, geurloze, smakeloze damp afgeeft bij relatief lage temperaturen. De drie voorkomende vormen zijn de dampvormen (Hg), de ionische vorm, (Hg2+), en de organische familievormen, principieel (Eng: methylmercury) methylkwik (Cl-Hg 0-CH 3). Elk daarvan heeft zijn eigen effecten en routes van absorptie en speciale weefselhoedanigheid.¹

Ten spijte van zijn vastgestelde giftigheid komt kwik in meerdere vormen in het milieu, in de hoeveelheid van 11.000 ton per jaar, vermoedelijk ten "voordele" van de mensheid. Bijvoorbeeld cinnaber (vermiljoen, oftewel kwiksulfaat) (Eng: mercuric sulphite), wordt verder gebruikt als rood pigment in vele tatoeagesalons; kalomel oftewel kwikchloruur (Engels: mercurous chloride), is een algemeen voorkomend geneesmiddel voor (huiduitslag).

Kwiklampen voorzien in verbeterde binnen- en buitenverlichting; en het element kwik heeft vele aanwendingsmogelijkheden zoals in het regelen van thermostaten, en de vervaardiging van plastiek, spiegels, en thermometers.

Alhoewel het een natuurlijk component van de aardkorst is, heeft het geen rol in het menselijk lichaam. Toch staan mensen constant bloot aan kwik, in de eerste plaats via grote vissen (landdieren zijn te verwaarlozen bronnen) [2], thimerosal (een conserveermiddel dat aan vaccinaties wordt toegevoegd, zoals ook vele ander farmaceutische middelen), en "amalgaam" of op kwik gebaseerde tandvullingen. Nadelige gezondheidseffecten - speciaal van neurologische aard - resulteerden door laag blootstellingsnivo, vooral aan de foetus van zwangere vrouwen.

Kwikdamp die uit kwik bevattende tandvullingen komt, wordt erg snel en grondig geabsorbeerd door het lichaam. Primair door de inhalatie en het slikken. [3] Dit kwik, komt ook in behoorlijke hoeveelheden in het milieu als tand-afval, dat niet juist gescheiden wordt, [4] en ook via crematie, dat het kwik in het amalgaam laat verdampen. Alhoewel crematoriums tegenwoordig vaak kwikdampcollectors gebruiken om dit te voorkomen zijn die niet standaard verplicht voorschrift. Kwikdampcollectors worden ook soms bij tandchirurgie gebruikt, maar een betere oplossing zou het zijn om direct op te houden met het gebruik van amalgaamvullingen.

Kwik dat in de atmosfeer loskomt, is niet vernietigend; het verbergt en verandert zich overwegend en is werkelijk snelvoetig. Kwik is ingesloten in de voedselketting als (Engels: methyl mercury) methylkwik, primair door de werking van bacteriën en andere microben die de elementele of anorganische vormen transformeren. Zelfs ook kwik van amalgaam wordt makkelijk door bacteriën in de mond in methylkwik omgezet (Engels: methylated).

Organisch kwik is de meest dodelijke van alle kwiksamenstellingen, waarschijnlijk vanwege de mogelijkheid er van om de cellen bijna moeiteloos in te kunnen dringen. Binnen in de cel kan het de vele componenten selectief vernietigen, of zelfs totaal door (Eng:) lysosomes te laten vrijkomen die het DNA beschadigen en door de celmembraan te laten scheuren.
De effecten er van op het neurologische en reproductieve systeem, zijn uitgebreid beschreven. [6]

Methylkwik (Eng: methylmercury) accumuleert in levende organismes omdat het een grote affiniteit heeft voor proteïne sulphydryl groups ((= waarschijnlijk aan zwavel verbonden proteïnes)). Omdat in de voedselketen de organismes van lagere orde door organismes van hogere orde gegeten worden, vermeerdert de kwikconcentratie zich daar in opgaand hoe hoger we komen. [7] Dit proces van accumulatie op iedere hogere trap van de voedselketen wordt "biologische-vermeerderde-accumulatie" genoemd. Omdat mensen de laatste schakel van de voedselketen is, kan kwik een erg destructief effect hebben op de mens, ((Eng: en gene pool)).

De meeste gifmoleculen die in het lichaam binnen komen, worden door de lever of nieren verwerkt en afgebroken tot kleinere deeltjes, die vervolgens worden uitgescheiden in relatief minder giftige vormen dan dat ze oorspronkelijk waren. Zware metalen zijn echter anders. Die kunnen niet afgebroken worden, dus tenzij die direct worden uitgescheiden nadat ze gegeten werden, accumuleren zich deze absoluut niet vernietigbare elementen en fungeren verder als een potentiële bron van schade.

De giftigheid van kwik, kwam in de 1950er jaren in de wereldbelangstelling als resultaat van het dumpen van kwik in de Minamata Baai in Japan. Het eten van zeevoedsel zoals vis etc. uit de baai, leidde tot wijdverspreide neurologische schade, en (( Eng: teratogenic)) effecten. Nadat alle katten uit de buurt dood gingen sommige er van die gevonden werden pleegden regelrecht zelfmoord - en de vogels uit de lucht begonnen te vallen, begon de regering aan een onderzoek. Ze brachten nieuwe katten aan, en hielden die nauwkeurig in het oog om te zien wat hun doodgaan liet. Zelfs toen de oorzaak bekend was de baai en als gevolg daarvan het wildleven aldaar ging de chemische fabriek er gewoon mee verder met alles te vergiftigen en vissers er mee verder om hun vangst te verkopen. Rond 1997, werd bij 2200 mensen vastgesteld dat ze de "Minamata-ziekte" hadden en kwamen die in aanmerking voor schadevergoeding. Meer dan 8000 mensen leden echter in de een of andere mate aan lichamelijke of psychische symptomen zoals spier- en gewrichtspijnen, vergeetachtigheid, geheugenverlies, vermoeidheid, en bevende ledematen. [9,10]

Waar kwik het meest voorkomt.
Wetenschappers die het ophopen van kwik in het wildleven onderzochten, hebben nauwkeurig twee locaties onderzocht waar de kwikconcentraties bijzonder hoog lagen: nl. de Middellandse Zee en het eiland Madera in de Atlantische Oceaan.

Zeedieren die in de Middellandse Zee aangetroffen werden, hadden hoge kwikconcentraties in verhouding tot dezelfde soorten die uit de meeste gebieden uit die uit de Grote Oceaan kwamen, vanwege de natuurlijke aanwezigheid van kwik afkomstig van vulkanische activiteit. Ca. de helft van de kwikbronnen ter wereld liggen in het Middellands Zee gebied. [11] Het afgraven en uitmijnen in het gebied heeft het vrijkomen van kwik in het milieu nog laten toenemen.

Het proces van "biologische-vermeerderde-accumulatie" in de Middellandse Zee is evident. Hoge kwikconcentraties werden aangetroffen in Mediterrane tonijn, in verhouding tot dezelfde soorten in de meeste delen van de Atlantische Oceaan, net zoals ook in kleinere soorten zoals ansjovis, en sardientjes, en ook in de lokale zeevogels en hun eieren. Een onderzoek van vissers en hun familie in kustplaatsjes aan de Noord-Tyrrheense Zee, stelde een verband vast tussen het aantal maaltijden met zeevoedsel en de hoeveelheid kwik in hun haar vast. Diegenen die 1 maal of minder zeevoedsel per maand aten, hadden een gemiddelde van 1 microgram, terwijl diegene die 4 of meer zeevoedselmaaltijden per week hadden, een gemiddelde hadden van 36 mcg/g. Een concentratie van 50 mcg/g kwik in het haar werd vastgesteld bij enkele vissers, waarbij dan een genetisch onderzoek werd gedaan, om DNA-schade te evalueren.

Een positief verband werd vastgesteld tussen kwikconcentratie in het bloed en afwijkingen aan chromosomen, resultaten die werden bevestigd door verschillende auteurs.

Een onderzoek van vrouwen in het dorp Camara de Lobos, op het eiland Madera, waar zeestromingen een concentratie van kwik in het lokale zeeleven veroorzaken, wees uit, dat de gemiddelde waardes van het totale kwik in het haar en het bloed, respectievelijk rond 10 mcg/g en 32 mcg/liter lagen. Deze concentraties werden in verband gebracht met risicos in hersenontwikkeling van de foetus.

SYMPTOMEN VAN KWIKVERGIFTIGING:

1. IN DE MONDHOLTE: Excessieve speekselvloed, metalensmaak in de mond; gezwollen tong met uitstulpsels langs de randen; tandvleesziektes; bloedend tandvlees; stomatitis; los gaan staan van de tanden; bedorven adem; witte plekjes in de mond; botverlies rond de tanden; zweertjes aan het tandvlees, gehemelte en tong; brandend gevoel in de mond; verkleuring van het tandvlees.

2. PSYCHOLOGISCH: Geïrriteerdheid en onredelijke kwaadheid; besluiteloosheid; slapeloosheid; gebrek aan concentratie; weinig zelfvertrouwen; sufheid; dalen van het intellect; weinig zelfbeheersing; nervositeit; geheugenverlies; depressie; bezorgdheid; verlegenheid en teruggetrokkenheid.

3. NEUROLOGISCH: Hoofdpijnen inclusief migraines; beven (van de handen, voeten, oogleden en tong); spierzwakte; spierreuma; tinitus (fluit- en andere tonen in de oren); parasthesie (abnormale huidsensaties); verslechterd gezichtsvermogen en scherpte; depressie; geheugenverlies.

4. CARDIOVASCULAIR EN ADEMHALING: Onregelmatige hartslag; pijn in de borst; veranderingen van de bloeddruk; onregelmatige pols, pijn of druk in de borst; hardnekkige hoest; emfyseem; oppervlakkig of onregelmatig ademhalen.

5. GASTROINTESTINAAL: Abdominale pijn (vaak op zweren lijkend) kolieken; constipatie; diaree; spastische darm.

6. IMUNOLOGISCH: Allergieën; rhinitis; gezwollen lymfeklieren in de hals; astma; sinusitis.

7. ENDOCRINOLOGISCH: Chronische vermoeidheid; subnormale temperatuur; excessieve transpiratie; gewichtsverlies; koud hebben, klamme handen en voeten; spierzwakte; hypoxie (zuurstofgebrek in de weefsels); verlies van eetlust; pijn in de gewrichten; schildklierstoornissen; onvruchtbaarheid.

8. URINOGENETISCH: Frequent urineren; snachts veelvuldig urineren; geen libido.

9. HUID: Onverklaarbare huiduitslag.

Het kwik uit amalgaam.

De grootste blootstelling aan kwik onder volwassenen komt uit een bron aan metaal damp die helemaal te vermijden zou kunnen zijn nl. amalgaam van het element kwik.

Het element kwik vormt een monatomisch gas dat zeer vluchtig is en makkelijk geïnhaleerd kan worden. [12]

Of het kwik nu geïnhaleerd werd afkomstig van een industrieel proces of afkomstig van kwikhoudende amalgaamvullingen, wordt kwikdamp makkelijk geabsorbeerd via de longmembranen. Het lost dan op in plasma, en bestaat dan verder als opgelost gas voor een periode die voldoende is om de meeste van de verspreidde barrières in het lichaam over te gaan inclusief de bloed-hersen-barrière.

Als het eens de cellen binnen komt, egaal of het hersen- of rode bloedcellen zijn, of enigerlei andere lichaamscel, ondergaat kwik een oxidatiereactie naar de anorganische ionische vorm. Vaak gerefereerd als divalent kwik (Hg ²+). Op deze manier accumuleert in het lichaam inderdaad de metalen kwikdamp, die afgegeven wordt door tandvullingen van amalgaam. Daar bij aan toegevoegd kan methyl kwik - deze hoog toxische samenstelling - gevormd worden van anorganische kwik door de werking van bacteriën in de mond.

Een onderzoek dat in 1990 uitgevoerd werd door M.J. Vimy [13] bracht de hoog absorbeerbare aard van kwik die door amalgaamvullingen als gas er uit komt, aan het licht. Hij plaatste 12 afdichtingen met amalgaam die radioactief gemaakt verbonden waren aan kwik (dat niet in de natuur voorkomt), in de kiezen van zwangere schapen. Radioactieve metingen stelden vast dat op de 3de dag kwik werd gevonden in de amoniotische vloeistof en het bloed van de foetus, en dat op de 26ste dag de meeste embryonale weefsels van de foetus, voortal de lever, de gal, het beenmerg, bloed en hersenen een hogere kwikconcentratie had, dan dat binnen 3 dagen gevonden werd in moederlijke weefsels. Tijdens het zogen waren de kwikconcentraties, in de melk 8 maal hoger, dan die in het moederlijke bloedserum. Daarbij veroorzakend een groot risico van blootstelling aan kwik. Zelfs na de 73ste dag, steeg de kwikconcentratie in de embryonale weefsels nog steeds, dit liet Vimys team concluderen dat het plaatsen van amalgaam gedurende de zwangerschap, het embryo twijfelloos aan grote risicos blootstelden en dit de gezondheid van onze kinderen in gevaar bracht.

Vimy stelde ook vast, dat de vastgestelde kwikconcentratie in de nieren van de schapen, een behoorlijke afname van het glumerulaire filtratiepercentage veroorzaakte. In het tweede dierlijke onderzoek van ezels, wiens spijsvertering veel meer overeenkomstig is met die van mensen, stelde een team van microbiologen van de University van Georgia die met Vimy werkten vast, dat kwik afkomstig van amalgaam tandvullingen kwikresistente bacteriën in zowel de mond als in de darmen ontwikkelden, een vaststelling met verreikende zeer beduidende betekenis. [14]

Kwik in moedermelk.

Onderzoeken die uitgevoerd werden in de midden 1990er jaren stelden een verband vast tussen de kwikconcentraties in de nieren van pasgeboren kinderen, en het aantal amalgaamvullingen van de moeder. 15

Als resultaat daarvan adviseerde het Federal Institute of Medicines and Medical Products (een agentschap van de Duitse regering0, officieel tegen het gebruik van amalgaam van vuilmateriaal gedurende zwangerschap en borstvoedingsperiode. [16]

Deze onderzoeken stelden vast dat de kwikconcentratie in de urine van zwangere en zogende vrouwen, positief in verband stond met het aantal en oppervlakte van amalgaamvullingen en met de frequentie van visconsumptie. [17] De concentraties van kwik in moedermelk die op de tweede dag van het zogen werden genomen, waren ook afhankelijk van het aantal en het oppervlakte van amalgaamvullingen en met de frequentie van visconsumptie.

Kwikconcentraties in het tweede borstmelkmonster, die na twee maanden borstvoeding werden genomen, berusten alleen op visconsumptie. Onder zoekers geloofden dat de lagere concentraties van kwik in de melk op het tijdstip van 2 maanden, als gevolg waren van de hogere hoeveelheid melk die er geproduceerd werd.

Kwik wordt allereerst in de feaces uitgescheiden, maar ook via transpiratie en urine. 5% zal er via de borstmelk worden uitgescheiden. Rond de tijd van het baren kunnen de waardes van een baby 30 100% hoger liggen dan die van de moeder. Kwik passeert makkelijk door de placenta en bindt zich aan de rode bloedcellen en weefsels in de foetus, omdat de foetus niet transpireert en geen gal aanmaakt, of ontlasting heeft, accumuleert de kwik. Ook heeft het embryonale hemoglobine een grotere affiniteit van de kwik dan het hemoglobine van de moeder. [18]

Op 12 januari 2001, publiceerde het FDA-persburo een adviserend bericht dat zwangere vrouwen, en vrouwen van kinderbarende leeftijd die zwanger zouden kunnen worden, zogende moeders en jonge kinderen om geen haaievlees te eten, geen zwaardvis, ((tilevis)) en ((King Makreel)). Dit bericht waarschuwde ook tegen het twee maal per week eten van enigerlei anders soort vis. Regeringsagentschappen in Australië en New Zeeland, hebben overeenkomstige aanbevelingen uitgevaardigd.

Het FDA-rapport beschreef zwaardvis die routinematig getest werd, op het 1 mcg/g-"actie-nivo", waarboven welke vis niet zou mogen worden verkocht. Sommige zwaardvis bevatte meer dan 3 ((ppm)) kwik, dus, de EPA En FDA adviseerde aanstaande moeders om hun consumptie van zeevoedsel te reduceren of geheel weg te laten vanwege de mogelijkheid dat de hoeveelheid methylkwik die er in vis zit een nadelig effect kan hebben op de hun nog ongeborene nakomelingen. De vraag is, waarom de EPA en de FDA niet minstens de zwangere vrouwen, de vrouwen van kindbarende leeftijd en de kinderen dringend oproepen tot de verwijdering van kwikhoudende amalgaam een veel grotere bron aan kwik dan zwaardvis ? Reeds al in 1991 stelde een panel van experten dat door de World Health Organisation werd samengesteld vast, dat kwikhoudende amalgaamvullingen de eerste en grootste bron van blootsteling aan kwik zijn van de niet-werkende bevolkingsgroep. [19]

Gemiddelde dagelijkse inname van kwik per bron.

Tand-amalgaamvullingen (kwikdamp),
volgens de American Dental Association 1,0 -2,0 mcg/dag.

Tand-amalgaamvullingen volgens de World Health Organisation 3,0 17,5 mcg/dag.

gemiddeld 10 mcg / dag
extreem 100 mcg / dag

Vis (methylkwik) 2,4 mcg/dag
Non-visvoedsel (anorganisch kwik) 0,3 mcg/dag
Lucht, water en voedsel 3,09 mcg/ dag

geabsorbeerd 2,26 mcg / dag

Andere bronnen verwaarloosbaar.

Thimorosal.

Ten spijte van de degelijk vastgestelde gezondheidsrisicos, wordt organisch kwik nog steeds toegevoegd aan op- en zonder recept verkrijgbare medicijnen, zoals medicijnen voor aambeien (preparatie H), zoals ook in formules voor de behandeling van bacteriële- en schimmelinfecties. Omdat kwik schimmelwerende eigenschappen heeft wordt het gebruikt in binnenshuisverven.
Tot onlangs bevatten bijna alle contactlensvloeistoffen thimerosal voor de antibacteriële eigenschappen er van. Thimerosal is ethylkwik, een organische kwiksoort (soms merthiolate genoemd) bij sommige patiënten veroorzaakte thimerosal zichtbare accumulatie van kwik in de retina, en chronische oogirritaties. Bij enkele zeer gevoelige mensen, veroorzaakt dit op kwik gebaseerde middel het verlies van het gezichtsvermogen. Desondanks gingen de vervaardigers van contactlensvloeistoffen jarenlang verder om dit er in te gebruiken.

De verbanning op thimerosal in contactlensvloeistoffen, bracht maar weinig te weeg om het gebruik er van in andere producten weg te laten te laten, zoals oordruppels en neusdruppels. Thimerosal wordt tegenwoordig verder gebruikt, in een verscheidenheid van gezondheidsproducten: Voor het preserveren van vaccins en intramusculaire injecties, cosmetica, en sommige medicijnen die in oplossing moeten worden gehouden.

Het is de thimerosal die gebruikt wordt in kindervaccins, die de grootste oorzaak voor bezorgdheid zijn. Onderzoekers die dosis kwik in de vorm van thimerosal gebruikten, als conserveringsmiddel in kinder-immunisatiemiddelen, stelden vast, dat zij de US-federale veiligheidslimieten overschreden. De analyses wezen een verhoogd risico voor neurologische stoornissen, autisme, en hartziekte uit, bij vermeerderd blootstelling aan thimerosal in vaccinaties. De expositionele standaard grens van het Environmental Protection Agency (EPA) in de US is .1 mcg per kilogram lichaamsgewicht per dag, overeenkomend aan 7 mcg voor een 70 kilogram wegende volwassene. Volledig gevaccineerde kinderen krijgen 237.5 mcg kwik via vaccins in dosissen van tot 25 mcg per stuk. Volgens studies die uitgevoerd werden door het onderzoeksteam van Geier en Geier, overschrijdt de thimorosal in één enkele vaccinatie de EPA- volwassenenstandaardslimiet enorm. [21]
Het epidemiologische bewijs is dwingend en statistisch conclusief. Geier en Geier stelden vast, dat het voorkomen van spraakstoornissen, autisme en hartstilstand een werking was van de kwikdosis die de kinderen kregen. Autisme is nu epidemisch in de VS van 1 op 2500 kinderen in de midden 1980er jaren, tot 1 per 300 kinderen in 1996. Sinds het voortdurend stijgend aantal vaccinaties sinds de latere 1970er jaren, is er een voortdurende stijgende lijn in deze.

Kwik m.b.t. hartziekte.

Blootstelling aan kwik kan ook bijdragen tot hartziekte bij volwassenen. In een onderzoek bij 1000 personen van tussen de 42 en 60 jaar, de "Kuopio Ischemic Heart Dissease Risk Factor Study" (KIHD), stelden onderzoekers van de Universiteit van Kuopio in Kuopio, Finland vast, dat lipide peroxidatie en excessief risico op myocardisch infarct (MI), best in verband kon worden gebracht met hoge kwikconcentraties in het haar. [22] In het 4- jaar opvolgend onderzoek van het KIHD-onderzoek, stelde hetzelfde onderzoeksteam vast, dat hoge kwikconcentraties in het haar in verband stonden met verdikte aderwanden en aanwassingen in de halsslagaders. [23] Het team concludeerde: "De accumulatie van kwik in het lichaam wordt in verband gebracht met versnelde artheriosclerotische progressie bij de mens".

Een gevalsgeschiedenis.

Ik heb een drukke biologische tandartspraktijk in het gebied Queensland in Australië, die gespecialiseerd is in patiënten, die zwaarmetaal-vergiftigd zijn. De typische patiënt is vrouwelijk met veel amalgaam in de tanden, en die het advies van de Australische Hart Sichting (Australian Heart Foundation) heeft gevolgd, om een laag-proteïnehoudend, laag-vethoudend, en laag -cholesterolhoudend dieet te volgen, dat vis includeert als het hoofdzakelijke dierlijke voedsel, vaak ook enkele malen per week.

Nervanne was zo een patiënt. Ze bezocht onze praktijk voor het eerst in November 2001. met een veelvoud van symptomen zoals 3 maal per week migraines; bevingen (zoals zowel inwendig als zichtbaar uiterlijk), met daarmee in verband gebracht tintelend gevoel in handen en voeten, slecht geheugen, en een afname van waarnemend gezichtsvermogen; chronische zich niet te bestrijden latende niet aflatende vermoeidheid en depressies; tinitus, pijn in de gewrichten; snachts veelvuldig urineren; een metaalachtige smaak in de mond; en opgeblazen gevoel in de buik met een geschiedenis van diaree en nu constipatie. Ze stond ook op schildkliermedicatie als gevolg van een reeks van auto-immune schildklierziektes, en leed aan herhaaldelijk terugkerende gist en bacterie-infecties.

Een MRI-onderzoek wees uit, dat er geen tekens van angiopatie in de hals en wervelkolomslagaders waren, maar wees wel ((Eng: deep white material waarschijnlijk: witte vlekken-)) ziektes uit, de-myelinatie, en mogelijk Multiple Sclerose.

Nervanne had veel kwikhoudende amalgaamvullingen en tandvleesziektes zoals dit duidelijk werd door bloeden bij het flossen en mondonderzoek. Ze had ook 3 wortelgevulde tanden, een met duidelijke apikale pathologische verschijnselen. Haar kinderen leden aan ((tand-malocclusions)), en concentratie-gedragsstoornissen. Een van haar kinderen was autistisch.

Detoxificatie (Ontgiftiging).

Het lichaam gaat op een zeer geordende wijze met toxines om:

• Door beschermende barrières en afscheidingen (huid, slijm, tranen, speeksel).
• Imunologisch (ontsteking, imunoglobuline-respons).
• Bio-transformatie (de activatie van het cytochroom P450-enzyme detoxificatiesysteem).
• Het verhogen van het lipide-nivo in het bloed (HDL, LDL, en VLDL cholesterol en tryglyceriden). [24, 25.]

Door het uitvoeren van een uitvoerig bloedscheikundig onderzoek, gebaseerd op de principes van Vrije Radicalen Therapie [26] kunnen we een vrij goed accuraat beeld er van krijgen met welk toxine of combinatie van toxines dat we het te doen hebben, waar dit (deze) ergens (zitten), hoeveel er van is, en hoe het getransporteerd wordt, en daarbij een beeld er over krijgen over hoe deze toxines het best geneutraliseerd kunnen worden en hoe ze er uit te kunnen krijgen.

Om de manier die we gebruiken om de patiënt van de kwik af te kunnen helpen is een proces in meerdere stappen. De eerste stap houdt in het voedingsprogramma zo te veranderen om het lichaam in staat te stellen om met contaminerende materialen om te kunnen gaan. De volgende stap voegt specifieke supplementaire en chelatietherapie daar aan toe. Vervolgens doen we een uitgebreid onderzoek van de mond, om de beste manier te bepalen om het amalgaam te verwijderen en het meest aangepast soort vervang materiaal vast te stellen. Alleen dan gaan we de amalgaamvullingen verwijderen.

Na het onderzoek van Nervannes bloed resulteren de volgende bevindingen die van speciaal belang zijn: haar bloedcholesterol was erg laag, op 150 mg / dl met het HDL-cholesterol op 48 mg / dl, en haar totaal aan proteïne en albumine nivo lag laag, de globuline was normaal hoog.

Nervannes totale cholesterol, HDL- cholesterol, en totale proteïne-nivo was nooit van te voor zo laag geweest. Dus vroeg ik haar welk soort voedingsprogramma dat zij had gevolgd. Nervanne had geen eieren gegeten, geen rood vlees of zuivelproducten (uitgezonderd afgeroomde melk of soyamelk of haar ontbijtgranen/ pap) enkele jaren voor haar verwoestende afname van haar gezondheid. Ze had haar voedingsprogramma gereduceerd tot salades, gebak, fruit, en soms een portie kip zonder huid en frequent vaak tonijn in blik vanwege het gemak en om haar omega-3 te verhogen. Ze at vaak (cholesterolvrije) crackers met margarine en magere kaas als tussendoortje. Ze at ook vaak andere transvetsoorten margarine, gebak, brood, ontbijtgranen en chocolade.

Ging Nervannes gezondheid er aan onderdoor als resultaat van haar nieuwe eetgewoontes, of was het meer samenvallend er op gebaseerd dat haar recente gezondheidsverslechtering volgde na de overstap op een extreem laag-vethoudend, laag-cholesterolhoudend, laag dierlijk-proteïnehoudend dieet ? Ik geloof dat het door het laatste kwam en de wetenschappelijke litteratuur bevestigt mijn vermoedens.

Nervannes daling van het cholesterol en het totale proteïnebloedserum, heeft haar vatbaar gemaakt voor bacteriële en virale infecties, door te bevorderen dat er verminderd T-cellen worden aangemaakt. Dit is in het vooral zo in aanwezigheid van kwik, dit heeft zich uitgewezen dat het de weerstand tegen virussen verlaagt, zoals ook tegen kanker en auto-immune ziektes. 27, 28

Lage cholesterolspiegel maakt ook de ontwikkeling/ aanmaak van de T-cellen moeilijker, [29, 30, 31, 32] en de uitscheiding van kwik bijna onmogelijk. Het inzetten van emotionele depressies, en geïrriteerdheid wordt vaak vastgesteld bij mensen die opeens hun cholesterolspiegel lagen dalen. Deze symptomen zijn altijd opgetreden in alle onderzoeken over langere termijn, met betrekking tot het verlagen van de cholesterolspiegel, echter maar zelden brengen de doktors de depressieve symptomen van hun patiënten in verband met de plotselinge verandering in hun dieet of cholesterol-nivo.

Neurotoxines worden in gebonden vorm met proteïne componenten van lipo-proteïnes door het lichaam heen getransporteerd, en hebben daarom cholesterol nodig voor het transport en verwijdering daarvan. Deze neurotoxines, hebben ook een hoge affiniteit, voor lipoïdaal weefsel van het zenuwstelsel en hersenen. Een stijging van het cholesterolnivo en triglycirides in reactie op neurotoxines, beschermt tegen permanente aanhechting van deze neurotoxines aan de zenuw- en hersencellen. Symptomen van neurtoxiteit treden zeer waarschijnlijk op als de cholesterolspiegel plotseling verlaagd wordt of als de betroffen patiënt overstapt naar een laag vethoudend, laag-cholesterolhoudend, laag-proteïnehoudend dieet.

In een onderzoek bij mensen, werd een hoog-proteïnehoudend, laag-koolhydratenhoudend dieet, vergeleken met een laag-proteïnehoudend en hoog koolhydratenhoudend dieet. De onderzoekers stelden vast, dat er een verhoogde zuivering van toxines was op het hoog-proteïnehoudend en laag-koolhydratenhoudend dieet, en een verminderd zuiveringsvermogen als deze verhouding werd omgekeerd. 33, 34 Om het proteïne correct te kunnen gebruiken is het noodzakelijk dat het vet èn het vlees gegeten wordt. Het gebruik van extra boter of vet in de voedselbereiding van overgroot belang. Door voldoende adequaat vet te hebben, wordt de galproductie gestimuleerd, de absorptie van mineralen verhoogd, en de uitscheiding van kwik vergemakkelijkt, zolang als constipatie vermeden wordt.

In mij praktijk heb ik vastgesteld dat mensen die stevig in lichaamsbouw waren, dat die sneller konden herstellen en minderde reacties hadden gedurende hun behandeling vergeleken met mensen die extreem mager waren of die het meeste gewicht verliezen, of die verkeerd geadviseerde vastenprocedures volgden als ze aan toxines blootstonden zoals kwik. 35 Deze observatie wordt ondersteund door recent onderzoek dat gepubliceerd werd in het Journal of Obesity 36

Een correcte cholesterolrespons is fundamenteel om het kwik en andere toxines zich te kunnen laten verwijderen naar andere plaatsen waar dit kan worden uitgescheiden. Een Deens onderzoek van 50.318 gebruikers van (statin) cholesterol-verlagende geneesmiddelen, bleken een hoger risico te hebben aan periferale neuropatie dat in verband stond met het percentage van het dalen van het totale cholesterol. M.a.w., het verlagen van het cholesterol vermeerdert het risico van reacties met zenuwtoxines [37], dat resulteert in pijn, pareastesie, verkleumdheid, en demylinatie-effecten. Zes verdere onderzoeken sinds 1994 hebben uitgewezen, dat de zelfde stijging van polypheriferale neuropatie-symptomen voor gebruikers van cholesterolverlagende medicijnen [38, 39, 40, 41, 42, 43] onze klinische vaststellingen ondersteunen, dat lage cholesterolspiegels in de aanwezigheid van een krachtig neurotoxine, een neurologisch vergif zoals kwik dat in amalgaamvullingen voorkomt, of van enigerlei andere afkomst, dit het beste recept is voor grote problemen. Nervannes geschiedenis en ziekteverloop was karakteristiek voor dit patroon.

Therapie.

Onze behandeling voor Nervanne bestond uit een radicale verandering van haar voedingswijze opgevolgd door het zorgvuldig verwijderen van haar amalgaam vullingen (net zoals ook haar wortelgevulde tanden). Een juist dieet is fundamenteel om zich te kunnen zuiveren van toxines, zoals ook het verkrijgen van de beste gezondheid. Wij adviseerden Nervanne, om tonijn en ander zeevoedsel uit haar dieet weg te alten, maar een verscheidenheid aan vlees, eieren, en volle melkproducten te incorporeren. Het enigste zeevoedsel dat toegestaan is, is levertraan, om te voorzien in de vitamines A en D.

Een armoede aan proteïne, heeft zich uitgewezen dat het het gehalte in de lever van enkele van de cytochroom P450-enzymen verlaagt. Het enzymensysteem, het lichaam, beroept zich daar op en is daar op gebaseerd om de toxines te kunnen verwijderen.
Kwik blokkeert ook het P450 systeem. [45] Overeenkomstig het onderzoek van Dr. Mary EnigTrans vetten interfereren ook met het P450 enzymen - ontgiftigingssysteem, dus deze moeten ook uit het dieet worden weggelaten. [46]

De proteïnes in het dieet moeten dierlijke proteïnes zijn die voorzien in een compleet spectrum aan aminozuren. Een onderzoek onder Aziatische vegetariërs met incomplete aminozureninname, laat verminderde zuivering van xenobiotica zien. [47] Een te weinig aan zoutzuur heeft een nadelige impact op de beschikbaarheid op de aminozuren in het dieet, zelfs ook in een hoog proteïnehoudend dieet. Dus is het van bovenste belang om de pancreas te stimuleren door het gebruik van lacto-gefermenteerde voedselsoorten. Onze voortang maakt gebruik van gefermenteerde zuivelproducten die rijk in weiproteïnes zijn. Niet alleen zal wei de complete proteïnes voorzien voor de metabolisatie van xenibiotica en kwik, maar het heeft zich ook uitgewezen dat het het glutathionengehalte van de lever verhoogt. [48, 49] Wij bevelen de yoghurt van schapenmelk aan die rijk is aan laurinezuur, wei en gluthatione.

In April 2002, was de migraine van Nervanne compleet verdwenen, en was een eind gekomen aan haar gastro-intestinale symptomen. Voor de eerste keer in vele jaren, kan ze weer een zin aan elkaar spreken zonder te stotteren. Haar niet in staat zijn om tegen het leven opgewassen te kunnen zijn, interne geïrriteerdheid en gevoelens van hulpeloosheid waren verdwenen, en ze was nu in staat om voor haar familie en man te kunnen zorgen. De gedragspatronen van de kinderen waren zich ook aan het verbeteren en de ouders waren er klaar voor om een programma op te stellen om een programma op te starten voor kinderen voor autisme.

Conclusies:

De meeste mensen kunnen zich tegen kwik beschermen door te vermijden dat ze er onnodig mee in contact komen. Dat betekent om alleen composiet vullingen voor de tanden te gebruiken nooit amalgaam en vaccinaties te vermijden, en farmaceutische producten die thimerosal bevatten. Af en toe vis eten is goed voor een gezond persoon die ook een gezond voedingsprogramma heeft, dat rijk is aan dierlijk proteïne en vet is, maar tonijn, zwaardvis, en grotere roofdiersoorten, zouden alleen op zeldzame gelegenheden gegeten mogen worden.
De zwangere- en borstvoeding-gevende vrouw is een apart geval. De foetus heeft geen enkele manier om zich van het kwik te ontdoen dat door de barrière van de placenta komt, en is daarom erg kwetsbaar. Het werd duidelijk gedocumenteerd dat kwik bij de ontwikkelende zuigeling en foetus tot blijvende en onomkeerbare hersenschade kan leiden. Aldus wordt het zeer aanbevolen dat alle amalgaamvullingen verwijderd worden voor de conceptie, en noodzakelijk dat er geen geplaatst worden gedurende de zwangerschap en borstvoedingstijd. Zwangere en borstvoeding gevende vrouwen, zouden het eten van tonijn, zwaardvis, en overeenkomstige soorten geheel moeten vermijden. Resusfactor negatieve vrouwen zouden vaccins moeten eisen die vrij zijn van thimerosal.

Veel onnodig gebruik van kwik, gecombineerd met het verbranden van kolen en andere fossiele brandstoffen (de meest belangrijke bron van in de lucht ontstane kwik) kan onze voedselketen contamineren, en ons milieu vervuilen tot een mate dat de gezondheid van iedereen aantast. Kwik is de meest toxische van alle zwaarmetalen. Dus als we onze eigen gezondheid willen beschermen net zoals ook die van toekomstige generaties, dan is het het beste dat wij en de wetenschappers een wetsontwerp aanbieden aan de regering, gemeente, en op internationaal nivo, voor het reduceren of stoppen van het in de wilde weg gebruik van kwik van al zijn gevarieerde vormen; maar vooral ook het bewust gebruik er van, via het direct implanteren van kwik in het volk, zoals jij en je kind door het gebruik van tandvullingen en kwik bevattende vaccinaties.

About the Author

Dr. Davis is hoofdarts van een grote en druk bezochte tandartspraktijk en staat goed bekend, in de gezondheidsindustrie als een leider op het gebied van biologische tandheelkunde. Dr. Davis is ook de klinische directeur van Nutrition Diagnostics. Hij heeft verschillende post-graduale studies doorlopen van klinische voeding, medische accupunctuur, neurale therapie, homotoxilogie, en electro-accupunctuur.
Hij was een mede oprichtend lid en het vorige hoofd van de Australian Society of Oral Medicine en Toxicologie (de Australische Vereniging van Orale Geneeskunde en Toxicologie). In 1996 werd hij lid van het Australian College of Nutritional en Environmental Medicine. Hij gaf zowel op nationaal als op internationaal nivo lezingen op het gebied van Biological Dentristry and Nutrition (Biologische Tandheelkunde en Voeding).

Je kunt zijn website bezoeken op www.ericdavisdental.com

The original English version of this article appeared in Wise Traditions in Food, Farming and the Healing Arts, the quarterly magazine of the Weston A. Price Foundation, Summer 2003.