Dienstag, 25. August 2015

Starnieuws - Dodson: Kamp niet voor goudwinning, maar voor sjamaan


25 Aug, 00:01

foto
previousDe sjamaan Eshoro heeft een kamp cadeau gekregen van president Desi Bouterse.next


Minister Regillio Dodson (Natuurlijke Hulpbronnen) is vanaf zondagmiddag bezig om klaarheid te brengen in vermeende goudactiviteiten die zouden worden voorbereid in de omgeving van het Kasikasimagebergte. Kapitein Pesife Padoe van Palumeu en John Goedschalk, directeur van Conservation Internationals Suriname (CIS), waren maandag bij de bewindsman voor een onderhoud. Zij brachten hun ernstige zorgen over. Na verificatie door Dodson, blijkt dat sjamaan Eshoro een kamp cadeau heeft gekregen van president Desi Bouterse om als medicijnman op te kunnen treden in zijn geboortegebied. 

Minister Dodson heeft, in bijzijn van DOE-voorzitter Carl Breeveld, benadrukt tegenover de kapitein van Palumeu en CIS dat er geen vergunning is gegeven voor het winnen van goud. De bewindsman deelt Starnieuws mee dat president Bouterse hem verzekerd heeft dat niet geaccepteerd zal worden dat in het inheemse gebied goudwinningsactiviteiten ontplooid worden. Palumeu ligt aan de Tapanahonyrivier, zo’n 270 km ten zuiden van Paramaribo. De gemeenschappen zijn afhankelijk van het rivierwater. De inheemse gemeenschappen willen in geen geval dat in hun gebied aan goudwinning wordt gedaan. Het zoetwater wordt door de inheemsen en CIS beschermd.

De kapitein van Palumeu is naar de stad gekomen om de minister te informeren over de vermeende activiteiten die in het gebied voorbereid zouden worden. Er zijn vier vliegtuigen geland met een ATV en volgens de kapitein en CIS met equipement voor het zoeken naar goud. CIS heeft de coördinaten, waar een kamp wordt opgezet, overhandigd aan Dodson.

Uit het onderzoek dat door de minister is verricht, blijkt dat hij op een verkeerd been is gezet door de kapitein en CIS. Dodson kent het gebied goed omdat hij diverse projecten heeft uitgevoerd. Hij kent ook de sjamaan. Er wordt een kamp voor de medicijnman opgezet in zijn geboorteplaats tegenover het Kasikasimagebergte. Daar was een Bijbelschool. Het dorp is verlaten, maar dient als doorgangsplaats tijdens het reizen door Inheemsen. Er is een expeditie naar het gebied gegaan voor het opzetten van een kamp. Twee personen van het bureau Volkscontacten van het kabinet van de president zijn belast met de coördinatie. De ATV is nodig omdat het om een bergachtig gebied gaat.

De bewindsman zegt dat hij meer dan 150 foto's heeft bekeken en diverse gesprekken heeft gevoerd. Hij heeft ook gesproken met districtscommissaris Margaretha Malonti van bestuursressort Tapanahony. Zij is op de hoogte van het kamp dat opgezet wordt. Zij heeft een bestuursopzichter naar de plek gestuurd om de zaak te controleren. Er is geen sprake van dat er spullen bij zijn voor goudactiviteiten. Het gaat ook niet om gewapende mensen, zoals er gerapporteerd is. De bewindsman garandeert dat er geen toestemming zal worden gegeven voor goudwinning in dat gebied.

Sonntag, 23. August 2015

Starnieuws - Palumeu machteloos tegen goudzoekers

Starnieuws - Palumeu machteloos tegen goudzoekers



23 Aug, 19:24

foto
Kapitein Pesife Padoe van Palumeu is in de stad om hulp te zoeken tegen de goudzoekers in zijn leefgebied.


De Inheemse gemeenschap van Palumeu en Tepu maakt zich ernstige zorgen over de goudrush die is ontstaan in hun gebied. Op 6 augustus zijn er vier vliegtuigen geland te Palumeu met allerhande zaken voor goudwinning. Van ATV, benzine tot gouddetector en goudmachines zijn gebracht naar het gebied. De gemeenschap staat versteld van al deze activiteiten. 

De volgende dag zijn de mannen met het materieel de Palumeurivier opgegaan. Volgens informatie van de inheemse gemeenschap zal er aan goudwinning worden gedaan voorbij de Kasikasima gebergte. Het is een zeer zorgwekkende situatie, zegt kapitein Pesife Padoe van Palumeu.

De goudzoekers wilden eerst een vliegveld in de omgeving maken, maar na tegenstand van de gemeenschap is dat uitgebleven. “Het is ons leef- en woongebied. We keuren de goudwinning in ons gebied helemaal af. We leven van het gebied en willen niet dat het vervuild raakt,” zegt de kapitein.Ondernemer Orlando Sabaja zegt dat hij de bevoegdheid heeft van het hoogste gezag om in het gebied goud te winnen.
“We weten ons geen raad en staan machteloos. We vragen aan het bevoegd gezag om te handelen,” zegt de kapitein die nu in de stad is om te zoeken naar een oplossing.

Mittwoch, 1. April 2015

Jabini: 'NDP is tegen grondenrechten'

DWTonline.com



Jabini: 'NDP is tegen grondenrechten'

01/04/2015 10:26 - Naomi Hoever
Hugo Jabini in De Nationale Assemblee.

Hugo Jabini in De Nationale Assemblee. Foto: Jason Leysner  
PARAMARIBO - Na vijf jaren als DNA-lid voor de NDP gediend te hebben, komt Hugo Jabini tot de pijnlijke conclusie dat de paarse partij het grondenrechtenvraagstuk niet wil oplossen. “De NDP staat niet voor grondenrechten. Wij hadden alle tools in handen om het op te lossen.” Volgens hem heeft de partij de amnestiewet verkozen boven het oplossen van de grondenrechten.
"Wij hebben in de DNA een amnestiewet aangenomen. Niets is zo moeilijk geweest om een amnestiewet te maken; Niets is zo moeilijk geweest als de amnestiewet die wij hebben aangenomen. Zie daar het niet willen oplossen." Hij betreurt dat dit vraagstuk op het partijprogramma op plek vier prijkte maar niet is opgelost. Ook vindt hij het jammerlijk dat er geen uitvoering is gegeven aan het Saamaca-vonnis zoals die is uitgesproken door het Inter Amerikaans Hof voor Mensenrechten. Jabini zegt dat hij vijf jaren lang heeft geroepen maar niet is gehoord door de leiding van de partij.
"Politici en toppers vragen honderden hectares voor eigen gewin. Deze groep van 30.000 Surinamers vraagt niet eens naar 30.000 hectare en dit kan niet gereserveerd worden voor de collectiviteit, zodat zij op basis van hun gewoonte en hun traditie verder kunnen leven. Het doet pijn wanneer je denkt dat je al die jaren dacht dat medestanders had in een bepaalde issue in een rechtvaardige en rechtmatige strijd van mensen, om nu dit te horen", blikt Jabini teleurgesteld terug over het uitblijven van een oplossing over het grondenrechtenvraagstuk.
Hij zegt bij de verkiezingen van 2010 gebruikt te zijn vanwege zijn identificatie met grondenrechten. "Daarom was ik op de lijst. Men moest geloven dat wij het menen." Jabini ziet graag dat bij de komende verkiezing genoeg mensen die daarin geloven regeerverantwoordelijkheid krijgen "Ik hoop dat er een moment zal aanbreken dat dat wat ons bindt weer bij elkaar zal brengen. Om de grondenrechten af te kunnen dwingen, welke regering ook aan de macht komt en deze zaak voor eens en voor altijd op te lossen."

Montag, 3. März 2014

Talent ontwikkelen via kunst, prioriteit voor Moengo

Starnieuws



03 Mar, 07:00

7ea6a711f0a2d3775eb9a209e0ca5f07.jpg___tembe_art.jpg
Marcel Pinas bezig op de zondagochtend om bij Tembe Arts Studio een klankbord voor vrijetijdsbesteding voor jongeren in orde te maken.
Kunst leeft nog steeds onder de gemeenschap van Moengo en omgeving. Dit zegt kunstenaar Marcel Pinas, initiatiefnemer tevens coördinator van Tembe Art Studio, te Moengo. "We zijn met verschillende projecten bezig: muziek, theatermaken en ook dans. We hebben onze eigen studio. Nu zijn we bezig een recording studio op te zetten voor de jeugd. We werken met tien muziekgroepen. Er worden trainingen verzorgd voor de jongeren zodat ze hun eigenwaarde kennen", legt de kunstenaar uit.

Pinas heeft geconstateerd dat er een identiteitscrisis heerst onder de jongeren van Marowijne. Dit komt volgens hem door het verleden; het zijn de naweeën van de oorlog. Diverse regeringen hebben niet structureel gewerkt aan de vorming van de samenleving. "De trauma's zijn nooit echt goed verwerkt en ze hebben invloed gehad op de verdere generaties van dit kinderrijke gebied. Met deze projecten willen we de jongeren vooral helpen vormen. Ze verdienen een kans om vooral hun talenten te ontwikkelen."

Aan de weg blijven timmeren 
"We zullen aan de weg blijven timmeren", zegt Pinas. Veel van zijn werken staan in Moengo en dienen als stimulans, stelt hij. Door met de gemeenschap samen bezig te zijn, weet de kunstenaar waaraan verder gesleuteld moet worden. Hij ziet in de nabije toekomst ook dat grote talenten zich zullen ontpoppen.

Voor zaterdag 8 maart, Dag van de Vrouw, organiseert Tembe Art Studio in samenwerking met Pink Ribbon Suriname en het ministerie van Binnenlandse zaken een 5 km wandelloop in Moengo. Aansluitend hierop zal de Moengo Warriors optreden. Deze groep bestaat alleen maar uit meisjes van Moengo die in de afgelopen periode getraind zijn door de muziekformatie Lipstick uit Paramaribo. Het thema voor de dag is Uma Taanga . Ook de muziekformatie Naks Makeda onder leiding van Liesbeth Peroti zal op deze dag optreden.
De kunstenaar roept vooral jongeren maar ook de heren op, om samen met de vrouw deze activiteit, die ook bedoeld is als de strijd tegen borstkanker, te ondersteunen.

Ala-D Media

Mittwoch, 26. Februar 2014

Dino Bouterse and the plot to build a Hezbollah base in Suriname

The Sydney Morning Herald

President Desi Bouterse: convicted in absentia for his part in smuggling 474 kilograms of cocaine.
President Desi Bouterse: convicted in absentia for his part in smuggling 474 kilograms of cocaine. Photo: Wikimedia Commons
Dino Bouterse thought he’d struck the deal of a lifetime. It was July 31, 2013, and the head of Suriname’s counterterrorism force - who also happened to be the president’s son - had been carefully cultivating what he hoped would become a lucrative relationship with a pair of Mexican drug smugglers. They had already piloted a ‘‘line’’ for shipping cocaine from Suriname, through Trinidad and Tobago, and on to Fort Lauderdale, Florida, but the Mexicans had in mind a vastly more profitable side venture: building a Hezbollah base in Suriname and arming the Lebanese militant organisation against the Americans.
At a meeting in Greece, the 40-year-old Surinamese scion hashed out the details with one of the Mexicans and two purported representatives from Hezbollah. For $US2 million cash upfront, Bouterse would provide secure facilities in Suriname where the Shiite militant group could train 30 to 60 men. He would also supply rocket launchers, land mines and other weapons that could be used to strike US targets.
Desi Bouterse is accused of using a bayonet to castrate an 'anti-revolutionary'. 
‘‘You’ll [expletive] the Dutch, and we will [expletive] the Americans,’’ one of the Hezbollah envoys said at one point.
Dino Bouterse: facing a life sentence plus 15 years.
Dino Bouterse: facing a life sentence plus 15 years.Photo: YouTube
‘‘I’m totally behind you,’’ Bouterse responded. Later, he sent a text message to an associate back in Suriname: ‘‘we hit the jackpot.’’

That couldn’t have been further from the truth. A little more than a month later, Panamanian police arrested Bouterse at the airport in Panama City and extradited him to New York, where he had been indicted on drug-trafficking charges. Then, in November, US authorities unsealed a second indictment that charged Bouterse with providing material support to a terrorist organsation. The Mexican narcotics smugglers, it turned out, were US Drug Enforcement Administration informants who had been wearing wires the whole time. Their conversations and text messages with Bouterse were later made public in the unsealed indictments.
The episode was more bizarre than sinister. But it serves as an unsettling reminder that Suriname’s leading political family has long been involved in unsavoury, seedy and outright criminal activities. The Hezbollah threat may have been entirely concocted by the DEA - a clever ploy to bring down the reckless younger Bouterse - but the willingness of Surinamese officials to accommodate a terrorist group so close to the United States should serve as a wake-up call for Washington, which still maintains military ties with Paramaribo. That Suriname is also a thriving narcostate ought also to be cause for concern.
Desi Bouterse while head of the military in 1985.
Desi Bouterse while head of the military in 1985. Photo: Wikimedia Commons
Located on South America’s north Atlantic coast and bordering Brazil to the south, the Republic of Suriname is nestled between Guyana and French Guiana, a French overseas territory perhaps best known today for its European ‘‘spaceport’’ and as the former site of the Devil’s Island penal colony. It is South America’s smallest country and is suffocatingly isolated from the rest of the continent. As noted travel writer John Gimlette wrote in 2011, Suriname, Guyana and French Guiana have ‘‘never felt part’’ of South America. ‘‘The [three] are the odd ones out; they’ve never been Spanish or Portuguese; they’ve never known machismo, or Bolívar, or liberation theology; and they’re so isolated that there’s only one road that links them to the rest of South America.’’
But barriers - physical or cultural - have not kept the former Dutch colony entirely cut off from the outside world. During the Cold War, the United States, on high alert for communist mischief-making in the Western Hemisphere, worried that Suriname would enter the Caribbean Marxist-Leninist firmament headquartered in Fidel Castro’s Havana. More recently, the country has been a transshipment point for drugs bound for markets in Western Europe. Porous borders, a vast interior with little government presence, and significant corruption have helped secure Suriname’s position as a criminal entrepot. According to the European Monitoring Centre for Drugs and Drug Addiction, it ranks among South America’s top five transshipment points for European-bound cocaine.
If any single figure can be held responsible for the country’s recent troubles, it is Dino Bouterse’s father. Desire Delano ‘‘Desi’’ Bouterse has ruled Suriname intermittently for more than three decades - twice as a result of coups he led and now as the country’s quasi-democratically elected leader. Dino’s criminal escapades have been a reliable nuisance for the United States. But his transgressions pale in comparison with his father’s long history of drug trafficking, political violence and human rights abuses.
The elder Bouterse, a former army sergeant who peddled imported pornography on the side, first came to power in a coup on February 25, 1980 - an occasion commemorated this week in Suriname with a national holiday, the ‘‘Day of Liberation and Innovation.’’ Promoting himself to colonel, Bouterse set Suriname on a revolutionary course influenced by Marxist-Leninist notions then in circulation across the developing world.
As he consolidated his dictatorship, Bouterse carried out a series of extrajudicial killings, the most notorious of which were the ‘‘December murders’’ of 1982. Early on the morning of December 8, army personnel rounded up 16 prominent critics of the regime and brought them to Fort Zeelandia, near the capital, Paramaribo. A hastily assembled tribunal led by Bouterse quickly found the prisoners guilty of ‘‘anti-revolutionary’’ activities. Drink-sodden soldiers then carried out the death sentences in the fort’s courtyard. According to one account in the Dutch press, Bouterse joined the mayhem, using a bayonet to castrate one man and shooting another in the back.
Suriname in the 1980s had all the raw ingredients for a Frederick Forsyth thriller: a sweltering climate, corrupt despotism, guerrilla war and Cold War geopolitical intrigues. An armed ethnic uprising in the hinterlands, led by Ronnie Brunswijk, a former bodyguard of Bouterse, was met with savage government repression - including the killing of 19 women and children in the remote village of Mooi Wana, an atrocity that has been called the ‘‘My Lai of Suriname''.
But it wasn’t what Bouterse was doing in his own backyard that worried the United States. It was his links with the Castro government, Nicaragua’s Sandinistas, and the New Jewel Movement in Grenada. As early as 1982, the top CIA analyst for Latin America, Constantine Menges (nicknamed ‘‘Constant Menace’’ by bureaucratic enemies who had tired of his noisy anti-communism), warned his superiors in Langley of ‘‘the growing danger’’ posed by Suriname’s leftward drift into the ‘‘Cuban orbit.’’
US President Ronald Reagan came to share this anxiety about Suriname’s apparent descent into Castroism. In a letter to Brazil’s president in 1983, he pointed to Bouterse’s ‘‘longstanding predilections toward Cuba and Grenada’’ and his entrance into the ‘‘Cuban/Soviet sphere.’’ At the same time, senior members of his administration were mulling various schemes to remove the bothersome Surinamese leader from power. One such plan, developed by the CIA and later dismissed as ‘‘harebrained’’ by Secretary of State George Shultz, would have used South Korean commandos to overthrow Bouterse. Another would have deployed US-based Surinamese exiles and was reportedly described by Senator Barry Goldwater, no slouch when it came to anti-communist intrigues, as ‘‘the dumbest [expletive] idea I ever heard.’’
The US invasion of Grenada in October 1983, aimed at removing a purportedly pro-Cuban regime, had a powerful knock-on effect. Almost immediately afterward, Bouterse broke all ties with Havana. Washington’s fears of a communist toehold on the South American mainland abated and relations improved, though Libyan meddling in Suriname continued to trouble Reagan officials.
Not everyone shared Washington’s belief that Bouterse was more of a farce than a threat. Suriname’s former colonial rulers, for one, still thought he was a menace - both to the Dutch residents of Suriname and because of his growing role as a drug trafficker. In 1986, the Dutch government, led by Prime Minister Ruud Lubbers, went as far as planning an invasion of Suriname. Eight hundred and fifty Dutch soldiers, with US air and naval support, would arrest Bouterse on drug-related charges. But as with earlier plots, this one fizzled out. Ultimately, Dutch leaders considered the risk of casualties to be too high. More importantly, the Americans, embroiled elsewhere in Latin America and sceptical about the mission’s prospects, rejected the Dutch request to provide ships and aircraft.
In 2000, Bouterse was convicted in absentia by a Dutch court for his role in shipping a total of 474 kilograms of cocaine into the Netherlands via diplomatic pouches. Although out of power at the time - and therefore without official immunity - Bouterse never served his 11-year sentence because the two countries have no extradition treaty. In 2010, Bouterse’s ‘‘Mega Combination’’ bloc won the largest number of parliamentary seats, and the former army sergeant came to power for the third time, offering the electorate ‘‘sugary promises for easy jobs and cheap housing'', according to one unsympathetic Guyanese editorial writer.
Following the 2010 election, the Dutch promptly cut off security assistance, and the Dutch foreign minister declared indignantly that the new leader was not welcome in the Netherlands ‘‘unless it is to serve his prison sentence.’’ Technically, Bouterse remains a wanted man. But the lack of an extradition treaty - and now, Bouterse’s immunity as a head of state - makes it unlikely the Netherlands will get its hands on him anytime soon.
Few others seem to share the Dutch loathing of the Surinamese premier. Interpol withdrew its arrest order after his election in 2010, and Bouterse has traveled to Brazil, Guyana, South Africa, and the United States (for the UN General Assembly meeting in New York). With the exception of the recent Dino Bouterse rumpus, developments in sleepy Suriname only rarely attract the world’s gaze.
No one seems to have paid any particular notice, for example, to the April 2013 announcement by Brunswijk, Desi’s old nemesis, that he will run for president in 2015. Bizarrely, Brunswijk revealed his candidacy on stage during a concert featuring Rick Ross, the bald, heavily bearded, American hip-hop star. Brunswijk reportedly passed out $US100 bills - and less enthusiastically received Surinamese notes - to the audience. An influential figure within the Mega Combination, Brunswijk has more than politics in common with the elder Bouterse. Like Desi, Brunswijk was convicted in a Dutch court in 1999 for cocaine trafficking.
Dino, meanwhile, has spent one Christmas behind bars in New York awaiting trial, and it doesn’t seem likely that he will be a free man anytime soon. If ultimately convicted, the younger Bouterse could face a life sentence plus 15 years. But so far, neither Dino’s exploits nor his father’s unsavoury past seem to have done any harm to Paramaribo’s relationship with Washington. In 2012, the US military supplied $US400,000 in naval training, and last March, the Pentagon agreed to provide $US500,000 to strengthen the Surinamese army - support the United States shows no sign of withdrawing.
Foreign Policy


Read more: http://www.smh.com.au/world/dino-bouterse-and-the-plot-to-build-a-hezbollah-base-in-suriname-20140226-hvdvp.html#ixzz2uSmt8O5A